«فروارد»، نشریه یهودیان آمریکا در مطلبی روز چهارشنبه دلایل چرخش مواضع «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در قبال توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5 پس از روی کار آمدن رئیس‌جمهور جدید آمریکا پرداخته است.
نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی حدود دو سال پیش در یک سخنرانی در کنگره آمریکا انتقادات سختی را متوجه توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5 کرد. او گفت که این توافق «می‌تواند بقای اسرائیل را با تهدید مواجه کند.»
او سپس در بخش‌های پایانی سخنرانی‌اش وعده داد که اجازه نخواهد داد که تاریخ بار دیگر تکرار شود و گفت: «من از سران کشورهای دنیا می‌خواهم که بار دیگر اشتباهات گذشته را تکرار نکنند.»
«فروارد» نوشته است که معنای این سخنان نتانیاهو روشن بود: اینکه برای او پذیرفتن توافق هسته‌ای ایران به معنای استقبال از «هولوکاستی دیگر» تلقی می‌شود.
اکنون، دو سال بعد از آن سخنرانی، دولت دیگری در واشنگتن مستقر شده است. اوباما رفته و فردی جایگزین وی شده که در سخنرانی بهار سال گذشته در لابی آیپک گفت: «اولویت شماره یک من، باطل کردن توافق هسته‌ای فاجعه‌بار با ایران است.»
جمهوری‌خواهان مخالف با برجام، اکنون کنترل هر دو مجلس سنا و مجلس نمایندگان آمریکا را به عهده دارند.
بنابراین «موانع سیاسی‌ای که نتانیاهو دو سال پیش (برای لغو برجام) با آنها روبرو بود، از میان برداشته شده‌اند. او و ترامپ اکنون با فراغ بال می‌توانند برجام را زیر سوال ببرند و با منطق نتانیاهو، از هولوکاستی دیگر جلوگیری کنند. یا اینکه نتانیاهو با علم به اینکه با مخالفت ترامپ مواجه نخواهد شد می‌تواند خودش سررشته امور را به دست بگیرد و سایت‌های هسته‌ای ایران را به تنهایی بمباران کند»
فروارد می‌افزاید: «با وجود این، هیچ‌یک از اینها اتفاق نمی‌افتند. به عکس، جیمز متیس، وزیر دفاع آمریکا در نشستی مقابل سنا گفت که دولت ترامپ به تعهداتش ذیل برجام پایبند خواهد ماند.»
به علاوه، چنانکه خبرگزاری رویترز گزارش داده ترامپ در دیدار با نتانیاهو با وی بر سر لغو برجام چانه‌زنی نخواهد کرد. او همچنین دیگر تهدیدهایش درباره حمله به ایران را هم تکرار نمی‌کند.
چگونه می‌توان این چرخش در مواضع را توضیح داد: «محتمل‌ترین پاسخ این است نتانیاهو با آن همه غلیان احساسات، هنگام بیان اعتراض علیه توافق هسته‌ای، صادق نبود. او به واقع نگران این نبود که برجام مسیر را برای دستیابی ایران به بمب هموار می‌کند.»
فروارد در ادامه با اشاره به نگرانی‌های مقام‌های رژیم صهیونیستی درباره برنامه هسته‌ای ایران در دهه گذشته نوشته است: «آنچه در واقع مایه آزار مقام‌های امنیتی اسرائیل بود، برنامه هسته‌ای ایران به تنهایی نبود؛ چرا که این برنامه از دهه 1980، زمانی که اسرائیل به ایران سلاح می‌فروخت، وجود داشت. آنچه مایه آزار آنها بود، پیدایش ایران به عنوان یک هژمون منطقه‌ای بود.»
