به گزارش افکارنیوز، محمدجواد ظریف در خانوادهٔ تاجر مذهبی سنتی به سال ۳۸ در تهران متولد شد. دبستان و دبیرستان علوی استعداد سخنوری او را شکوفا کرد و به‌رغم خواست خانواده و رسم مدرسهٔ علوی مانند بسیاری دیگر از محصلان این مجموعه به سیاست روی آورد. پیش از پایان تحصیلات دبیرستانی راهی آمریکا شد و پس از اتمام کالج به تحصیل در رشتهٔ کامپیوتر پرداخت. در آمریکا به انجمن اسلامی دانشجویان ایرانی شمال آمریکا در برکلی پیوست. پس از پیروزی انقلاب رشتهٔ روابط بین‌الملل را برای ادامهٔ تحصیل انتخاب کرد.

در همان ایام تحصیل ابتدا به ضرورت ماه‌های اول انقلاب در کنسولگری ایران در سانفرانسیسکو و سپس به صورت کارمند محلی و بعدها در قامت دیپلماتی تمام‌عیار فعالیت دیپلماتیک خود را تا مقام سفارت در نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد در نیویورک دنبال کرد. وی هم اینک وزیر خارجه دولت یازدهم می‌باشد. آنچه پیش روی شماست خاطره‌ای از ظریف است که در کتاب سفیر صفحه ۱۷ منتشر شده است:



علامه کرباسچیان اعتقاد داشته که ظریف میتواند مرجع تقلید شود

علامه کرباسچیان اعتقاد داشته که ظریف می‌تواند مرجع تقلید شود

به لحاظ علاقۀ شدید پدرم به مسائل مذهبی، قبل از آنکه به مدرسه بروم، با کمک اهل علم حدیثیاد می‌گرفتم. هنوز در دبستان بودم که «جامع‌المقدمات» را شروع کردم. کتاب «شرح امثله» را در خانه، نزد یکی از آقایانی که اخیراً به رحمت خدا رفته است، خواندم. این کتاب اولین دفتر «جامع المقدمات» است. یک روز مرحوم علامه(منظور علامه کرباسچیان، موسس مدرسه علوی است) و چند نفر دیگر به منزل ما آمدند و از پدرم درخواست کردند که مرا به حوزه علمیه قم بفرستد.

علامه کرباسچیان اعتقاد داشته که ظریف می‌تواند مرجع تقلید شود

علامه کرباسچیان اعتقاد داشته که ظریف میتواند مرجع تقلید شود


علامه کرباسچیان

اعتقاد داشتند که بنده میتوانم روزی مرجع تقلید شوم. پدرم خیلی استقبال کردند، اما مادرم به شدت مخالفت این امر بودند. مصالحهای بین آن دو صورت گرفت و بر طبق آن قرار شد که صبحها قبل از مدرسه نزد دو نفر از آقایان، مبانی اولیه حوزوی را شروع کنیم.