مارکوس پاپادوپولوس» دبیر مجله «پالتیکس فرست» انگلیس به مسائل این روزهای سوریه از جمله هجمه رسانه‌ای غرب در خصوص عقب‌نشینی نظامی روس‌ها از این کشور پرداخته است.
متن کامل مصاحبه به شرح ذیل به اطلاع مخاطبان می‌رسد:
آیا عقب‌نشینی روسیه از سوریه، نتیجه توافقی محرمانه میان پوتین و اوباما بود، یا بعکس، با هماهنگی دمشق و تهران انجام شد؟
اولاً هیچ خبری از «عقب‌نشینی» روسیه از سوریه نیست. حضور نظامی مسکو در سوریه هم‌چنان ادامه خواهد داشت. پایگاه دریایی روسیه هم‌چنان در سوریه فعال خواهد بود. پایگاه هوایی روس‌ها هم همین‌طور. کلمه «عقب‌نشینی»، کلمه دقیقی برای توصیف اقدام جدید روس‌ها نیست. آن‌چه دولت روسیه دارد انجام می‌دهد، کاهش شمار نیروها، پرسنل و تجهیزاتش در سوریه است.
دلیل این کار هم این است که عملیات نظامی روسیه در سوریه علیه داعش، جبهه‌النصره و به اصطلاح «ارتش آزاد سوریه» به یک موفقیت قاطع به پایان رسیده است و معادلات منطقه را به شکلی تعیین‌کننده علیه تروریسم رقم زده است. هیچ صحبتی هم درباره این کاهش نیرو با واشنگتن صورت نگرفته است.
30 سپتامبر 2015، زمانی که پوتین آغاز کمپین عملیات‌های هوایی روسیه در سوریه را اعلام کرد، تأکید کرد که این عملیات‌ها قرار است «محدود» باشد. اگر هم به خطوط نبرد در سوریه نگاه کنید متوجه خواهید شد که از آن تاریخ تا امروز، ارتش سوریه توانسته نقاط بسیار زیادی را از تروریست‌ها پس بگیرد.
ارتش سوریه الآن در شرایطی قرار گرفته است که می‌تواند تا حد زیادی با اتکا به توانایی‌های خود به تنهایی با تروریست‌ها در این کشور مقابله کند. با این حال، باز هم باید تأکید کنیم که کمپین هوایی روسیه در سوریه قرار نیست متوقف شود، بلکه صرفاً حجم آن کاهش خواهد یافت. روس‌ها تا هر زمان که لازم باشد به بمباران تروریست‌ها در تمام نقاط سوریه ادامه خواهند داد.
به نظر شما آیا سوری‌ها با این تصمیم پوتین موافق هستند؟ شما اشاره کردید که روس‌ها «عقب‌نشینی» نمی‌کنند، اما به هر حال شمار نیروهای خود را در سوریه کم کرده‌اند؟
یک نکته را باید در نظر گرفت: روسیه و سوریه الآن نزدیک به 50 سال است که متحدان نزدیکی برای یک‌دیگر هستند. واقعیت هم این است که سوریه، چشم و گوش روسیه در خاورمیانه است. تصمیم به کاهش حجم حضور نظامی روسیه در سوریه هم قطعاً بدون دیدار و هماهنگی با بشار اسد و مقامات ارشد در دمشق شکل نگرفته است. این یعنی پوتین، خودسرانه و بدون اطلاع و حتی بدون قائل شدن حق تصمیم برای سوری‌ها، اعلام نکرده که قرار است بخش بزرگی از نیروهایش را از سوریه خارج کند.
باید بدانیم که غربی‌ها، ترکیه، و سعودی‌ها با استفاده از کلماتی مانند «عقب‌نشینی» می‌خواهند روحیه مردم و ارتش سوریه را تخریب کنند و این‌گونه وانمود نمایند که روسیه دارد سوریه را به حال خودش ترک می‌کند. چه دلیلی دارد که روسیه، سوریه را رها کند، در حالی که دمشق یکی از نزدیک‌ترین دوستان مسکو در دنیاست؟ و در حالی که بدون حضور سوریه، روسیه هیچ نفوذ و قدرتی در خاورمیانه ندارد؟ هیچ دلیلی نمی‌توان برای این تصمیم پیدا کرد و بنابراین احتمال این‌که روسیه تصمیم گرفته باشد دست از حمایت از سوریه بردارد، مطلقاً صفر است.
