این سه کشور
افکار نیوز: با وجود هشدار رییس جمهور ایران به شورای امنیت درباره موافقت نکردن با گفت‌وگوهای هسته‌ای در صورت تصویب پیش‌نویس قطعنامه جدید تحریم‌ها و نیز انتقاد سخنگوی وزارت خارجه از تلاش‌های غرب برای تحریم ایران، چهارمین قطعنامه تحریم‌های ایران روز چهارشنبه نوزدهم خردادماه تصویب شد.
دوازده عضو شورای امنیت به این قطعنامه رای مثبت دادند و برزیل و ترکیه، اعضای غیر دایم شورای امنیت به این قطعنامه رای مخالف و لبنان نیز رای ممتنع داده است.
نمایندگان برزیل و ترکیه دو نماینده مخالف بودند. نماینده برزیل گفت که پس از تلاش های دو کشور ترکیه و برزیل در رسیدن به توافقنامه مبادله سوخت اتمی ایران در خاک ترکیه، مخالف تحریم های بیشتر علیه ایران است.
نماینده ترکیه اما ضمن حمایت از اقدامات دیپلماتیک، اضافه کرد که جمهوری اسلامی باید با تعلیق غنی سازی اورانیوم به مذاکرات وارد شده و مسائل را حل کند.
در همین زمینه، نماینده چین در شورای امنیت پس از تصویب قطعنامه تحریم های ایران، خواستار اجرای کامل موارد تحریم شد و به تهران پیام داد به درخواست های بین المللی درباره برنامه اتمی اش پاسخ دهد.
این برای اولین بار است که قطعنامه‌ای در شورای امنیت درباره برنامه هسته‌ای ایران با رای مخالف دو عضو غیر دائم آن به تصویب می‌رسد، چنانکه قبل از رای‌گیری انتظار می‌رفت آرایش آرا به این شکل باشد، اما در نهایت رای موافق آمریکا، بریتانیا، چین، روسیه و فرانسه(اعضای دائم شورای امنیت) و هفت عضو غیر‌دائمی این شورا شامل اتریش، بوسنی و هرزگوین، گابن، ژاپن، مکزیک، نیجریه و اوگاندا چهارمین قطعنامه تحریم‌های ایران را به تصویب رساند.
در این میان رفتارهای چین، روسیه و لبنان در قبال پرونده هسته ای ایران قابل تامل است. همکاری‌های فنی میان ایران و روسیه در زمینه احداثنیروگاه هسته‌ای بوشهر از یک سو و همکاری های دو کشور در زمینه تسلیحات و تجهیزات نظامی از سوی دیگر به طور همزمان مجموعه‌ای از انتظارات، توقعات و نگرانی‌ها را در هر سه سوی این رابطه دوجانبه یعنی ایران، روسیه و غرب ایجاد کرده است. در جریان کشمکش میان ایران و قدرت‌های غربی بر سر برنامه هسته‌ای ایران، اقدامات و مواضع روسیه، اگرچه در حد انتظار مردم و احتمالاً رهبران ایران نبوده اما از نظر کشورهای غربی این مواضع همچنان فضا و مسیر را
برای بازیگری ایران باز گذارده است.
ولی موافقت روس ها با تحریم های ضد ایرانی برابر با موضوعات امنیت ملی کشور است زیرا در این شرایط این موضوع می‌تواند طرفداران تجدیدنظر در رابطه با روس‌ها و عدم اعتماد بیش از حد به آنها را تقویت کند، روس‌ها اکنون چهره‌ای از غرب را به خود گرفته‌اند در بلندمدت باید به سمت تابو‌شکنی در رابطه روسیه و چین با ایران برویم و به عبارتی این تابو را باید حتما بشکنیم.
در این میان، چین نیز بعنوان کشوری تازه توسعه یافته که در چندین سال گذشته توانسته با قدرت نمایی خود در میان کشورهای ناتو نفوذ و در کنار روسیه نقش دوم را برای ایران در جریان پرونده هسته ای بازی کند.
چینی‌ها در سایه گسترش تنش‌های سیاسی و افزایش تحریم‌های اعمالی غرب علیه ایران توانسته‌اند حضور چشمگیری در بازار اقتصادی ایران داشته باشند. گسترش روابط تجاری و اقتصادی در سال‌های اخیر باعثشده که مقامات چینی تحریم ایران از سوی مجامع بین‌المللی را به‌نفع خویش ارزیابی نکنند.
این کشور در دهه های اخیر در قبال مسایل خاورمیانه، انرژی را در اولویت کار خود قرار داده و همواره بصورت بینابین و غیر تنشی با مسایل خاورمیانه روبرو شده و نه طرف ایران نه اعراب و نه اسراییل را گرفته اند.
عدم ریسک پذیری از مشخصه های بارز سیاست خارجی چین بوده و هست گرچه استقلال نسبی را در سرلوحه کار قرار داده و تلاش کرده به نوعی نقش سازمان ملل را تقویت کند و همواره از رودررویی با امریکا در خاورمیانه پرهیز کرده است.
در جنگ ایران و عراق و حمله عراق به کویت هم پکن نخواست با امریکا تعارض جدی داشته باشد. یعنی پکن هیچ وقت مخالفت جدی با تحرکات امریکا نداشته است از این رو واکنش چین در قبال پرونده ایران کاملا مشخص است و این بار نیز چینی ها مثل دفعات قبل با تحریم های ضد ایرانی موافقت کردند و هویت اصلی خود را به نمایش گذاشتند، موضوعی که باید برای دیپلماسی ایران درس عبرت بزرگی باشد.
هر چند پیش از این پیش بینی می شد که روسیه و چین در قبال پرونده هسته ای ایران چه واکنشی نشان می دهند، اما در این میان لبنان و رای ممتنع این کشور موضوعی است که برای تک تک ایرانیان که همیشه و در همه حال از لبنان بعنوان یار همیشگی خود یاد می کرده اند، جای بسی ابهام دارد که باید دیپلمات های مذاکره کننده به آن پاسخ دهند.
انتهای پیام / ب.
