به گزارش افکارنیوز، روزنامه جوان نوشت: مشخص نیست که این اعتصاب غذا با چه کیفیتی دنبال می‌شود که همچنان پس از ۵۰ روز، توان ادامه آن در نسرین ستوده هست، اما جنجال‌هایی را علیه وضعیت زندان‌ها در جمهوری اسلامی موجب شده است و همزمانی مرگ یک مجرم دیگر به نام ستار بهشتی در بازداشتگاه موقت نیز بهانه لازم را دست اهالی فتنه سبز داده است که این دو مورد را کنار هم قرار داده و از آب گل‌آلود، ماهی دلخواه خویش را صید کنند. حال آنکه اساساً این دو موضوع متفاوت هستند و شباهت ظاهری، نشانی از عملکرد یکسانی در برابر این دو ندارد. از طرفی، صرف اعتصاب غذا نیز نشانی از محق بودن فرد ندارد.

رسیدگی می‌کنیم که تخلفی نباشد

روز یک‌شنبه محمدحسن آصفری، دبیر کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در جمع خبرنگاران حاضر در لابی مجلس، در مورد اعتصاب غذای این مجرم امنیتی گفت: «صبح امروز در جلسه هیئت رئیسه کمیسیون امنیت ملی مصوب شد که کمیته‌ای از این کمیسیون بازدیدی از زندان اوین داشته باشند و مطمئناً اگر خلاف ضوابط قانونی عمل شده باشد و اگر واقعاً این موضوع که در سایت‌ها گفته شده، صحت داشته باشد، مسائل قابل پیگیری و رصد است. مجلس وظیفه نظارتی دارد و حضور مسئولان را در مجلس خواستار می‌شود. صددرصد ما وزیر دادگستری را خواهیم خواست و ریاست زندان‌ها را و…»
اما سؤال این است که واقعاً وزیر دادگستری در قبال اعتصاب غذای یک زندانی چه می‌تواند بکند؟! حتی مقام بالاتر، یعنی ریاست قوه قضائیه نیز شاید نتواند اقدامی انجام دهد، چه آنکه اساساً اصل قضیه اعتصاب غذا نیست، بلکه اصل بر انجام یا عدم انجام تخلف است. اگر تخلفی صورت نگرفته باشد، آیا اعتصاب غذا برای قوه قضائیه الزام‌آور است که تن به خواسته‌های یک مجرم بدهد؟! آیا قوه قضائیه می‌تواند کسی را مجبور به خوردن غذا کند؟!

شاید یک نفر دلش نخواهد زنده بماند!

همین موضوع را با آصفری درمیان می‌گذاریم. او می‌گوید: «این موضوع باید مورد رسیدگی قرار بگیرد و اگر دیدیم زندان خلاف ضوابط انجام داده است، توضیح می‌خواهیم. اگر اعتراض به یک تخلف و یک اتفاق غیرقانونی باشد، ما جلوی آن را خواهیم گرفت. اما اگر خواسته‌ای خصوصی باشد که در واقع خلاف قانونی هم توسط مسئولان اتفاق نیفتاده باشد، جنجال‌آفرینی است. دیگر آن موضوع دست خودش است، یک نفر می‌خواهد جنجال درست کند، ما که نمی‌توانیم کاری کنیم! اگر خلاف قانونی صورت نگرفته است، دیگر موضوع شخصی خود فرد است، شاید یک نفر دلش نخواهد که زنده بماند، ما دیگر کاری نمی‌توانیم بکنیم… بعضاً هم زندانیان دنبال جنجال و غوغاسالاری هستند که باید این موضوع هم مورد بررسی قرار بگیرد.»

