وی سال 1988 به عنوان وزیر امور خارجه سودان و در سال 1996 به عنوان رئیس پارلمان این کشور منصوب شد.
حسن الترابی درسال 1932 در شهر کسلا در شرق سودان درخانواده ای متدین و مرفه وابسته به قبیله البدیریه متولد شد، پدر وی قاضی و شیخ طریقت صوفی بود و این امر باعث شد که وی قرآن کریم را حفظ کند و علوم زبان عربی و شریعت بیاموزد.
الترابی از سال 1951 تا 1955 در دانشگاه خارطوم ، به تحصیل حقوق ادامه داد و در سال 1957 از دانشگاه آکسفورد فوق لیسانس گرفت و دکترای خود را در سال 1964 از دانشگاه سوربون پاریس گرفت.
الترابی به چهار زبان عربی ، انگلیسی ، فرانسوی و آلمانی مسلط بود.
وی پس از فارغ التحصیلی به سودان بازگشت و در جبهه میثاق اسلامی عضو شد. جبهه میثاق اسلامی ، اولین حزبی است که جنبش اسلامی سودان - دارای تفکرات اخوان المسملین- تاسیس کرد.
پنج سال بعد ، جبهه میثاق اسلامی نقش سیاسی مهم تری پیدا کرد و الترابی در سال 1964 دبیر کل این جبهه شد.
الترابی در شرایط سیاسی فعالیت می کرد که بازیگران اصلی آن طایفه های الانصار و الختمیه با سابقه صوفی گری بودند، و از حزب های الامه و الاتحادی که دارای تفکرات لائیک بودند، حمایت می کردند.
جبهه میثاق اسلامی تا سال 1969 که " جعفر نمیری " کودتا کرد، فعالیت داشت ، پس از آن اعضای جبهه میثاق اسلامی بازداشت شدند، و الترابی هفت سال را در زندان گذراند و بعد از آشتی جنبش اسلامی سودان با النمیری در سال 1977 ، از زندان آزاد شد.
دولت النمیری، قوانین شریعت اسلامی را در سال 1983 اعلام کرد و بعد از آن بر جبهه میثاق اسلامی – هم پیمانش درقدرت – شورید ، مردم با اقدامات قانونی مانند انحلال پارلمان سودان و نیز با تظاهراتی که به انقلاب مردمی ضد النمیری در سال 1985 منجر شد، با این مساله مخالفت کردند.
الترابی یک سال بعد، جبهه اسلامی قومی را تشکیل داد همچنین برای پارلمان کاندید شد ولی پیروز نشد. در ژوئن سال 1989، حزب الترابی کودتای نظامی را علیه دولت منتخب المهدی به راه انداخت و عمر حسن البشیر را به عنوان رئیس جمهوری سودان انتخاب کرد.
الترابی در سال 1991 ، حزب عربی – اسلامی کنگره مردمی را تاسیس کرد که دربردارنده نمایندگانی از 45 کشور عربی و اسلامی بود، و خود او به عنوان دبیر کل این کنگره منصوب شد.
الترابی درمقابل دخالت خارجی ها در منطقه به بهانه آزادسازی کویت در زمان حمله اشغالگرانه عراق در سال 1990 ایستاد، و همین مساله به ایجاد تنش در روابط وی با غرب و برخی کشورهای عربی شد.
الترابی دراواخر سال 1999 با دولت نجات بر سر مسائلی از جمله فساد و مشورت و آزادی و انحلال پارلمان از سوی عمر البشیر دچار اختلاف شد، و پس از آن به معروف ترین مخالف دولت تبدیل شد.
وی در 31 ژوئن 2001 حزب کنگره مردمی را تشکیل داد و اغلب سران و شخصیت های انقلاب نجات ملی و مسئولان ارشد دولت از سمت های خود کناره گیری کردند، وی در 2001 به علت این که حزبش یادداشت تفاهمی را با جنبش خلق برای آزادی سودان امضا کرده بود، بازداشت شد، بار دیگر در مارس 2004 به اتهام هماهنگی حزبش برای تلاش برای سرنگونی دولت بازداشت شد.
الترابی از معروف ترین رهبران اسلامی جهان و از مشهورترین شخصیت ها در زمینه تفکر و فقه اسلامی معاصر است، که کتابهایی را در تفسیر قرآن و اصول فقه نوشته، وی همچنین در زمینه های اسلامی و سیاست کتاب های زیادی دارد.
