به گزارش افکارنیوزبه نقل از مهر، روزنامه " فاینشنال تایمز " آلمان درمطلبی به اعطای جایزه صلح نوبل به اتحادیه اروپا اشاره و این مسئله را عامل اختلاف و تنش بین مسئولان و بزرگان این اتحادیه ارزیابی کرده و نوشت: اعطای جایزه صلح نوبل این مسئله را در بین مسئولان این اتحادیه به وجود آورده است که چه کسی باید این سند(صلح اتحادیه اروپا) را در ده سپتامبر تحویل بگیرد.

نویسنده در ادامه به اظهار نظرها و سخنوریهای مسئولان اتحادیه اروپا بعد از اعطای جایزه صلح نوبل به این اتحادیه اشاره کرده و نوشت: رئیس پارلمان اتحادیه اروپا جایزه صلح نوبل را به عنوان یک افتخار بزرگ ارزیابی کرده و اظهار داشت: ما در پارلمان اروپا بسیار تحت تاثیر این مسئله قرار گرفتیم.

" خوزه مانوئل باروسو "، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا نیز در یک اعلام مشترک با رئیس شورای اروپایی گفت اتحادیه اروپا منبع الهام بخش برای رهبران سیاسی و شهروندان تمام دنیاست. وی همچنین از بزرگترین انستیتوی بنیانگذار صلح در تاریخ سخن گفت.

نویسنده در ادامه خاطر نشان کرد: با توجه به غروری که هر یک از این سه مسئول اروپایی روی خدمات خود دارند جای تعجب نیست که هر سه آنها علاقمند به رفتن به پایتخت نروژ و دریافت جایزه ویژه صلح نوبل باشند.

به این ترتیب چند ساعت بعد از اعلام اتحادیه اروپا به عنوان برنده جایزه صلح نوبل، مناقشات و اختلافات سران اروپا برای چگونگی دریافت آن آغاز شد. بالاخره در ده دسامبر در اسلو تنها مسئله دریافت یک نشان و جایزه نیست، بلکه فرد دریافت کننده این نشان افتخار می تواند سخنان خود را به دنیا مخابره کند.

در ادامه این مطلب آمده است: نماینده رسمی اتحادیه اروپا در امور خارجی " هرمن وان رومپوی "، رئیس شورای اروپایی است، اما رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا نیز در همه دیدارهای بین المللی در سطح مقامات بلند پایه شرکت می کند.

روز جمعه این مسئله در اتحادیه اروپا مطرح شد که به کمیته نوبل پیشنهاد داده شود، جایزه صلح نوبل مشترکا به باروسو و هرمن وان رومپوی تحویل داده شود. اما همچنین این مسئله هم مطرح است که تنها یک نماینده باید برای دریافت جایزه به اسلو برود.

" مارتین شولز " نیز در یک کنفرانس مطبوعاتی این گونه اظهار داشته بود که ما به عنوان پارلمان اروپایی همراه با دیگر سازمانهای این اتحادیه و شهروندان اروپایی درباره دریافت جایزه صلح نوبل شاد هستیم. اما " زیگمار گابریل " رئیس حزب شولتز در آلمان یعنی حزب " سوسیال دموکرات " این کشور اظهار داشته است که برازنده و شایسته است که این جایزه توسط یک تکنوکرات از کمیسیون دریافت نشود بلکه این کار توسط یک نماینده قابل اعتماد اروپای دموکرات انجام شود.

به این ترتیب این مسئله(اعطای جایزه صلح نوبل به اروپا) یکبار دیگر تصویر دیوان سالارانه و بروکراتیک بروکسل را آشکار کرد؛ یک سیستم دور از شهروندان که برای به دست آوردن اکثریت برای پروژه های مد نظر خود همچنان باید مبارزه کند و تا به حال چندین بار در این راستا شکست خورده است که نمونه اخیر آن شکست در تصویب قانون اساسی واحد اروپایی و تبدیل آن به قرارداد لیسبون بود. این تنشها و مسائلی است که کمیته نوبل هم به آنها واقف است.

کمیسر انرژی اتحادیه اروپا هم از سفر هر سه مسئول اتحادیه اروپا یعنی رئیس کمیسیون، رئیس شورا و رئیس پارلمان اتحادیه اروپا به نروژ حمایت می کند. اما یکی دیگر از اعضای کمیسیون اتحادیه اروپا از سوئد بر این باور است که ۲۷ کودک از ۲۷ کشور عضو این اتحادیه باید برای دریافت این جایزه به نروژ بروند.

همچنین فرستادن یک هیئت چهار نفره نیز مطرح شده است چرا که قبرس نیز ریاست دوره ای اتحادیه اروپا را داراست و از مدعیان دریافت این جایزه می باشد.