به گزارشافکارنیوز، پرونده هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران به لطف کارشکنی کشورهای قُلدر دنیا که حق وتو را به راحتی برای خود قائل شده‌اند، میرود تا به کهن‌ترین و پیچیده‌ترین پرونده تاریخ صنعت هسته‌ای تبدیل شود.
مستندات نشان میدهد مسائل فنی محور پرونده هسته‌ای ایران نیست، بلکه شُولای سیاست از سوی دشمنان کشورمان به تن این پرونده پوشانده شده است تا صهبای ثمره این صنعت را به کام مردم تلخ کند اما این آروزیی است که سیاستمداران مکار غربی آن را به گور خواهند برد.
فارغ از مباحثفنی، حقوقی و مقاصد آمریکا در مورد پرونده هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران که خارج از حوصله بحثماست، به واژه‌ای اشاره خواهیم کرد که در جریان مذاکرات هسته‌ای، آمریکا بارها و بارها آن را در مورد ایران بکار برده است، و در لوثبودن این واژه همین بس که عربستان سعودی هم جرات عرض اندام به خود داده و از آن استفاده کرده است!
اخیرا سفیر عربستان سعودی در انگلیس گفته است: «در صورتی که ۱ + ۵ نتواند در برابر برنامه هسته‌ای ایران ایجاد بازدارندگی کند، همه گزینه‌های عربستان از جمله تلاش برای ایجاد توازن با ایران از طریق توسعه برنامه هسته‌ای نظامی، روی میز خواهد بود.» گزینه‌ای که صرفا یک گروه شبه نظامی انصارالله یمن پوچ بودن آن را به دنیا ثابت کرده است.
گزینه نظامی
«گزینه نظامی»؛ واژه‌ای نام آشنا نه تنها برای نظامی‌ها بلکه برای کل مردم جهان است، واژه‌ای که ایالات متحده آمریکا از آن به عنوان گزینه روی میز خود نام می‌برد و هرازگاهی هم آن را زیر میز پنهان میکند تا مبادا ماهیت توخالی بودن آن افشا شود.
سخن گفتن گاه و بیگاه ایالات متحده آمریکا از «گزینه نظامی» در مورد ایران یعنی اینکه هز زمان اراده کردند به ایران حمله نظامی کنند، و این همان نکته محل بحثما است مبنی بر اینکه آیا آمریکا چنین جراتی دارد؟
برای روشن شدن این موضوع ابتدا بین «قدرت» و «جرات» تفاوت قائل می‌شویم و سپس به معنی این ۲ واژه می‌پردازیم.
جرات
«قدرت» به معنی توانایی انجام کاری علی‌رغم مخالفت طرف مقابل است، حال اگر با استناد به تبلیغات، جنگ روانی، بودجه هنگفت نظامی، در اختیار داشتن ساز و برگ و تجهیزات نظامی را بپذیریم آمریکا چنین توانایی را دارد حال سوال اصلی مطرح میشود که آیا صرف داشتن قدرت کافی بوده و آیا آمریکا «جرات» حمله به ایران را خواهد داشت؟
فرهنگ غنی زبان فارسی کلمه «جرات» را به معنی جسارت، دلیری، زیرکی و در یک کلمه به معنی «نهراسیدن» تعریف میکند، مفهومی که ۲۷۰ مصداق آن پس از ۲۹ سال وارد کشور شدند در حالی که دست برخی از آنها هم بسته شده بود.
برای اثبات جرات داشتن ایرانیان هیمن بس که ۸ سال با کمترین تجهیزات نظامی، بدون پشتوانه بین‌الملی و صرفا با حمایت کشورهایی مثل سوریه با محوریت حافظ اسد در مقابل نه تنها بعثیان وحشی بلکه مقابل یک جهان ایستاد جهانی که آمریکا، آلمان، فرانسه، انگلیس، شوروی و خیلی کشورها پشتوانه صدام ملعون از بازیگران اصلی آن بودند.
درحالی جرات داشتن آمریکایی‌ها اثبات نشده و حداقل وجود آن محل سوال است، که متاسفانه برخی‌ها در داخل کشور از سر آگاهی یا ناآگاهی غولی از آمریکا ساخته و مدام به این مسئله تاکید میکنند که ما باید تحت هر شرایطی با آنها کنار بیاییم در غیر اینصورت حمله نظامی آمریکا به ایران جدی بوده و طبیعی است با حمله آمریکا، ایران توان مقابله نخواهد داشت!
نکته
بدیهی است که عقل سلیم حکم میکند برای رفع مشکلات و اختلافات بهتر است از طریق گفتگو اقدام شود اما نباید فراموش کنیم این فرمول در صورتی صدق میکند که طرف مقابل یعنی آمریکا واقعا معتقد به رفع مشکلات از طریق گفتگو باشد.
