صیادان بندرهندیجان در اعتراض به بی توجهی مسئولان مقابل فرمانداری این شهرستان تجمع کرده و خواستار پیگیری وضع معیشت خود شدند.
برخی از صیادان، اظهارداشتند: متاسفانه مسئولان شیلات و نمره 4 اجازه خروج و رفتن به دریا را به ما نمی‌دهند.
برخی صیادان که تنها شغل شان صیادی است مدتی می گذرد که به آنها اجازه خروج و رفتن به دریا نمی‌دهند که نتیجه‌اش سخت شدن تأمین معاش خانواده‌هایشان شده است.
یکی از صیادان می گوید: هر روز به نزد این مسئول و آن مسئول می رویم تا مشکل ما بصورت قانونی حل شود اما کسی به فکر ما نیست و مجبوریم تجمع کنیم.
شعبانی یکی دیگر از صیادان گفت: چند سال است برای شناورهای خود اقدام به اخذ مجوز کرده‌ایم اما شیلات به ما مجوز نمی‌دهد و ما مجبوریم برای امرا معاش و سیر کردن فرزندان و خانواده خود بدون مجوز به دریا برویم و دفترچه صید هم داریم اما متاسفانه چند روز است که رفتن به دریا را ممنوع کرده‌اند و ما بیکار و حیران گشته‌ایم و انتظار داریم مسئولان به فکر ما باشند.
وی افزود: در هندیجان به جزء صیادی دیگر شغلی نیست که اگر دریا تعطیل شود بتوانیم کار دیگری را انجام دهیم، متاسفانه به دلیل عدم فعالیت‌های مناسب و چشمگیر مسئولان هندیجان، این شهرستان هنوز پیشرفتی حاصل نکرده و علی رقم بندری بودن اقدامی برای مردم این شهرستان صورت نگرفته شده تا رفاه و آسایش را داشته باشند.
شناوری افزود: ماهی و میگو دریا به علت صید بیش از حد و بی رویه در حال نابودی و انقراض است و کسانی که مجوز هم دارند دیگر کفاف زندگی خود آنان را نمی‌دهد چه برسد به ما که مجوز هم نداریم ولی مردم مجبورند چرا که دیگر کاری ندارند برای امرار معاش، متاسفانه تامین اجتماعی به صیادان در فصل نبود صید بیمه بیکاری و مقرری پرداخت نمیکند تا صیادان بتوانند در فصل تخم ریزی آبزیان در خانه بمانند و اجازه دهند دریا و زنجیره غذایی کار خود را به راحتی انجام بدهد.
در سال 1390 استاندار وقت خوزستان با حضور در هندیجان در گارگروه اشتغال مصوب کرد 42 تعاونی پرورش ماهی و میگو تشکیل شود تا آبزیان محفوظ بمانند و همین صیادان در تعاونی‌ها مشغول کار شوند.
براساس مصوبه استاندار خوزستان در جلسه اشتغال هندیجان 42 تعاونی تشکیل شد ولی متاسفانه تاکنون به هیچ یک از آنها مجوز احداث مزارع پرورش ماهی و میگو داده نشد و بار دیگر صیادان به دریا رفتند تا معاش خانواده خود را تامین کنند این بار صیادان بیشتری به دریا سرازیر شدند و دیگر صید تعطیل نمی‌شد و آبزیان فرصت تخم ریزی و پرورش نداشته‌اند این درحالی است که دریا توانایی امرار معاش همه آنها را ندارد و تا 5 سال آینده قشر عظیمی از مردم هندیجان بیکار خواهند شد.
