سفر نماینده سابق کنگره آمریکا به ایران

به گزارش افکارنیوز، جیم اسلاتری ۶۶ ساله و نماینده سابق کنگره آمریکا در سخنانی در شورای آتلانتیک، ضمن اشاره به سفر دسامبر خود به ایران، تاکید کرد: میزبانان ایرانی به وی اطمینان داده‌اند که او نخستین نماینده آمریکایی است که از زمان پیروزی انقلاب اسلامی و سرنگونی رژیم شاه به ایران دعوت شده است.

نماینده سابق کانزاس که طی سال‌های ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۵ میلادی در کنگره آمریکا حضور داشته، برای شرکت در یک کنفرانس بین المللی در تهران علیه خشونت و افراطی گری، به ایران سفر کرده بود. وی در این سفر با مقام‌های رسمی ایرانی از جمله اعضای مهم مجلس دیدار کرده است.

اسلاتری در این باره تصریح کرد: حسن روحانی رئیس جمهور ایران و حلقه اطراف وی، عمیقا متعهد به ارتقای روابط با آمریکا هستند. و من معتقدم که اگر آنها با شکست روبرو شوند، ما احتمالا با بازگشت دولتی تندروتر در ایران، مواجه خواهیم شد.

این سفر به خصوص از نظر زمانی، در شرایطی انجام شده است که مذاکرات بین‌المللی برای حل و فصل مساله هسته‌ای ایران، ادامه داشته است. مقام‌های ایرانی که با اسلاتری دیدار داشته‌اند، نگرانی عمیق خود را از تاثیر انتخابات نوامبر گذشته کنگره بر توانایی اوباما برای اجرای واقعی هر توافقنامه‌ای بر سر برنامه هسته‌ای ایران، اعلام کرده‌اند.

وی افزود: ایرانی‌ها با چشم انداز مربوط به قراردادن بهترین قرارداد روی میز، بسیار مشکل داشتند. این می تواند یک فاجعه سیاسی باشد. بنابر این آنها نیاز دارند مطمئن شوند که اگر توافقی حاصل شود، واقعا از سوی دولت اوباما توانایی تصویب و اجرای آن وجود خواهد داشت.

انتخابات نوامبر موجب شده تا کنترل کنگره نیز به طور کامل در اختیار جمهوریخواهان قرار گیرد و برخی نمایندگان کنگره قصد دارند تا با تصویب قانون جدید تحریم ها علیه ایران پیش از پایان مذاکرات، اوباما را به چالش بکشند.

اسلاتری در ادامه تاکید کرد: هم تهران و هم واشنگتن مسبب موانعی هستند که در برابر یک توافق بین‌المللی بوجود آمده است. تعداد کمی از اعضای دولت ما با ایرانی ها، روابط شخصی دارند. یکی از بزرگترین مشکلاتی که در شرایط کنونی باید بر آن غلبه کنیم، نادانی و بی خبری است.

نماینده سابق کنگره آمریکا تصریح کرد: یک مسیر برای گفتگو از طریق دین و مذهب، یک نیروی غالب در دو کشور است. مذهب یک بخش بزرگ از زندگی آنها است، این مساله در کانزاس نیز وجود دارد. آیا فضایی برای گفتگو وجود ندارد؟