به گزارش افکارنیوز، وی در جریان سفر به گلستان گفته است: در قضیه کناره‌گیری‌ام از انتخابات، بعد از جلسه طولانی با همکاران و مشاورانم و شنیدن نظرات موافقین و مخالفین انصراف، تصمیم به کناره‌گیری از انتخابات گرفتم. و تصمیمی که گرفته شد تصمیم شخصی نبود.

وی همچنین گفته است: در مناظره انتخاباتی اگرچه برخی سوالات بی‌ربط پرسیده شد و از قبل هم گفته بودم در صورت طرح چنین سوالاتی واکنش نشان خواهم داد، ولی در مجموع به نظر می‌رسد اینگونه مناظره‌ها بیشتر تشریفاتی باشد.

درخصوص همکاری من با دولت آقای روحانی در سمت معاون اولی باید بگویم چنین سمتی به من پیشنهاد نشد ولی با توجه به تجربه‌ای که از دوم خرداد ۷۶ کسب کردم که بعد از آن اکثر اصلاح‌طلبان وارد قدرت شدند و نتوانستیم سرمایه عظیم ایجاد شده را محافظت نماییم در این دوره تصمیم گرفتم با استفاده از این تجربه مسئولیت اجرایی را قبول نکنم و از سرمایه اجتماعی ایجاد شده پس از انتخابات ۹۲ حفاظت کنم.

برخلاف اظهارات آقای عارف، مناظرههای انتخابات سال ۹۲ بسیار جدی بود و به نظر میرسد آنچه تشریفاتی بوده، نامزدی آقای عارف بوده باشد که در آغاز کار از سوی اصلاحطلبان به عنوان اصلاحطلب بدلی(!) تحلیل شد و در پایان به فشار خاتمی - و نه مشورت عارف با مشاوران - جهت کنارهگیری عارف انجامید. در آن ماجرا عارف حتی ستادهای انتخاباتی خود را منحل کرد و حاضر نشد آنها را در خدمت روحانی درآورد و یا اعلام حمایت از روحانی کند. طبق آخرین نظرسنجی اصلاحطلبان در ۴ روز مانده به انتخابات، عارف ۸ درصد بیشتر رأی نداشت. به عبارت دیگر اصلاحطلبان در آغاز و فرجام کار، آقای عارف را جدی نگرفته و حضور وی را تشریفاتی تلقی کردند.