به گزارش افکارنیوزبه نقل از کیهان، این مجله در گزارش ها، تحریم ها را نسخه قرون وسطایی خوانده و نوشت: این رسالت بیشتر مانند تجویز اطبای قرون وسطایی است که وقتی دارو اثر نمی کرد، دوز آن را افزایش می دادند. به لحاظ تاریخی نمی توان موردی را یافت که اعمال تحریم نتیجه بخش بوده باشد. آیا تحریم ها می توانند اقتصاد ایران را به زانو درآورند؟ این تحریم ها باعثمشکلاتی برای ایران شده اما نتوانسته اقتصاد این کشور را به زانو درآورد. ایران بیش از یکصد میلیارد دلار ذخایر ارزی دارد که دست کم برای ۱۷ ماه کافی است. از طرف دیگر ایران همیشه برای نفت خریدار پیدا می کند. صادرات غیرنفتی ایران به ویژه به کشورهای همسایه نیز به نوبه خود منابع ارزی دیگری تامین می کند.

هفته نامه اکسپرس خاطرنشان کرد: این عقیده که مشکلات اقتصادی باعثتغییر باور جمهوری اسلامی در زمینه برنامه هسته ای اش خواهد شد عقیده باطلی است. موفقیت جمهوری اسلامی این بوده که برنامه هسته ای را به یک نهضت ملی تبدیل کرده است. مقاومت در برابر مداخله خارجی هنوز هم یکی از محرکه های پرقدرت مردم است. جمهوری اسلامی اکنون متقاعد شده که غربی ها سیاست براندازی را در پیش گرفته اند و برنامه اتمی تنها یک بهانه است. ایران به موازات این تحریم ها متحمل حملات ویروس های کامپیوتری و سوءقصد به جانب دانشمندان ایرانی نیز شده است. به همین خاطر سخت بتوان تصور کرد که نسبت به پرونده هسته ای خود عقب نشینی کند.

نشريه فرانسوي نوشت: هدف كشورهاي غربي چيست؟ در توافق ماه مه ۲۰۱۰ بين ايران، برزيل و تركيه پيش بيني شده بود كه ايران ذخيره اورانيوم خود را كه به ميزان ضعيف غني شده به كشور ثالثي خواهد داد تا آن را به ميزان ۲۰درصد غني كند و به ايران بازگرداند. اين توافق از سوي كشورهاي غربي ناديده گرفته شد. به نظر مي رسيد كه تهران حاضر بود به ميز مذاكره بازگردد به اين شرط كه حق غني سازي اش مورد رسميت شناخته شود، امتيازاتي نيز به كشورهاي غربي بدهد. ولي به نظر مي رسيد ايالات متحده چندان براي مذاكره آمادگي ندارد. اين بلاتكليفي ها نزد مقامات جمهوري اسلامي بدين صورت تعبير شد كه غربي ها سياست تغيير حكومت را دنبال مي كنند. ايجاد چنين احساسي بي شك به توافق و مصالحه ختم نمي شود و مي تواند منجر به قاطعيت بيشتر جمهوري اسلامي بر سر پرونده هسته اي شود. به همين دليل، اكنون زمان آن رسيده كه سياست اعمال تحريم عليه ايران را به شكلي بيطرفانه مورد ارزيابي قرار دهيم و بررسي كنيم كه آيا اين سياست واقعاً خواهد توانست معضل هسته اي ايران را حل كند.