دیدی با نیامدنت هم کاری از پیش نرفت! حالا فکر نمی کنی اگر خودت کنار می کشیدی بهتر بود؟! اونوقت که سقوط هواپیمای تهران- ارومیه اتفاق افتاد تو در حال نصب پوسترهایت در ارومیه بودی و حالا که هنگام پاسخگویی بود! تو دستوری به مجلس هم نرفتی!

حالا دیگر وزیر نیستی که!! می توانی خوب نگاه کنی که زمستان امسال برای خانواده های از دست دادگان هواپیما بهاری نخواهد داشت.

گفته بودی مردم خودشان میخواهند سوار هواپیما شوند و باید عادت کنند به شنیدن این اخبار!

البته قبول داریم که ما تنها کشوری هستیم که این مقدار هواپیما در آن سقوط می کند، جنگل‌هایش هفته‌ها در آتش می‌سوزد، بزرگ ترین دریاچه‌اش خشک می‏شود، هوای آلوده جان آدم‌ها را می‌گیرد، ترافیک وقت آدم‌ها را می‌کشد، معاون شخص دوم مملکت در یک خطای مضحک در رقابت با حریف نپالی ضربه فنی می‌شود و…. بله، اینها و خیلی اضافه بر اینها تایید می‌کنند که ما ایرانی هستیم و علی رغم ادعاهای کرکننده ای که داریم هنوز در مدیریت داخل خودمان اندرخم یک کوچه‌ایم.

در کنار اینها و باز هم موید همه اینها یک خصلت دیگر هم هست که نشان می‌دهد ما واقعا ایرانی هستیم. آیا تا به حال شنیده‌اید که مدیری، مسئولی یا پشت میزنشینی به خاطر این حوادثو شواهد برکنارشود؟ برکناری پیش‌کش، چون‌بعضی‌ مواقع میزعزیزتر از جان وفرزند می‌شود. آیا شنیده‌اید استعفاء بدهد؟ اصلا استعفاء هم پیش‌کش چون به مقدار کافی شرم نیاز دارد.

آیا شنیده‌اید از مردم عذرخواهی کند؟ بله، شاید چند تایی را شنیده باشیم اما این چند تا اصلا کفایت آن همه ندانم کاری را نمی‌کند و البته خیلی وقت‌ها از عذرخواهی به جای استعفاء و برکناری استفاده شده است. مسئول مربوطه هم هیچوقت منتظر پذیرفته شدن عذرخواهیش از سوی مردم نیست و به کارش ادامه می‌دهد. حالا اگر مردم همیشه در صحنه عذرخواهی او را نپذیرند اصلا مهم نیست چون باز هم در صحنه خواهند ماند!

حالا آهای وجدان فلان مسئول! درختان سبز جنگل‌های ما پس از هفته‌ها سوختن نابود شدند.

آهای وجدان فلان مسئول! هوای آلوده تهران دارد جان شهروندان را می گیرد و عمرشان را کوتاه می کند.

آهای وجدان فلان مسئول! حیثیت ملی ما با باخت مفتضح شما به حریف نپالی و از دست رفتن یک کرسی اجرایی ۱۱ ساله ضربه خورد.

آهای وجدان فلان مسئول! بیکاری پیدا وپنهان زیاد شده و بنیان خیلی خانواده‌ها به خاطر مسائل اقتصادی درحال فروپاشی است.
آهای وجدان فلان مسئول!…

و آخر اینکه آهای وجدان فلان مسئول! بهتر بود خود استعفا می کردی تا شب آسوده بخوابی؛ کاش تقصیر را به گردن می گرفتی، جای دوری نمی‌رفت.
اگر باقیات و صالحات نباشد، در مقام توبه شاید مورد قبول واقع شود که گفتهاند خدا ارحم الراحمین است.