رقبای اصلی انتخابات امروز انگلستان

 دو سال بعد از انتخابات سراسری یا همان انتخابات پارلمانی بریتانیا، بار دیگر مردم این کشور روز هشتم ژوئن (18 خرداد) به پای صندوق‌های رای می‌روند تا هر حوزه انتخابی نماینده خود را برای کسب یک کرسی به مجلس عوام بفرستد.

گرچه انتخابات سراسری بریتانیا بر اساس قانون باید هر پنج سال یکبار برگزار شود اما خانم «ترزا می» نخست وزیر کنونی و رهبر حزب محافظه‌کار بریتانیا در دهمین ماه بعد از تشکیل کابینه خود، خواستار برگزاری انتخابات زودتر از موعد شد.

بر این اساس بار دیگر احزاب سیاسی بریتانیا به نبرد با یکدیگر می‌روند تا بتوانند کرسی بیشتر کسب کرده و تشکیل کابینه دهند.

تاریخچه احزاب سیاسی در بریتانیا

در قرن هفدهم و سال‌های پس از جنگ داخلی در بریتانیا، برای اولین بار احزاب سیاسی در این کشور تشکیل شدند. در آن زمان دو حزب سیاسی شامل «حزب سلطنت» و «حزب میهن» ایجاد شده بودند اما حزب میهن چندی بعد با نام «توری» شناخته می‌شد و پایه اولیه تشکیل حزب محافظه‌کار بریتانیا شد که اکنون یکی از احزاب اصلی و در حال حاضر حزب حاکم بریتانیاست و همچنان به نام توری شناخته می‌شود.

بعدها در همان قرن هفدهم گروه سیاسی دیگری در مقابل حزب توری‌ شکل گرفت که «ویگ» یا آزادی‌خواهان بودند. تا نیمه قرن نوزدهم میلادی، این دو حزب در بریتانیا فعالیت سیاسی داشتند البته این دو گروه در واقع احزاب سیاسی به معنای کنونی نبودند و بر اساس منافع برخی افراد و گروه‌های خاص شکل گرفتند.

در همان قرن نوزدهم توری‌ها به اشراف صاحب زمین و همچنین به کلیسای انگلیس و اسکاتلند نزدیک بودند در حالی‌که ویگ‌ها به طبقه نوظهور ثروتمند شهری و تجار نزدیک بودند. از نیمه دوم قرن نوزدهم توری‌ها به حزب محافظه‌کار تبدیل شدند و ویگ‌ها هم حزب لیبرال را تشکیل دادند.

در همان قرن نوزدهم میلادی بود که مساله‌ رای عمومی و برگزاری انتخابات در بریتانیا اجرایی و رقابت میان ویگ‌ها و محافظه‌کاران برقرار شد و در قرن بیستم میلادی که حزب کارگر شکل گرفت، رقابت اصلی انتخاباتی میان محافظه‌کاران و کارگرها پدیدار شد.

بعد از تشکیل طبقه کارگری در قرن 19 میلادی و افزایش شمار کارگران شهری نیاز به حزبی برای انعکاس خواست این قشر احساس و این حزب با حضور اتحادیه‌های تجاری و صنفی و اجتماعات سوسیالیستی در قرن بیستم میلادی تشکیل شد و توانست با کسب محبوبیت جای حزب لیبرال را بگیرد.

از سوی دیگر حزب ایرلندشمالی شین‌فِین و حزب ملی اسکاتلند اس‌ان‌پی، نیز در عرصه رقابت‌های انتخاباتی بریتانیا به همراه احزاب کوچک شامل حزب سبز، دموکرات‌ها، پلَدسیمرو، حزب استقلال بریتانیا حضور دارند.

رهبر حزب محافظه‌کار چه کسی است؟

 

ترزا می دومین زن در تاریخ بریتانیا است که به عنوان نخست وزیر این کشور انتخاب شد. وی رهبر حزب محافظه‌کار و از سال 2016 در ایی سمت بود.

