افکارنیوز

_ مرکز مطالعاتی «اوپن سوسایتی» متعلق به «جورج سورس» در مقاله‌ای به قلم «جاناتان هوارتز» و «استیسی کامارانو» می‌نویسد: پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۱، آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا و بسیاری از کشورها بر آن شدند تا برنامه سری دستگیری و بازداشتی را در سراسر جهان طراحی نمایند. انتقال غیرقانونی مجرمان به کشورهای دیگر برای بازداشت و بازجویی را «دستگیری غیر عادی» می‌گویند.
این طرح برای محافظت از آمریکا به وجود آمده است. اما همان گونه که در گزارش وضع قانون دادرسی جدید آمده است، این طرح، افراد را از حقوق ابتدایشان محروم کرده و شکنجه مرگبار را رواج می‌دهد، در این طرح افراد اشتباها بازداشت می‌شوند. این طرح جایگاه حقوق بشری آمریکا در سراسر جهان را تضعیف می‌نماید.

آمریکا و اکثریت کشورهایی که در این طرح مشارکت دارند(۵۰ کشور)، مشارکت خود را مخفی نگه داشته، خسارت قربانیان را جبران نمی‌کنند و افرادی را که از این طرح سوء استفاده می‌کنند، به حال خود رها کرده‌اند. در ادامه به بیست حقیقتی می‌پردازیم که بیانگر اشتباهات و فجایع این طرح است:

۱ - حداقل ۱۳۶ نفر به صورت مخفیانه بازداشت یا به طور غیرمعمول دستگیر شده‌اند. حداقل ۱۵۴ کشور در این طرح سیا، مشارکت داشته‌اند. ممکن است، اسناد طبقه‌بندی شده حقایق بیشتری را آشکار کند.

۲ - وزارت دادگستری، به سیا اجازه شکنجه زندانیان را می‌دهد(استفاده از روش‌های شکنجه‌ای که سیا از آن‎ها بر روی زندانیان استفاده می‌نماید را مجاز می‌داند)، دولت بوش این شکنجه‌ها را تکنیک‌های پیشرفته بازجویی می‌نامید. از جمله این تکنیک‌ها می‌توان به «دیوار»(کشیدن سریع مجرم به جلو و هل دادن وی به طرف دیوار مجازی انعطاف‌پذیر)، ریختن آب روی فرد، قرار دادن متهم در حالات دردناک(قراردادن متهم در حالاتی که ناراحتی فیزیکی ایجاد می‌کند)، ایستادن کنار دیوار(مجرم را ایستاده قرار می‌دهند، در این حالت دست‌ها در جلوی فرد قرار می‌گیرند به طوری که انگشتانش دیواری در فاصله ۴-۵ فوتی را لمس کرده و تمام وزن بدنش را تحمل کند)، فشرده‌سازی و حبس در جعبه، سیلی توهین‌آمیز(سیلی زدن به صورت مجرم با انگشتان باز)، نگه داشتن صورت مجرم از دو طرف با کف دست در طول بازجویی، گرفتن یقه متهم با هر دو دست و کشیدن سریع وی به سمت بازجو، برهنه‌سازی اجباری، بستن عمودی فرد، بی‌خوابی و گرسنگی اشاره کرد.

۳ - به گفته بوش، صدها متهم با استفاده از این طرح سری سیا، بازداشت و با بهره‌گیری از آن‎چه وی «روش‌های نوین بازجویی» می‎‎نامید، بازجویی شدند.

۴ - دفتر بازرسی کل سیا به بررسی موارد بازداشت و بازجویی از افرادی که اشتباها بازداشت شده‌اند، پرداخت. یک افسر سیا در گفت‎‎وگو با «واشنگتن پست» گفت: «آن‎ها افرادی را که هیچ اطلاعاتی نداشتند، انتخاب کردند. در بسیاری از موارد، ارتباط مبهمی با تروریسم وجود داشت».

۵ - «خالد المسری» آلمانی، به علت شباهت اسمی با یکی از اعضای القاعده در مقدونیه بازداشت شد. وی در مقدونیه و بازداشت‌گاه مخفی سیا در افغانستان مورد آزار و اذیت و بازجویی قرار گرفت. در تاریخ ۱۳ دسامبر ۲۰۱۲، دادگاه حقوق بشر اروپا، اعلام کرد که براساس کنوانسیون حقوق بشر اروپا، مقدونیه حقوق «المسری» را زیر پا گذاشته است. بر این اساس رفتار مامورین سیا در فرودگاه «اسکوپای» مقدونیه، شکنجه محسوب می‌شود.

۶ - «وسام عبدالرحمان احمد الدوایی» بازداشت شد و مدت ۷۷ روز را در زندان تاریکی در افغانستان سپری کرد. وی ۴۴ روز را در «بگرام» سپری کرد. در طول این مدت او مورد شکنجه قرار گرفت. از جمله این موارد می‌توان به آویز بودن از سقف با دست‌های ضرب‌دری، بی‌خوابی، تماشا ویدئوهای شکنجه افراد، تهدید با سگ و گوش کردن اشاره کرد.

۷ - به گفته تعدادی از بازجویان سابق و کارشناسان ضد تروریسم، بازجویی اجباری بی‌تاثیر است. «کول»، «استیون»، «جک کلونان» و «ماتیو الکساندر» در نامه‌ای به کنگره چنین نوشته‌اند: «سیاست بازجویی آمریکا تبعات سنگینی دارد، در بسیاری از موارد متحدان آمریکا از تقسیم اطلاعات کلیدی ممانعت می‌کنند. حملات تروریستی در سراسر جهان گسترش یافته است و القاعده و گروه‌های هم‌ فکر، نسل جهادی‌های جدید را تشکیل می‌دهند».