همان‌طور که گفتم روس‌ها دو پایگاه بزرگ دریایی و هوایی در سوریه دارند و اگر یک روز، ارتش سوریه با هر مشکلی مواجه شود و مثلاً شروع به از دست دادن مناطقی از این کشور کند، روس‌ها می‌توانند به راحتی شمار نیروها، پرسنل، و تجهیزات خود در این کشور را دوباره افزایش دهند. ضمن این‌که باز هم تأکید می‌کنم، به‌رغم تصمیم اخیر پوتین، بمباران روزانه تروریست‌ها در سوریه توسط روس‌ها متوقف نخواهد شد.
آیا این احتمال وجود دارد که کاهش نیروهای روسیه در سوریه به دلیل موافقت واشنگتن با حضور اسد در انتخابات آینده کشورش باشد؟
هیچ‌کس نمی‌داند پشت درهای بسته و در مذاکرات محرمانه میان روس‌ها و آمریکایی‌ها چه می‌گذرد. قطعاً این احتمال وجود دارد که نمایندگان دو کشور در مذاکرات صلح سوریه درباره برگزاری انتخابات در سوریه صحبت کرده باشند. اما به نظر من دلیل اصلی تصمیم پوتین نمی‌تواند امتیاز گرفتن از آمریکا باشد، بلکه این است که ارتش روسیه به اهداف اصلی خود در سوریه دست پیدا کرده است.
چه دلیلی دارد روس‌ها این همه نیرو، پرسنل و تجهیزات نظامی را در سوریه نگه دارند و این همه هزینه کنند، در حالی که دیگر به چنین حضوری نیازی ندارند. سپتامبر سال گذشته، به این حضور نیاز داشتند؛ ارتش سوریه به مشکل برخورده بود و تروریست‌ها در مناطق زیادی از این کشور پیش‌روی کرده بودند. اما الآن شرایط تغییر کرده است و بنابراین دیگر نیازی نیست که این همه هزینه کنند.
پیامد این تصمیم پوتین چه می‌تواند باشد؟
من امیدوارم که این حسن نیت پوتین آتش‌بس کنونی که در نقاطی از سوریه برقرار است، تمدید شود و در نقاط دیگر این کشور هم برقرار شود. دولت اسد الآن به خاطر حمایت روسیه، ثبات کامل دارد و سرنگون نخواهد شد. سوریه یک کشور مستقل و یک‌پارچه باقی خواهد ماند. روسیه هم هم‌چنان به حمایت و حفاظت از دمشق ادامه می‌دهد.
با این وجود، به نظر من در درازمدت، راه‌حل مسئله سوریه، نظامی است، به این دلیل که آمریکایی‌ها، انگلیسی‌ها، ترک‌ها، و سعودی‌ها هنوز هم به هدف خود مبنی بر سرنگون کردن دولت سوریه پای‌بند هستند و هم‌چنان به تجهیز و تأمین تروریست‌ها ادامه می‌دهند. مرزهای ترکیه با سوریه هم‌چنان به روی تروریست‌ها باز است و اسلام‌گراهای افراطی هر روز وارد سوریه می‌شوند.
بنابراین اگرچه که امیدوارم آتش‌بس تمدید شود، اما واقعیت نشان می‌دهد که غرب و متحدانش در عربستان، ترکیه، و قطر هنوز هم به دنبال سرنگون کردن دولت بشار اسد هستند. این اتفاق نخواهد افتاد، اما از آن‌جایی که غربی‌ها و متحدانشان به تلاش‌های خود ادامه خواهند داد، صلح تنها در شرایطی به سوریه برخواهد گشت که ارتش این کشور بتواند تمامی مناطق سوریه را از تروریست‌ها پس بگیرد و عمده تروریست‌ها و جهادی‌ها در این کشور از بین بروند.
