فارس: يك پايگاه اطلاع رساني با بيان اتفاقات رخ داده در زندان ابوغريب، ۱۴ مورد از شكنجه ها در اين زندان را به صورت مستند بيان مي كند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی الشرقیه، زندان ابو غریب از جمله زندان‌های بسیار مخوفی است که فجایع بوقوع پیوسته در آن جهان را به وحشت انداخت، در مجموعه مطالبی که تحت عنوان " زندان ابو غریب " ارائه خواهد شد، به معرفی هرچه بیشتر این زندان خواهیم پرداخت.
در بخش اول از سری مطالب " زندان ابو غریب " گفتیم که این زندان از جمله زندان‌های بسیار مخوف عراق است که فجایع بوقوع پیوسته در آن هر انسانی را به وحشت می‌اندازد.
اشاره به نمونه‌ای از این شکنجه‌ها که از زبان زندانیانی که از ابوغریب جان سالم بدربرده‌اند یا اعترافات نظامیان آمریکایی که در این شکنجه‌ها داشتند و این مطلب قصد دارد، به آن بپردازد، تایید کننده ادعای فوق است.
* نمونه‌ای از شکنجه‌های زندان ابوغریب
- واداشتن زندانیان به دراز کشیدن بر روی زمین و پریدن و جهیدن نظامیان آمریکایی با پوتین‌هایشان از روی بدن برهنه آنها.
- برهنه کردن زندانیان و گرفتن عکس از زندانیان زن و مرد.
- تقسیم زندانیان به چندین گروه و واداشتن آنها به انجام کارهای غیر اخلاقی.
- واداشتن زندانیان به قرار گرفتن روی یکدیگر و تشکیل تپه‌ای از پیکرهای برهنه و عریان زندانیان به شکلی بسیار توهین‌آمیز.
- واداشتن زندانیان مرد به تن کردن لباس‌های زیر زنانه یا گذاشتن آنها برسر.
- متصل کردن سیم‌های برق به بدن‌های برهنه زندانیان یا قسمت‌های حساس بدن و لذت بردن از تکان‌های ناشی از برق گرفتگی در زندانیان.
- بستن قلاده سگ‌ها به گردن زندانیان و مرتبط کردن آن به یک زنجبر و کشیدن آنها بر روی زمین و واداشتن زندانی به ادای حرکات و صدای سگ‌ها.
- استفاده از سگ‌های نظامی آموزش دیده برای به وحشت افکندن زندان و تکه و پاره کردن بدن آنها.
- تجاوز جنسی به زندانیان زن و برهنه نمودن و گرفتن عکس از آنها در برابر خانواده و بستگان زندانی.
- گرفتن عکس‌های یادگاری توسط نظامیان آمریکایی در کنار اجساد قربانیانشان که همان زندانیان عراقی بودند که در اثر شدت شکنجه جان خود را از دست داده بودند.
* شکنجه‌هایی ناجوانمردانه و روحی
بسیاری از زندانیان آزاد شده از ابو غریب این شکنجه‌ها را بسیار شرافتمندانه توصیف کرده‌اند، چون از شکنجه‌هایی نام برده‌اند که شرافت و کرامت بشر را لگدمال کرده و جدای از آن که یک شکنجه بسیار دردناک جسمی است، شکنجه‌ای روحی است که در ادامه به نمونه‌هایی از این شکنجه‌ها اشاره می‌شود، اگرچه تشریح برخی از آنها به دلیل بی‌شرمانه بودن آنها بسیار دشوار می‌نماید.
- واداشتن مردان به انجام کارهای شنیع و ضد اخلاقی با یکدیگر.
- آغشته نمودن چوبی به مواد شیمایی سوزاننده مانند اسید و وارد کردن آن در بدن زندانیان زن و مرد عراقی.
- ضربه زدن به قسمت‌های حساس بدن و اعضای تناسلی مردان توسط چماق‌های بزرگ و سنگین یا باتوم.
