به گزارش افکارنیوز، روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در پایگاه اینترنتی خود و در گزارشی به قلم " دیوید ای سانگر " نوشت: مذاکراتی که اکنون در وین پشت درهای بسته در جریان است تلاشی برای دستیابی به توافق جامع پس از توافق موقت ماه نوامبر در ژنو است.
محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران در میان خبرنگاران در هتل محل اقامتش در وین گفت: ما اینجا هستیم تا به توافق دست یابیم.
گفته می‌شود " طرح ابتکاری " از سوی ایران ارائه شده است که بر اساس آن به ایران اجازه داده می شود نه هزار و چهارصد سانتریفیوژ فعال آن در مدت زمانی که توافقنامه اعتبار دارد فعال باشند و به غنی‌سازی ادامه دهند.
نیویورک تایمز در ادامه نوشت: به نظر می‌رسد انگیزه ظریف برای مطرح کردن " طرح ابتکاری " برای رسیدن به دو هدف باشد: اول اینکه موضع را برای کاخ سفید برای فاصله گرفتن از یک معامله که بازرسی های سرزده ایجاد می‌کند، سخت تر کند، و البته برای دو طرف مهلتی را فراتر از مهلت روز یکشنبه بوجود آورد.
این روزنامه می‌افزاید: در حالی که مقامات آمریکایی می‌گویند: ظریف انعطاف پذیری را نشان می‌دهد که قبلا ندیده بودند، اما پیشنهاد وی به اصلی‌ترین نگرانی آمریکا نمی‌پردازد. زیرا سانتریفیوژها همچنان فعال خواهند بود. ظریف می‌گوید سایر عناصر طرح اش، دوره ای بیش از یک سال را ایجاد می‌کند که " جان کری " وزیر امور خارجه آمریکا گفته است این حداقل زمان است. مقامات آمریکایی هنوز در این خصوص دچار تردید می‌باشد.
چنین مجادلاتی این موضوع را مطرح می‌کند که این مذاکرات دو بعد دارد: یکی " موضوعات سیاسی " که به این مقوله می‌پردازد که دو کشور پس از ۳۰ سال می‌توانند روابط خود را به حالت عادی بازگردانند یا خیر و دیگری " موضوعات فنی " که هر دو درگیر پیچیدگی‌ها و بی‌اعتمادی‌هایی است.
در ادامه نیویورک تایمز مدعی شده ایران پذیرفته تا برنامه هسته‌ای خود را بین سه تا هفت سال محدود کند اما طرف آمریکایی مدعی است این زمان دستکم باید یک دهه باشد. پس از پایان مدت توافقنامه، ایران خواهد توانست بر اساس ان‌پی‌تی، هر اندازه سوخت که می‌خواهد، تولید کند.
این در حالیست که کنگره اعلام کرده تنها در صورتی با لغو تحریمها موافقت می‌کند که محدودیت‌های قابل توجهی در توسعه برنامه هسته‌ای ایران یا حتی توسعه نسل جدید سانتریفوژها ایجاد شود.