۸ - در پی باداشت و انتقال سری غیرمعمول «ابین الشیخ اللیبی» به مصر، توسط آمریکا و تهدید به شکنجه از سوی مقامات مصری، وی به جعل اطلاعاتی در ارتباط با تهیه و آموزش استفاده از سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیکی به القاعده از سوی عراق پرداخت. در سال ۲۰۰۳، کالین پاول، وزیر امور خارجه آمریکا با استفاده از این اطلاعات در سازمان ملل، زمینه حمله به عراق را فراهم ساخت.

۹ - سیا حداقل ۸۳ بار با استفاده از فشار بالای آب، «ابو زیاده» را شکنجه کرد. «علی سوفان»، بازجوی اف بی آی، در کنگره، به دریافت اطلاعات عجیب با استفاده از شیوه‌های غیر عادی از «ابو زیاده» اشاره و به مرگ وی پس از استفاده از آب، اعتراف کرد.

۱۰ - براساس قوانین بین‌المللی، شکنجه افراد ممنوع بوده و عاملان آن باید شناسایی و مجازات شوند. آمریکا از شکنجه نظامیان آمریکایی با استفاده از فشار آب، توسط ژاپنی‌ها در جنگ جهانی دوم ابراز ابراز نارضایتی کرد.

۱۱ - در تاریخ ۲۰ نوامبر ۲۰۱۲ «پل رحمان»، پس از دستور یکی از افسران مبنی بر برهنه‌سازی، بستن وی به زمین سیمانی و سپری کردن شب تا صبح بدون هیچ نوع پوششی در یکی از زندان‌های افغانستان موسوم به «سالت پیت»، جان سپرد.

۱۲ - «فاطیما بوچار»، چندین روز در فرودگاه بانکوک مورد آزار و اذیت مامورین سیا و افرادی که گفته می‌شود از مقامات تایوان بودند، قرار گرفت. وی گفت: «در حالی که ۴ ماه و نیم باردار بودم، مرا به دیوار بستند و ۴-۵ روز به من غذا ندادند». وی سپس به لیبی منتقل شد.

۱۳ - اردن، مصر و سوریه از مراکز اصلی انتقال بازداشتی‌ها هستند. در یکی از زندان‌های سوریه، سلول‌هایی هم اندازه تابوت وجود دارد. به گفته متهمان، آن‎ها با استفاده از صندلی(صندلی آلمانی) و کتک مورد شکنجه قرار گرفته‌اند.

۱۴ - «محمد الزیری» و «احمد اگیزا»، از یکی از اردوگاه‌های سوئد به مصر انتقال یافتند و مورد شکنجه اندام‌های تناسلی قرار گرفتند. علاوه بر این، الزیری را وادار به خوابیدن بر تخت الکتریکی کردند.

۱۵ - «ابوعمر»، شهروند ایتالیایی، از یکی از خیابان‌های میلان ربوده شد و به مصر انتقال یافت. وی مدت ۴ ماه و نیم با استفاده از شک الکتریکی مورد بازجویی و شکنجه بازجویان مصری قرار گرفت. دادگاهی در ایتالیا، به صورت غیابی ۲۲ مامور سیا و یک خلبان را در این ماجرا مجرم شناخت.

۱۶ - مکان‌های سیاه شناخته شده‌اند، زندان‌های مخفوف و مخفی سیا در کشورهایی نظیر افغانستان، لیتوانی، مراکش، لهستان، رومانی و تایلند وجود دارند.

۱۷ - «عبدالرحمان النشیری»، اخیرا به صورت سری در چندین زندان سیا بازداشت بوده است. وی اخیرا در لهستان بازداشت شده بود، بازجویان آمریکایی پس از برهنه‌سازی و پوشاندن سر وی، اعدامی ساختگی به راه انداختند. هم‎چنین، مامورین با قرار دادن سلاح دستی نیمه اتوماتیک در کنار گوشش و نگه داشتن وی در حالات فیزیکی دردناک، وی را مورد شکنجه قرار دادند. آن‎‎‎ها هم‎چنین وی را به سوء استفاده جنسی از مادرش تهدید کردند.

۱۸ - فرمان ممنوعیت استفاده از شکنجه سال ۲۰۰۹ اوباما، باعثتوقف برنامه‌ سیا نخواهد شد. این فرمان به سیا اجازه می‌دهد متهمان به تروریسم را پیش از انتقال آن‎ها به کشورهای دیگر، برای بازجویی و محاکمه بازداشت کند.

۱۹ - فرمان سال ۲۰۰۹ اوباما موجب ایجاد نیروی ماموریتی به منظور مرور سیاست‌های بازجویی، انتقال و توصیه‌هایی در مورد شیوه‌های انتقال متهمان به کشورهای دیگر شده است. گزارش نیروی ماموریتی در سال ۲۰۰۹ منتشر شده است، اما هم‎چنان از رسانه‌ای شدن این گزارشات ممانعت می‌شود. این‎گونه به نظر می‌رسد که آمریکا قصد دارد به ضمانت ضد تروریستی دیپلماتیک کشورهای میزبان اتکا کند و نظارت بر نحوه رفتار با متهمان را به آینده موکول نماید. اما این شیوه از حقوق متهمانی مانند «ماهر»(که در سوریه شکنجه شد) یا «احمد اگیزا» و «محمد الزیری» که در مصر شکنجه شده‌اند، دفاع نمی‌کند.

۲۰-کمیته اطلاعاتی انتخابی سنا، گزارشی ۶۰۰۰ صفحهای در مورد ماموریتهای بازداشت و بازجویی سیا تهیه کرده است. این گزارش بر اساس دسترسی به اطلاعات طبقهبندی شده نوشته شده است. متاسفانه خود گزارش نیز، طبقهبندی شده است.