به نقل از پایگاه خبری تحلیلی شیروان چغندر قند یکی از محصولات تولیدی شیروان است که از جایگاه ویژه ای در کشور برخوردار است و دانش کاشت این محصول در سطح شهرستان شیروان تخصصی شده است و چغندر کاران این منطقه به دانش فنی آن و مبارزه با آفات این محصول آشنایی کاملی دارند.
این در حالی است که بسیاری از چغندر کاران شیروانی اظهار نارضایتی از مدیریت کارخانه قند شیروان در همراهی کشاورز در تولید و خرید این محصول را دارند.
"قربان زارع" یکی از عمده کشاورزان شهرستان شیروان از بی توجهی مسئولین کارخانه قند شیروان اظهار نارضایتی می نماید.
وی که هم اکنون 60 هکتار چغندر قند در مزارع شیروان زیر کشت دارد می گوید: مسئولین کارخانه قند شیروان نسبت به کشاورزان بی توجه هستند و در ادامه برخی از مشکلات را بر میشمرد؛ عدم واریز پیش پرداخت و مساعدات، عدم رعایت موعد پرداخت هزینه چغندر خریداری شده، نرساندن بذر و کود به موقع را از عوامل رغبت کمتر کشاورزان به کشت این محصول است.
زارع افزود: با توجه به تاخیر در پرداخت مطالبات کشاورزان، کشاورزان شیروانی در موعد تحویل چغندر محتاط اند که محصول خود را به کارخانه شیروان تحویل دهند یا به کارخانه های دیگر.
این کشاورز شیروانی با انتقاد از خرید چغندر از استانهای غرب کشور می افزاید: هزینه کاشت، داشت و برداشت چغندر نسبت به سایر محصولات کشاورزی بسیار بالا است و بیشتر کشاورزان شیروانی برای رفع معضل بیکاری اقدام به کشت این محصول در منطقه می نمایند.
وی گفت: از هر حلقه چاه می توان 1500 تا 2 هزار تن محصول بهره برداری کرد و اگر کشاورزان شهرستانهای شیروان، بجنورد و قوچان و دیگر شهرهای اطراف مورد حمایت دولت و کارخانه قند شیروان باشند نیازی به خرید این محصول از شهرهای ارومیه و مهاباد و... نیست.
قربان زارع با اشاره به اینکه کارخانه قند شیروان تعداد معدودی از کشاورزان را مورد حمایت خود قرار داده است، گفت: این کارخانه در خارج از استان سرمایه گذاری کرده است و سرمایه گذاری در استان گلستان، شکست کلی کارخانه قند شیروان را رقم خواهد زد.
کارخانه قند شیروان به سرنوشت کارخانه الیاف دچار خوهد شد
وی تاکید کرد: اگر این روال ادامه داشته باشد کارخانه قند شیروان به سرنوشت کارخانه الیاف دچار خواهد شد.
وی با اشاره به اینکه هنوز برخی از چکهای چغندر تحویلی سال گذشته پاس نشده است گفت: با توجه به اینکه هزینه های کارگر، کود، وجین و... بالا است کشاورزان منطقه ضررهای زیادی را متحمل می شوند.
زارع افزود: امسال نیز پیش بینی می شود 2 هزار تن چغندر را از سطح زیر کشت خود در شهرستان شیروان برداشت نمایم.
کارخانه قند نقدینگی ندارد که از کشاورزان حمایت کند
"قربان باقری" نائب رئیس انجمن خبرگان کشاورزی شیروان نیز در این خصوص گفت: کشت چغندر در استان گلستان از سال های قبل صورت می گرفت و امسال نیز کاشت آن با هزینه های بالا صورت گرفت ولی لطمه ای به کشاورزان شیروانی نخواهد زد.
وی گفت: مدیریت چغندر در گرگان و گنبد سخت تر از این مناطق است و آفات و بیماری های زیاد و همچنین زمان برداشت و حمل و نقل محصول نیز بسیار اهمیت دارد.
باقری افزود: کارخانه قند آنطور که نیاز باشد به کشاورزان کمک نکرد و آنها نیز چغندر تولیدی خود را به کارخانه استان دیگری و در تربت تحویل نمودند.
وی گفت: محصول چغندر قند از غرب کشور نیز با پرداخت بخشی از کرایه حمل از سوی کارخانه قند شیروان نیز به این منطقه وارد می شود که این هزینه می تواند در راستای توسعه کاشت این محصول در شیروان خیلی موثر باشد و رغبت بیشتری را برای کشاورزان ایجاد کند.
دبیر خانه کشاورز شیروان گفت: چغندر علاوه بر اینکه محصول پرمصرفی از لحاظ آب است افزود: اختلاف دمای بین شب و روز رشد چغندر را بالا می برد که این شرایط در شهرستان شیروان مهیا است.
این کشاورز شیروانی ادامه داد: کشاورزان شیروانی از روی اجبار چغندر کاری می کنند و با توجه به اینکه مصرف آب بالایی دارد برخی برای رفع مشکل بیکاری این محصول را کشت می کنند و برخی نیز به دنبال محصول جایگزین هستند.
باقری گفت: البته تفاوتی که باعث شده است کشاورزان هنوز برای کشت چغندر سرمایه گذاری می کنند این است که خرید این محصول به صورت تضمینی انجام می شود و نوسان قیمت نیز ندارد و از دیگر دلایل این است که ماشین آلات و مکانیزاسیونی که در کشت و برداشت چغندر وجود دارد در محصولاتی از جمله گوجه و خیار وجود ندارد.
وی در ادامه افزود: وضعیت کارخانه های قند بسیار جالب نیست و به عوامل خاصی بستگی دارد و یکی از عواملی که کارخانه از کشاورزان حمایت نمی کنند این است که نقدینگی ندارد و و کشاورز را برای دریافت وام به بانک معرفی می کند که این امر برای کشاورز به صرفه نیست.
باقری تاکید کرد: ذرت علوفه ای نیز که می تواند یکی از جایگزینهای چغندر قند در شیروان باشد ذرت است و با توجه به اختلاف دما و سرمای هوا در فصل برداشت این محصول و تضمینی نبودن قیمت آن به صرفه نیست ولی چغندر قند نیز که به صورت تضمینی از کشاورزان خریداری می شود، دو تا سه سال است که پرداختهای کارخانه به کشاورز ناهماهنگ شده است.
هزینه کشاورزان بومی به جیب همسایه می رود
یکی دیگر از کشاورزان شیروانی که نخواست نامش فاش شود گفت: با توجه به اینکه هرساله به صورت چشم گیری قیمت کود و سموم و.. افزایش می یابد و هزینه های کارگر و جانبی نیز متعاقب آن بالا می رود ولی افزایش قیمت چغندر بسیار ناچیز است و علاقه کشاورزان را به کاشت این محصول کم می کند.
وی می گوید: هنگامی که کشاورز به کود نیاز دارد یا اینکه تحویل نمی شود یا در زمان مناسبی ارائه نمی گردد و در بازار آزاد نیز کشاورز مجبور ب خرید کود با هزینه های گزافی می شود.
او ادامه می دهد: سرمایه ای که کارخانه می تواند در این منطقه انجام دهد در استان دیگری به انجام می رساند و این سرمایه به جای اینکه به جیب مردم بومی برود به جیب همسایه می رود.