- ریختن مایعات سوزاننده مانند آب جوش یا آب خیلی سرد بر بدن برهنه زندانیان.
* اعتراف گزارش تاگوبا به بربریت نظامیان آمریکایی
ژنرال " آنتونیو تاگوبا " مسئول تحقیق در پرونده زندان ابوغریب در یکی از گزارش‌هایش می‌نویسد: طی ماه‌های اکتبر تا دسامبر سال ۲۰۰۴ ارتش آمریکا شکنجه‌های جنون‌آمیز و وحشیانه و هولناکی مرتکب شد؛ و یکی از مقامات آمریکایی در تحلیل این شکنجه‌ها و کسانی که دست به آنها زده بودند، گفت که بی‌شک این بربرها و متوحش‌ها(خطاب به نظامیان آمریکایی) زندانیان عراقی را حیواناتی می‌پنداشته که شایستگی ندارند، با آنها برخوردی انسانی داشت.
* مسئولان زندان در راس متهمان
بر این اساس گزارش تاگوبا لیستی از نظامیان آمریکایی ارائه می‌دهد که در شکنجه‌های فوق دست داشتند که از آن میان باید به سرهنگ " گانیس کاربینسکی " مسئول زندان، گروهبان " چارلز گارنر "، گروهبان " ایوان فردریک "، گروهبان " گاوال دیویز "، سرباز " جرمی سیوتز "، سرباز " لیندی آنگلند "، سرباز " مگان امپول " و سرباز " سابرینا هرمن " اشاره کرد.
* اختصاص برنامه‌ای به زندان ابوغریب توسط یکی از شبکه‌های تلویزیونی آمریکا و پخش شکنجه‌ها در کمال بی‌شرمی
رسوایی این جنایت‌ها بعد از ظهر روز چهارشنبه ۱۸ آوریل سال ۲۰۰۴ از برنامه معروف تلویزیونی " ۶۰ دقیقه " که از شبکه اس. بی. اس. آمریکا تحت عنوان " شکنجه در زندان‌های عراق؛ نمونه زندان ابوغریب " پخش می‌شد، با کمال وقاحت و در اوج بی‌شرمی به اطلاع جامعه جهانی رسید و در آن بعد از ظهر تمام جهانیان بر زندانیان زن و مرد ابو غریب که برهنه از سقف آویزان شده بودند یا چون سگ‌ها بر زمین کشیده یا مجبور به کارهای خلاف عفت می‌شدند، گریستند.
* جهان برای ابو غریب و غربت زندانیانش می‌گرید
جهان آن بعد از ظهر به حال زنان زندانی ابو غریب که پاکدامن و با عفت وارد زندان شدند، اما با شکم‌هایی برآمده از نطفه‌های زنا زادگان آمریکایی از زندان خارج شدند و یا خود دست به خودکشی زدند یا خانواده‌هایشان برای از بین بردن این ننگ و عار آنها را بی‌گناه و مظلومانه کشتند و بی‌صدا خاک کردند، خون گریست.
جامعه بين المللي در حالي آن گزارش را كه بيشتر به يك فاجعه شباهت داشت، نگريست كه صداي التماسها و خواهشها و تمناها و مويههاي زندانياني را شنيد كه موي را تن هر موجود زندهاي راست ميكرد و تصور آن ماوراي گنجايش و ظرفيت عقل بشري بود؛ واقعا اگر تصاوير و حكايتها تا اين اندازه وحشتناك و هولناك بودند، پس واقعيتها چه بودند .. اگر عكسها و فيلم و نوشتهها تا اين اندازه از ديدن و خواندن اين شكنجهها لرزه بر اندامها مياندازند، پس كساني كه تحت اين شكنجهها بوده و آنها را لحظه به لحظه و ساعت به ساعت و روز به روز و ماه به ماه و سال به سال تحمل ميكردند، چه كشيدند.
