طوفان الاقصی پس از آنکه در گام اول اراضی اشغالی را تبدیل به گورستان اشغالگران کرد، حالا در گام دوم در خیابان‌های سراسر جهان جریان دارد؛ توفانی از خشم مقدس مردمانی که انزجارشان از 7 دهه اشغالگری و جنایت رژیم غاصب صهیونیستی را فریاد می‌زنند. بیراه نیست اگر مدعی شویم هیچ زمانی به اندازه حالا، فلسطین نفوذ گسترده بین‌المللی پیدا نکرده بود. انتشار تصاویر تجمعات صدها هزار نفری در پایتخت‌های اروپایی و خروش جهادی جوامع اسلامی این حقیقت را عیان کرد که فلسطین نه تنها برای وجدان‌های بیدار به فراموشی سپرده نشده که انسان معاصر بیش از پیش به آزادی فلسطین ایمان دارد. از این جهت تجمعات بی‌سابقه این روزها را می‌توان یکی از علائم پیروزی و حیات جریان مقاومت دانست؛ حیاتی که خط بطلانی بر تمام مفروضات غرب‌گرایانی است که مدعی به فراموشی سپرده شدن فلسطین بودند.
در این فضا جریان غرب‌گرا که یکی از گزاره‌های پرتکرار خود در سال‌های گذشته را بی‌اعتبار یافته است، تلاش می‌کند با طرح سفسطه‌گونه برخی ادعاها از حیثیت خود دفاع کند. آنچنان که در شماره روز گذشته یکی از جراید اصلاح‌طلب در مطلبی مجموعه‌ای از مقدمه‌های نامعتبر برای رسیدن به نتیجه‌ای غلط طرح شد. نویسنده این یادداشت ابتدا ادعا کرده برخلاف افکار عمومی جهان، ایرانیان در مواجهه با جنایات رژیم صهیونیستی در غزه «منجمد» شده‌اند. نویسنده پس از طرح این انجماد مجموعه‌ای از عوامل مدنظر خود را به عنوان علل این انجماد برشمرد. از این جهت این مطلب بیش از آنکه تحلیلی بر یک واقعیت باشد، طرح بحثی غلط برای تکرار برخی گزاره‌های مدنظر نویسنده است. اما به بهانه این یادداشت می‌توان این سوال را طرح کرد: آیا جامعه ایران- آنچنان که رسانه‌های غرب‌گرا و اصلاح‌طلب ادعا می‌کنند- در مواجهه با جنایات رژیم اشغالگر قدس به انجماد و انفعال رسیده است؟
1- نخستین دلیل برای رد این ادعا واضح ترین دلایل است. تنها توجه به جمعیت حاضر در راهپیمایی‌های محکومیت صهیونیست‌ها کافی است تا متوجه شویم جامعه ایران یکی از فعالانه‌ترین سطوح کنشگری را در میان کشورهای جهان از خود نشان داده است. برگزاری راهپیمایی همزمان در قریب 1000 شهر کشور به معنای حضور میلیونی ایرانی‌ها در تجمع خیابانی حمایت از فلسطین است. این در حالی است که در بسیاری از کشورها تجمعات به پایتخت محدود می‌شد و حامیان فلسطین از شهرهای دیگر آن کشور نیز خود را به پایتخت می‌رساندند. پس حتی تجمع 300 هزار نفری لندن را نیز نمی‌توان با تجمع چند میلیون نفری ایرانیان قیاس کرد. در کنار تجمعات، اعلام آمادگی بیش از 6 میلیون نفر برای مبارزه با صهیونیست‌ها نشانه دیگری از عمق حمایت ایرانیان از جبهه و آرمان مقاومت است.
2- یکی از محورهای اصلی برگزاری تجمعات در کشورهای غربی، اعتراض مردم به سیاست دولت‌های‌شان در دفاع از رژیم جنایتکار صهیونیستی است. در این کشورها مردم با حضور در خیابان ضمن حمایت از فلسطین، اعتراض خود را نسبت به سیاست دولت‌های‌شان فریاد می‌زدند. این در حالی است که نظام جمهوری اسلامی مهم‌ترین دولت حامی جریان و آرمان مقاومت است که در 3 سطح نظامی، سیاسی و دیپلماتیک از مبارزان فلسطینی پشتیبانی کرده است. دولت ایران نه تنها با رژیم کودک‌کش صهیونیستی هیچ ارتباطی ندارد که تبدیل به کابوس شبانه‌روزی رهبران اسرائیل شده است. در این وضعیت وجه اعتراضی به دولت، در تجمعات و کنش‌های حمایتی مردم ایران وجود ندارد.
3- برگزاری تجمعات بی‌سابقه در حمایت از آرمان فلسطین به خودی خود یک دستاورد و پیروزی برای جمهوری اسلامی ایران به حساب می‌آید. ایران در 4 دهه گذشته با در دست نگه داشتن پرچم مبارزه با اشغالگران و حمایت از مردم مظلوم فلسطین تمام اهتمام خود را بر بیدار کردن جهان نسبت به این ظلم آشکار معطوف کرد. در این شرایط سرزنش ایران به علت همراه شدن مردم دیگر کشورها با آرمان فلسطین بیش از هر چیز به یک مزاح بیجا می‌ماند.
4- یکی از مواردی که نویسنده مذکور مدعی آن شده سوءاستفاده داخلی از تجمع حمایت از فلسطین است. این ادعا نیز از جهات دیگر ناقض خود است. اصلاح‌طلبان بهتر است پاسخ دهند در سال‌های گذشته چه شعارهایی را درباره مساله فلسطین طرح کرده‌اند که حمایت مردم از این آرمان انسانی را به معنای مخالفت با خود برداشت می‌کنند. واقعیت آن است که طرح خائنانه شعار «نه غزه، نه لبنان» یکی از نقاط عطف سیاه اصلاح‌طلبان در سال‌های گذشته بوده است.
جامعه پس از دریوزگی ضدانقلاب مقابل صهیونیست‌ها و طرفداری اخیرشان از جنایات این رژیم در قبال مردم غزه به این واقعیت پی برد که انتهای شعار «نه غزه، نه لبنان» نه شعار «جانم فدای ایران» که امضای طرح حمله نظامی برای به قتل رساندن انسان ایرانی است. به همین خاطر حالا در فضایی که جهان بیش از پیش در حمایت از غزه به صدایی مشترک و شعاری واحد می‌رسد، اصلاح‌طلبان نیز می‌توانند به جای طرح ادعاهای بی‌پایه از گذشته سیاه خود توبه علنی کنند و به جبهه حق‌طلبان جهان در دفاع از مظلومیت فلسطینی‌ها بپیوندند.
علی‌محمد هنرمند
