آلودگی محیط زیست و بی‌توجهی به فرهنگ حفاظت از منابع طبیعی علاوه بر تهدید آلودگی محیط زیست بوده اما تهدید سلامت آبهای زیر‌زمینی(آشامیدنی) مسئله‌ای فراتر از سایر تهدیدها است.
در فصل بهار بیشترین آسیب‌ها را به طبیعت وارد می‌‌کنیم و این آلودگی محیط زیست اکنون فقط به همین جا ختم نمی‌شود بلکه می‌تواند تا اعماق زمین پیش روی کند.
رهاسازی زباله در دل طبیعت توسط گردشگران از مشکلات همه ساله در زنجان بوده و نتیجه این کار تلنبار شدن زباله‌ها در محیط زیست طبیعی است.
با حرکت در جاده‌های برون شهری زنجان به راحتی می‌توان انواع بطری‌ها، کیسه‌های پلاستیکی و غیره را در اراف جاده‌ها مشاهده کرد که گردشگران از سرخوشی آنها را به دامن طبیعت واگذار کرده‌اند.
جنگ گردشگران با طبیعت همچنان ادامه دارد و گردشگرانی که در فکر کشف مناطق بکرتر و جذاب‌تر هستند، بطور حتم زباله‌های پلاستیکی از پوست چیپس، پفک و انواع بطری‌ها را با خود به سوغات خواهند برد و زمینی لگدمال شده تحویل آیندگان خواهند داد.
وقتی از شهرک غرب زنجان خارج می‌شوی در ابتدای محور زنجان- تهم اطراف جاده تجمع زباله‌ها را خواهی دید که این زباله‌ها در برخی نقاط به صورت تلنبار به طبیعت واگذار شده و چهره‌ای نازیبا را به طبیعت داده است.
برخی از افراد سود جو زباله‌های ساختمانی را نیز برای راحتی کار خود در اطراف این جاده تخلیه کرده‌اند.
در روز‌های تعطیل نیز با کمال تاسف از طرف برخی خانواده‌ها زباله‌هایی به طبیعت واگذار می‌شود و کافیست تعطیلات چند روز متوالی باشد تا انبوه زباله اعم از تجدیدپذیر یا تجدیدناپذیر در دامن کوه‌ها و دشت‌ها رها می‌شود.
این صحنه فقط به محورهای پرتردد ختم نمی‌شود و حتی در مناطق بکر گردشگری نیز صحنه انبوه زباله‌های رها شده دیده می‌شود که رهاسازی زباله در محور زنجان- تهم را می‌توان نمونه‌ای از آن دانست.
هر چند که هر ساله گروهی از طبیعت دوستان برای فرهنگ سازی در بین اقدام به پاکسازی طبیعت می‌کنند تا با این اقدام تلنگری برای برخی‌ها باشد که اهمیت منابع طبیعی را بدانند گویا این اقدام‌ها نیز بی‌نتیجه احساس می‌شود.
