تسلسل مذاکرات

- آنها که همیشه از مذاکره و راه حل دیپلماتیک دم می‌زنند در عمل همواره راه دیگری در پیش گرفته اند. نمونه این بی‌صداقتی، اظهارات مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی علیه جمهوری اسلامی ایران بود که درست در آستانه مذاکرات آلماتی بیان شد.

او بدون اینکه هر گونه سندی ارایه کند احتمال و تنها احتمال داده است که ایران به سمت ساخت سلاح هسته ای حرکت کند. این سخنان در حالی بیان می‌شود که پیش از این، گری سیمور و خاویر سولانا، دو تن از مقامهای سابق آمریکایی و اروپایی بدبینی خود را به مذاکرات ایران و ۱ + ۵ اعلام کرده و پیشاپیش به استقبال شکست این مذاکرات رفته‌اند.

همچنین عضو شورای روابط خارجی آمریکا نیز با نگارش یادداشتی در واشنگتن پست از طرفهای غربی حاضر در این مذاکرات خواسته بود ایران را متقاعد کنند که به قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد تن دهد که خواستار تعلیق کامل فعالیتهای غنی‌سازی ایران هستند.

این سخنان و موارد مشابه آن نشان می‌دهد غرب حتی پیش از مذاکرات، به طور واضح خود را برای بی صداقتی دوباره آماده کرده است. آنها از مذاکره تنها مذاکره کردن را می‌خواهند و عملاً به دنبال دریافت نتیجه نیستند؛ زیرا به روشنی می‌دانند به دلیل نداشتن ادله و اسناد کافی هیچ مدرکی برای غیر قانونی بودن فعالیتهای هسته ای کشورمان ندارند و بدون این مدارک هم نمی‌توان در مذاکرات دست بالا را گرفت. نداشتن دست بالا در مذاکرات باعثشده است طرف غربی تنها به تسلسل بیندیشد و تلاش کند با ادامه دادن ماجرای پرونده هسته ای کشورمان همچنان این ماجرا را زنده نگه داشته و از هیچ مذاکره ای به دنبال دستاورد نهایی نباشد.

در حقیقت آنها تنها به تعلیق غنی سازی در ایران و دست کشیدن کشورمان از فنآوری هسته ای می‌اندیشند و چون هیچ دلیلی برای محکوم کردن ایران در دست ندارند تنها به اطاله مذاکرات می‌اندیشند تا در سایه آن موضع را به رسانه ها ارجاع داده و جنگ روانی خود را ادامه دهند.
البته در این میان از فکر امتیاز گرفتن هم غافل نیستند و می‌کوشند با فشار بر جمهوری اسلامی ایران راهی برای دیگر خواسته های خود باز کنند، اما واقعیت این است که ایران در این مذاکرات به فکر امتیاز گرفتن از طرف مقابل نیست و تنها حقوق خود را مطالبه می‌کند. ایران حق استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای را دارد و تاکنون هیچ سندی بر خلاف آن به دست نیامده است درنتیجه دلیلی ندارد با گرفتن چند امتیاز ساده مانند دریافت قطعات هواپیما از حقوق اساسی خود دست بردارد.

به نظر می‌رسد طرف مذاکره کننده که عملاً اختیار خود را به آمریکا داده است ترجیح می‌دهد به جای مذاکره مفید و کارساز، جنگ روانی رسانه ها را ادامه دهد. اظهارات اشخاصی چون یوکیا آمانو در آستانه این مذاکرات هم نشان دهنده همین رویکرد و البته بازی مدیرکل آژانس در زمین آمریکا بود.
آنچه مسلم است جمهوری اسلامی ایران از حقوق اساسی خود دست برنخواهد داشت و سالهاست باجنگ رسانه ای هم آشناست و خوب میداند در پس برخی اظهار نظرها و گزارشهای ساختگی چه اهدافی پنهان شده است. غرب بهتر است به جای ارجاع پرونده هستهای ایران به رسانه ها، در صدد نشان دادن صداقت خود برآید و بیش از این خود را در میان افکار عمومی رسوا نکند.