اعتصاب غذا برای فشار بر قوه قضائیه

صالح جوکار، دیگر عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس است که در راهروی بیرون از صحن علنی مجلس سراغ وی می‌رویم. او معتقد است که «موضوع نسرین ستوده موضوعی نیست که کمیسیون بخواهد ورود پیدا کند.» دلیل این اعتقاد آن است که در این زمینه، تخلفی در قوه قضائیه صورت نگرفته است.
جوکار می‌گوید: «اعتصاب غذا برای کسی که جرمش مشخص است و در راستای بی‌ثباتی امنیت کشور گام برداشته، نمی‌تواند موجب فشار بر دستگاه قضائی برای کوتاه آمدن از حکم‌شان باشد. اینکه یک فردی که جرم امنیتی دارد، بخواهد از این حربه برای شانتاژ تبلیغاتی استفاده کند و برخی از رسانه‌های خارجی هم به آن دامن بزنند، مبنایش همان است که می‌خواهند با فشاری که به قوه قضائیه می‌آورند، در حکم افراد مجرم اعمال دخالت کنند و این قابل قبول نیست.»
اعتصاب غذا، گرچه اینک به عنوان عاملی در جهت تحریک احساسات برای همراهی با اعمال غیرقانونی یک مجرم امنیتی استفاده می‌شود، اما در واقع یک واکنش سیاسی به جمهوری اسلامی است و در راستای مخالفت و ضدیت با حکومت دنبال می‌شود تا بتواند جبهه‌ای تبلیغاتی علیه نظام ایجاد کند. زن بودن و مادر بودن مجرم مذکور نیز از او وجهه‌ای مظلوم می‌سازد، اما آیا این عوامل باعثمی‌شود که قانون برای یک مجرم امنیتی اجرا نشود؟!

اعتصاب غذای مجازی!

جوکار می‌گوید: «اعتصاب غذا بیشتر جنبه سیاسی دارد و بیشتر در فضای مجازی صورت می‌گیرد تا در فضای حقیقی. بعد هم صدایشان را به وسیله برخی بلندگوها و رسانه‌های تبلیغاتی آنقدر بالا می‌برند که فکر می‌کنند جمعیتی پشت سرشان هستند! بحمدالله مردم ما آنقدر ذهن‌شان نسبت به این مسائل روشن است که با بصیرت مسائل سیاسی را دنبال می‌کنند و لذا فتنه سیاسی و اصحاب فتنه تقریباً به صورت یک جسم مرده‌ای درآمدند که اگر هم بخواهند از طریق رسانه‌های بیگانه یا ضدانقلاب این را زنده کنند، نخواهند توانست و این توانمندی را ندارند. اراده مردم هم در پای صندوق‌های رأی نمود خواهد یافت و در آنجا وزن این افراد مشخص خواهد شد.»

قوه قضائیه اطلاع‌رسانی کند

صالح جوکار در عین حال بر لزوم اطلاع‌رسانی قوه قضائیه هم تأکید می‌کند. او می‌گوید: «این مطالب را قوه قضائیه باید بیان کرده و شفاف کند، چون زندان‌ها قوانین خودش را دارد. ملاقات با خانواده در روزهای مشخصی است و ممانعتی صورت نمی‌گیرد. این را باید سخنگوی محترم قوه قضائیه بیاید در میدان و شفاف برای مردم بیان کند و راهی نگذارد که در جامعه شائبه ایجاد کند و اجازه ندهد که بتوانند اخبار دروغ به خورد ملت ما بدهند.»
شاید هم لازم است باز تأکید شود که باید به خواسته او رسیدگی شود. اگر خواسته‌ای قانونی است، بدون اعتصاب غذا هم باید به آن برسد و اگر قانونی است، اعتصاب غذا آن را قانونی نمی‌کند.

قوه قضائیه ملزم به اجرای خواسته‌های غیرقانونی نیست

منصور حقیقت‌پور هم معتقد است اگر قرار باشد قوه قضائیه با چنین تحریک احساسات و اعمال فشارهایی، دست از اجرای قانون بردارد، اصلاً نمی‌شود زندان‌ها را اداره کرد! او در ادامه می‌گوید: «در مورد نسرین ستوده در کمیسیون بحثی صورت نگرفته است. موضوع مرحوم ستار بهشتی را بررسی کردیم، چون احساس شد که اشتباهاتی صورت گرفته است و ورود خیلی خوبی هم کردیم. اما اینجا چنین بحثی نیست.»
او در توضيح انگيزه چنين عملكردي ميگويد: اينها ميخواهند فضاسازي بكنند و از هر ابزاري كه بتوانند استفاده ميكنند تا يك فضاسازي منفي عليه جمهوري اسلامي انجام دهند. اين فرد جرمي را مرتكب شده و بر اساس آن دارد مدت محكوميت تعيين شده را ميگذراند... قوه قضائيه نسبت به خواستههاي غيرقانوني افراد ملزم به اجرا نيست. اين طوري كه اصلاً نميشود زندانها را اداره كرد!