بهگزارش ايسنا، وسوسه راي دهندگان با هداياي انتخاباتي آن هم در گير و دار مبارزههاي مدني عليه فساد رايج در دستگاههاي دولتي از تناقضي آشكار ميان گفتار و كردار سياستمداران هند نشانه دارد.

پایگاه اینترنتی روزنامه ولت آلمان در این باره نوشت: بدون تردید خانم خانه‌داری از اهالی " چنای "، مرکز ایالت " تامیل نادو " هند از انتخاب نماینده‌اش بسیار خرسند است.

وی در یک " ساری " زیبا[لباس سنتی زنان هند] برای " جایارام جایایالیتا "، نخست وزیر ایالتش دست تکان می‌دهد.

در برابر وی پنکه‌ای نو مشغول به کار است که هدیه کوچکی از سوی نخست وزیر شمرده می‌شود؛ آن هم در ازای رایی که به نام وی به صندوق ریخته شده است!

احزاب‌ سیاسی در جنوبی‌ترین ایالت هند چندان هم به خاطر عملکرد سیاسی‌شان شناخته شده و زبانزد نیستند. بسیاری از آنها رای‌دهندگان به خود را با هدایا متقاعد می‌کنند. ایالت تامیل نادو در سراسر هند برای هدایای گرانبهایی که می‌دهد، شناخته شده است. حزب DMK در سال ۲۰۰۶ به خاطر وعده‌هایی که داده بود، بسیار خبرساز شد. این حزب که در آن زمان نقشی اپوزیسیونی داشت، وعده اهدای تلویزیون‌های رنگی را در صورت برنده شدنش در انتخابات به هوادارانش داده بود؛ وعده‌ای که در نهایت هم کارساز و باعثشد تا در پایان پیروز انتخاباتی لقب بگیرد.

این استراتژی از سوی رقیبان هم پذیرفته شد و دیگر احزاب‌ سیاسی هم به سرعت همین شیوه انتخاباتی را در پیش گرفتند.

از جمله این حزب‌ها می‌توان به DMDK، حزب نخست وزیر ایالت، جایایالیتا اشاره کرد که در انتخابات محلی در مه گذشته اعلام کرده بود در کنار یک دستگاه پنکه به زنان خانه‌دار در این ایالت برای دانش‌آموزان هم هدایایی را در نظر گرفته است!

و اکنون سیلی از لپ‌تاپ در تامیل‌نادو جاری خواهد شد. ۶.۸ میلیون دانش‌آموز در ۵ سال پیش رو لپ‌تاپ‌های شخصی خود را خواهند داشت. این چیزی است که یک هنرپیشه پیشین هندی با اطمینان از آن خبر می‌دهد.

این هفته نخستین رایانه‌های شخصی در دبیرستان‌ها و هنرستان‌های دولتی توزیع می‌شود. اقدامی خاص که برخی آن را می‌ستایند و می‌تواند کمک موثری برای دانش‌آموزان محروم در راه آموزش توده‌ها باشد.

مخالفان هم در مقابل از ناپدید شدن منابع مالی ایالتی خبر داده و به انتقاد می‌پردازند. تنها در سال جاری میلادی نرخ هدایای ایالتی به ۳۵۸ میلیون یورو رسیده است تا جایی که منتقدان می‌گویند بسیاری از دانش‌آموزان به دلیل در پیش گرفته شده همین سیاست از دسترسی به کتاب‌های آموزشی محروم می‌شوند.

آنها بر اين باورند كه منابع دولتي را ميتوان به صورت بهتري به كار گرفت.