ایران در آستانه پیروزی در مذاکرات هسته‌ای

به گزارش افکارنیوز، روزنامه آمریکایی واشنگتن پست در گزارشی به قلم " جنیفر روبین " در این‌باره آورده است: دولت اوباما دوره توافق هسته‌ای مشترک با ایران را چهار ماه تمدید کرد، اما آیا کسی باور می‌کند در سه ماه و نیم باقی مانده ایران که مقدار بیشتری از پول‌هایش آزاد می‌‌شود و در عین حال به تحقیقات درباره سانتریفیوژهای پیشرفته و برنامه موشک‌های بالستیک خود ادامه می‌دهد، به این فکر کند که باید تمام سانتریفیوژهای خود را تعطیل نماید؟ این تفکر مضحک و نامعقول است، زیرا ایران در مرحله پیروزی در مذاکرات قرار دارد.

ایران غرب را وادار به لغو بخشی از تحریم‌ها علیه خود کرده است و در عوض اقدامات کوچک و قابل برگشتی انجام داده است. روزی ایران از تمامی بازرسی‌ها و محدودیت‌ها بر برنامه هسته‌ای خود آزاد خواهد شد. در واقع توافق موقت اگر هم حق غنی‌سازی ایران را به رسمیت نشناخته باشد، دست‌کم نشانه بی‌میلی کشورهای غربی برای توقف فعالیت‌های غنی‌سازی تهران است. ایران برگ برنده را در دست دارد.

علاوه بر این ایران دیگر از این که شرایط برای این کشور در صورت عدم دستیابی به توافق از این هم بدتر شود، ‌ ندارد. پس از شش ماه توافق موقت چهار ماه دیگر تمدید شد، پس چرا این رویه ادامه نیابد؟ از سوی دیگر اوباما سال‌هاست تهدید به تحریم بیشتر می‌کند، ولی آن را اجرایی نمی‌کند و حتی بخشی از آن را کاهش داده و یا اعمال تحریم‌های مشروط را با موانعی مواجه کرده است. ایران شاید از تمام تحریم‌ها خلاصی نیابد، اما حداقل می‌تواند بر روی این مسئله حساب کند که تحریم‌ها از این بدتر نخواهد شد.

واشنگتن پست ادامه داد: درباره تهدید نظامی نیز دولت آمریکا در برابر یک ارتش ضعیف مانند سوریه ناکام مانده است، پس چرا ایران باید درباره تهدید نظامی آمریکا احساس خطر کند؟ ما قابلیت حمله نظامی را داریم، اما اراده انجام آن را ظاهرا نه.

مشخص نیست که آیا رئیس‌جمهور آمریکا قصد تغییر معادلات ایران را دارد یا نه، اما اگر این قصد را داشت، تحلیل‌هایی را که به سود ایران بود تغییر می‌داد. این چیزی است که برخی کارشناسان از جمله دنیس راس، مشاور سابق اوباما بر آن تاکید دارند: دولت اوباما می‌تواند چندین گام موثر برای تقویت موضع خود در پای میز مذاکرات بردارد. از جمله این گام‌ها همکاری نزدیک‌تر با کنگره، مشروط کردن کاهش تحریم‌ها به عقب‌نشینی بیشتر ایران از برنامه هسته‌ای، افزایش اعتبار گزینه نظانی آمریکا و اسرائیل، تقویت مذاکره با متحدان منطقه‌ای و توقیف صادرات سلاح‌های ایران است.

در این میان بحث‌های زیادی درباره همکاری با کنگره درباره تشدید تحریم‌ها مطرح شده است، اما درباره تشدید تهدید نظامی نه. این مسئله می‌تواند شامل بحثبا نمایندگان کنگره درباره امکان اجرایی شدن گزینه نظامی باشد. همچنین می‌توان از بیانیه‌های روشن کننده درباره امکان گزینه نظامی استفاده کرد و اعتبار این گزینه را بالا برد و از حق متحدان آمریکا برای دفاع از خود در صورت عدم دستیابی به توافق قابل قبول به طور علنی دفاع کرده و قابلیت‌های نظامی را برشمرد. توسعه نظامی و یا انجام مانورهای مختلف نیز می‌تواند این پیام را واضح‌تر برساند.

این یک توصیه واضح و درست درباره هر دولتی است، اما احتمال اینکه این توصیه به دولت اوباما برای جلوگیری از هر اقدام تحریک‌آمیز کمک کند، بیشتر است. از سوی دیگر درباره اسرائیل باید اشاره شود که اسرائیل تمایل خود برای استفاده از گزینه نظامی را نشان داده و پیش از این نیز برای جلوگیری از انتقال سلاح سوریه به حزب‌الله از حمله نظامی استفاده کرده است. در عین حال استفاده از گزینه‌های دیگر مانند راضی کردن متحدان آمریکا برای اقدام علیه فعالیت‌های ایران نیز باید با همکاری کنگره صورت بگیرد.

واشنگتن پست در پایان نوشت: با وجود این هیچ یک از این اقدامات تا زمانی که رئیس‌جمهور آمریکا فاقد تفکر راهبردی مشترک با کنگره است، مفید نخواهد بود و تحقق آن بسیار سخت است. با وجود این کنگره می تواند و باید برای تحقق آن تلاش کند.