عربستان بازنده و ایران محبوب خاورمیانه است

کیهان:
گراهام فولر(معاون اسبق شورای اطلاعات داخلی در سازمان CIA) در روزنامه کریستین ساینس مانیتور نوشت: رژیم عربستان اکنون وحشت زده پرچم مخالفت صریح با ایران را در سراسر جهان اسلام به دست گرفته و حتی گوی سبقت را در این زمینه از واشنگتن ربوده است. قرائت ر ریاض در این میان غلط و به شکل خطرناکی گمراه کننده است. هراس پادشاهی سعودی از اینکه حاکمیت استبدادی باثبات آنان طی نیم قرن گذشته اکنون مورد شدیدترین تهدیدهاست، قابل درک است. آنها اکنون تصمیم گرفته اند روی ایران به عنوان منبع اصلی تحریک انقلاب های مردم انگشت بگذارند.

کارشناس ارشد موسسه رند اضافه می کند: ایران کارت های سیاست خارجی خود را در طول سال ها به گونه ای با زیرکی بازی کرده است. برای اکثر افکار عمومی خاورمیانه، تهران مخالف استیلای آمریکا و حمایتش از سیاستهای اسرائیل در سرزمین های اشغالی است. این برای مردم منطقه جذاب است، به خصوص در دولت های دیکتاتوری بی مایه ای که مورد حمایت آمریکا بوده اند. نظرسنجی ها حاکی از این است که سطح نگرانی افکارعمومی جهان عرب از سلاح های اتمی بالقوه ایران بسیار پائین است.

فولر می نویسد: نظری به سازمان مقاومت فلسطینی حماس که مورد حمایت ایران و اعراب هست، بیندازید. حماس مطمئنا به این واسطه که یک جنبش سنی بنیادگرا است ریاض را تهدید نمی کند. تهدید او از این بابت است که اصولا ضدسلطنتی است، فلسطینی ها را دعوت به مبارزه مسلحانه کرده و نیروهای ضداستبدادی مردمی در صحنه را نمایندگی می کند. آن چیزی که دربار سعودی را عصبانی کرده توده گرایی کنترل نشده است. ریاض همچنین به دنبال خنثی کردن اجتماع شیعه مسلط و تحت رهبری حزب الله است که از محبوبیت زیادی در بین سنی های خارج از لبنان به خاطر مقاومت سرسختانه اش در برابر قدرت نظامی اسرائیل، برخوردار است. بنابراین امروز ریاض می کوشد ایران را به عنوان مرکز بزرگ تهدید علیه پادشاهی عرب وانمود کند. نه به دلیل اینکه فارس است. عمدتا به این دلیل که شیعه است، مذهبی که از لحاظ اعتقادی به شدت مورد تنفر وهابی ها و القاعده است. وهابی ها نه تنها از شیعه متنفرند بلکه از «تهدید» داخلی یک اقلیت سرکوب شده شیعه در عربستان سعودی در هراس هستند که بایستی دهان آنها را بسته نگه داشت. از آن مهمتر، به جمعیت شیعه سرکوب شده در بحرین(یک اکثریت مطلق) نبایستی اجازه داده شود از طریق انتخابات قدرت بگیرند، همان گونه که در عراق اتفاق افتاد. بحرین و عربستان با حرکت تاریخ می جنگند و در حال باختن هستند.

این مقام سابق سرویس جاسوسی آمریکا، بی ثباتی فعلی را ناشی از باز شدن انفجارآمیز دیکتاتوری های منطقه خوانده و یادآور می شود: بنابراین دعوت یأس آمیز عربستان برای ایجاد یک کلوپی از پادشاهان و دولت های سنی متحد در جنوب و شرق آسیا جهت ایجاد جبهه ای علیه ایران برخلاف سیاست روشن بینانه ای است که آمریکا باید در این منطقه دنبال کند. سیاست های ضد ایران چارچوب معناداری برای ایجاد یک نظم جدید منطقه ای به وجود نمی آورد. مصر ممکن است که علاقه ویژه ای به ایران نداشته باشد، ولی رژیم جدید آن به روشنی درک می کند که دشمنی با کشور مهمی مثل ایران غیرسازنده است. ترکیه نیز منفعت بیشتر را در جذب ایران و نه در رویارویی بی ثمر و خشن با آن می بیند. رژیم سرکوبگر و اقلیت در بحرین با تحول تهدید می شود و اینک به طور معمول در یک بازی مذبوحانه نهایی به عربستان متوسل شده است.

فولر همچنین معتقد است: عربستان سعودی احتمالا یک جنگ واقعی با ایران را نمی خواهد. ولی امیدوار است که موضع افراطی اش درخصوص ایران به جلب سکوت بلاشرط آمریکا از موضع ضددموکراسی خود ریاض کمک کند. ولی آیا واشنگتن باید در این مسیر قدم گذارد؟ اگر آمریکا خواهان آینده ای با ثبات و معقول برای خاورمیانه است، نباید از ریاض دنباله روی کند.

رياض ممكن است در تطميع جمعيت خود در مقابل شورش داخلي موفق شود. ولي آمريكا نبايد، حتي در بهترين شرايط، ستاره بخت خود را به كشتي راهنماي عربستان وابسته كند. به خصوص حالا كه رياض در تلاش براي توقف فرآيند آهسته ولي غيرقابل اجتناب و پيچيده بهار عرب، تمايلات افراطي فرقه اي و ايدئولوژيك را مورد سوء استفاده قرار داده است.