ترزا می در سال 1956 میلادی در منطقه ایست‌بورن در ساسکس بریتانیا متولد شد. او تنها فرزند خانواده و پدرش کشیش بود. وی ابتدا در مدرسه کاتولیک‌ها و بعد و بعدها در یک مدرسه رومن کاتولیک تحصیل کرد و بعد از ورود به دانشگاه آکسفورد، در رشته جغرافیا تحصیل کرد.

بعد از فارغ‌التحصیلی در سال 1977 ترزا می از همان سال تا 1983 در بانک انگلیس کار کرد و از سال 1985 تا 1997 به عنوان مشاور مالی و مشاور عالی برای یک انجمنی مالی کار می‌کرد.

ترزا می سال 1980 با فیلیپ می ازدواج کرد و برای اولین بار در سال 1997 به عنوان نماینده مجلس عوام انتخاب و در سال 2002 رئیس حزب محافظه‌کار شده بود که سمتی متفاوت از رهبری حزب است.

خانم می بعد از آن وزیر سایه حمل و نقل و همچنین وزیر سایه کار و بازنشستگی شد و از سال 2010 با روی کار آمدن محافظه‌کاران تا سال 2016 وزیر کشور بریتانیا بود. ترزا می طی نیم قرن گذشته تنها وزیر کشوری بود که 6 سال در این سمت باقی ماند.

خانم می با اینکه بارها گفته بود انتخابات زودهنگام در بریتانیا برگزار نمی‌شود اما وقتی آغاز مذاکرات خروج رسما اعلام شد، خانم می ناگهان در آوریل 2017 درخواست برگزاری انتخابات زودتر از موعد داد. وی در تلاش است با کسب رای حداکثری دولتی قوی برای ورود به مذاکرات برگزیت(خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا) تشکیل دهد.

رهبر حزب کارگر چه کسی است؟

 

جرمی کوربین رهبر حزب کارگر و حزب اپوزیسیون بریتانیا در سال 1949 میلادی در کینگتون سنت‌‌مایکل در ویلتشر متولد شد و کوچکترین پسر خانواده بود. مادرش معلم ریاضی و پدرش مهندس برق بود بود و برادر بزرگترش در سازمان هواشناسی کار می‌کند.

جرمی ابتدا در یک مدرسه خصوصی درس خواند و بعد از آن در مدرسه گرامر ادامه تحصیل داد و در همین سنین بود که به عضویت گروه‌های سوسیالیستی در انگلیس درآمد.

وی بعد از عضویت در مجامع سوسیالیستی، به کمپین خلع سلاح اتمی ملحق شد و اندکی بعد به عنوان گزارشگر یک روزنامه محلی فعالیت داشت.

جرمی کوربین بعد از اتمام مدرسه گرامر وارد دانشکده پلی‌تکنیک شمال لندن شد اما بعد از یک سال دانشگاه را ترک کرد.

پیش از ورود به دنیای سیاست، نماینده چند اتحادیه کارگری بود و در سال 1983 به عنوان نماینده پارلمان از حزب کارگر انتخاب شد.

وی در دوره رهبری تونی بلر و گوردون بروان برخلاف موضع رسمی حزب در پارلمان رای داد و از زمان ورود به پارلمان مخالف تسلیحات هسته‌ای، نوسازی زیردریایی‌های هسته‌ای، مخالف جنگ و مخالف ریاضت اقتصادی است که از سیاست‌ها حزب محافظه‌کار است.

جرمی کوربین بعد از آنکه حزب کارگر در انتخابات سال 2015 شکست خورد و اد میلیبند رهبر پیشین استعفا کرد، برای رهبری حزب اعلام آمادگی کرد و توانست با کسب حمایت اکثر اتحادیه‌های کارگری در انتخابات رهبری حزب پیروز شود. وی در حال حاضر رقیب اصلی ترزا رهبر حزب محافظه‌کار در انتخابات فردا است.