قصابی که الگوی ترامپ شد!

 نحوه عملکرد «دونالد ترامپ» در مقام رئیس جمهوری آمریکا در سه هفته اخیر به گونه ای بوده که اغلب تحلیلگران را بر آن داشته تا در پی شناسایی ابعاد شخصیتی وی باشند از همین رو «ماری جردن» از برندگان جایزه «پولیتزر» و از سردبیران روزنامه واشنگتن پست، به تحلیل شخصیت ترامپ بر اساس قاب عکسی که بر بالای میز وی در دفتر کارش قرار دارد پرداخته است.

بر بالای میز کار ترامپ در «اووال آفیس» تصویری از اندرو جکسون، هفتمین رئیس جمهور آمریکا، نصب شده است.

 جردن مطلب خود را در شخصیت شناسی ترامپ بر اساس قاب عکس جکسون اینطور آغاز می کند: اندرو جکسون عوام فریب ثروتمندی که فخر فروشی  کرده و دیگران را مسخره می کرد. ترامپ علایق جدیدی از هفتمین رئیس جمهور را به تصویر می کشد.

این روزنامه نگار آمریکایی در ادامه می نویسد: ترامپ در اولین روز کاری خود با اندرو جسکون مقایسه شد. جکسون رئیس جمهور عوام فریب و مشاجره گری بود که علیه نخبگان اقدام می کرد و به عنوان یک فرد تند مزاج شناخته می شد.

ترامپ دستور داده تا تصویری از جسکون بر دیوار اتاق کار وی نصب شود و «استفان بانون» مشاور ترامپ، سخنرانی روز تحلیف وی را «بسیار جکسونی» خوانده است.

جکسون از سال ۱۸۲۹ تا ۱۸۳۷ رئیس جمهور آمریکا بود.

آنچه رسانه های آمریکا درباره جکسون نمی گویند

اما جکسون علاوه بر خصلت عوام فریبی روحیات منفی دیگری نیز داشت. در تاریخ ایالات متحده آمریکا، اندرو جکسون بعنوان قصاب بزرگ سرخپوستان شهرت دارد. تهاجم جکسون به قبایل سرخپوست با پیدایش طلا در منطقه جورجیا، سرزمین قبیله چروکی، آغاز شد و او به رغم پیمان معتبر سال ۱۷۹۱ میان چروکی‏ها و دولت جورجیا اخراج ایشان را از سرزمین آباء و اجدادی‏شان آغاز کرد. این سرآغاز موجی خونین از کشتار سرخپوستان آمریکاست.

دومین سیاست جنجالی اندرو جکسون اقدامات او علیه بانک مرکزی آمریکاست. این ماجرا در تاریخ ایالات متحده به «جنگ بانک» شهرت دارد.

اندرو جکسون در سال ۱۸۳۳ جنگی به ظاهر ابلهانه را علیه «بانک ایالات متحده آمریکا» و پول کاغذی (اسکناس) آغاز کرد؛ ذخایر دولت را از بانک فوق بیرون کشید و اعلام کرد که در خرید و فروش اراضی تنها طلا معتبر است. جنگ جکسون علیه «بانک ایالات متحده» به شدت عوام‌فریبانه بود؛ او بانک فوق را بعنوان سنگر آریستوکراسی سلطه‏ گر و کانون فساد در سیاست کشور معرفی کرد و انبوهی از عوام و بدهکاران خرده ‏پا را به دنبال خود کشید.

این در زمانی است که «بانک ایالات متحده»، به‌ریاست نیکلاس بیدل، به نهادی کارا بدل شده، به شکلی مطلوب امور مالی دولت را سامان می‌داد و پول کاغذی آن اعتبار و مقبولیت عام یافته بود. اقدامات اندرو جکسون بحران‏های شدید مالی سال‌های ۱۸۳۷ و ۱۸۳۹ را آفرید و سرانجام، بهمراه اشاعه احتکار و سفته‏ بازی در معاملات پنبه، به ورشکستگی و انحلال بانک فوق در سال ۱۸۴۱ انجامید. از آن پس دورانی از آشفتگی در نظام بانکی ایالات متحده پدید شد که به «بانکداری جنگل» معروف است و تا اوائل دهه ۱۸۵۰ را در برمی‌گیرد.

جکسون تنها رئیس جمهور آمریکاست که بیشترین «پرتره نقاشی» از وی در دوران ریاست جمهوری وجود دارد و ترامپ نیز میل شدیدی برای ایجاد پرتره از خود دارد

در تاریخ نگاری ایالات متحده علت دشمنی اندرو جکسون با «بانک ایالات متحده» گاه به سرشت روستایی او نسبت داده می‌شود که بدبینی به بانک و پول کاغذی را سبب می‌شد اندرو جکسون، که به دلیل روش‏های خودسرانه ‏اش به «اندرو شاه اول» شهرت داشت.

زاده شده برای توفان

در ورودی موزه «هرمیتاژ» که اغلب اشیای داخل آن اختصاص به جکسون دارد، جمله ای از وی نصب شده که در آن آمده است: من برای توفان زاده شده ام و آرامش مرا راضی نمی کند.

بر اساس آنچه که عملکرد ترامپ نشان داده می توان گفت که آرامش ترامپ را نیز راضی نمی کند.

«هووارد کیتل» رئیس بنیاد اندرو جکسون که موزه «هرمیتاژ» را نیز مدیریت می کند، درباره شباهت های ترامپ و جکسون می گوید: ترامپ و جسکون در برخی موارد مشترک هستند برای مثال هر دوی آنها از وجود هواداران و مخالفان متعصب بهره مند هستند.

به گفته کیتل، جکسون تنها رئیس جمهور آمریکاست که بیشترین «پرتره نقاشی» از وی در دوران ریاست جمهوری وجود دارد و ترامپ نیز میل شدیدی برای ایجاد پرتره از خود دارد. بویژه نقاشی های تمام قد که در منزل وی در فلوریدا دیده می شوند.

از دیگر مشترکات میان ترامپ و جکسون می توان به عصبانیت آنها از رسانه های منتقد اشاره کرد. جکسون مشترک ۱۶ روزنامه بود و روزنامه هایی که از وی انتقاد می کردند با حرف بزرگ X مشخص می کرد و ترامپ نیز در توئیت های خود رسانه های منتقد را به باد انتقاد می گیرد.

بر اساس آنچه از شخصیت جکسون برمی آید و شباهت های زیاد ترامپ به وی و علاقه ای که رئیس جمهور جدید آمریکا به هفتمین رئیس جمهور این کشور دارد مشخص است که ترامپ در دوران زمامداری خود روزهای پرمناقشه ای را هم برای آمریکا و هم برای سایر کشورهای جهان رقم خواهد زد.