این در حالی است که روند زیاده‌خواهی‌های آمریکایی‌ها در جریان مذاکره با جمهوری اسلامی ایران نشان میدهد آنها نه تنها اعتقادی به رفع مشکل خلق شده توسط خودشان برای پرونده هسته‌ای ایران ندارند بلکه مذاکره را نزدیکترین راه ممکن برای رسیدن به اهداف شوم خود می‌دانند، هر چند تیم هسته‌ای خواب آنها را نقش برآب خواهد کرد.
جای سوال بودن جرات آمریکایی برای حمله به ایران از دید مسئولان ارشد نظامی جمهوری اسلامی ایران نیز دور نمانده و در مناسبت‌های مختلف به آن اشاره کرده‌اند
شهامت
چندی پیش بود که سردار «حسین دهقان» وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در حاشیه مراسم بزرگداشت شهدای حزب‌الله در جمع خبرنگاران در پاسخ به سوال باشگاه خبرنگاران درباره اظهارات ژنرال «مارتین دمسی» فرمانده ستاد مشترک آمریکا مبنی آمادگی نظامی علیه ایران گفت: اگر آنها شهامت و جرأت دارند، حمله کنند.
مسئولان نظامی جمهوری اسلامی ایران به خوبی واقف هستند که آمریکا آنقدرها هم احمق نیست که فرق ایران را با کشورهای مثل افغانستان، پاکستان، عراق و … ندانند هر چند آمریکایی‌ها در همان چند کشور مورد اشاره هم به پیروزی نرسیدند.
البته این مسئله یک واقعیت خواهد بود که بارها مسئولان ما به آن اشاره کرده‌اند مبنی بر اینکه اگر آمریکا یک روزی شروع کننده تحرک نظامی در منطقه علیه ایران شود قطعا تمام کننده آن نخواهند بود.
غده
ناگفته نماند، ایالات متحده آمریکا فرزند نا مشروعی در منطقه خاورمیانه دارد که برای حفاظت آن حاضر است به هر ریسمانی چنگ بزند و طبیعی است اگر به فکر تحرکی علیه ایران باشد، جمهوری اسلامی در آن واحد این غده سرطانی را از منطقه محو خواهد کرد.
غلط اسرائیلی
البته سخن کوبنده فرمانده کل قوا در اولین روز سال ۹۲ در حرم رضوی یادمان نرفته است، که در مورد تحرکات احتمالی رژیم صهیونسیتی فرمودند: «اگر غلطی از رژیم صهیونیستی سر بزند، جمهوری اسلامی تل‌آویو و حیفا را با خاک یکسان خواهد کرد.»
فارغ از اینکه آمریکا جرات حمله به ایران خواهد داشت یا خیر، باید به این نکته توجه کنیم که آمریکا منافع مختلفی در منطقه دارد و کوچکترین اقدام علیه ایران به معنی نابودی آنها خواهد بود.
منافع آمریکا
همچنین طبق گفته رییس کمیته امنیت ملی مجلس در حال حاضر، کشوری که قدرت و قوتی داشته باشد تا در وضعیت جنگ علیه ایران قرار بگیرد، وجود ندارد.
محسنی‌ثانی تصریح میکند: اگر خود آمریکایی‌ها بخواهند چنین اشتباهی را انجام دهند یقینا تمام منافع آنها در منطقه از بین خواهد رفت.
وی می‌افزاید: بزرگترین منفعت آمریکا در منطقه غده سرطانی رژیم صهیونیستی است.
محسنی‌ثانی تاکید میکند: اگر آمریکا بخواهد به فکر تجاوز به ایران باشد همه پایگاه‌ها و منافعش در منطقه و مخصوصا رژیم اشغالگر صهیونیستی محو خواهند شد.
موشک ایرانی
با نگاهی به حضور آمریکا در منطقه می‌توان متوجه شد که اگر آمریکایی‌ها حمله به ایران را هزینه - فایده کنند، قطعا به نفع آنها نخواهد بودچرا که آمریکا در حال حاضر در افغانستان، امارات متحده عربی، بحرین، قطر، عربستان، ترکیه و قرقیزستان، جمهوری آذربایجان و پاکستان پایگاه نظامی دارد و موشک‌های ساخته شده به دست متخصصان ایرانی این قابلیت را دارند که با قرار گرفتن روی سکوهای پرتاب هر هدفی را در هر نقطه‌ای از منطقه نابود کنند.
پرسش
البته باید به این پرسش پاسخ داده شود که آیا آمریکا توان حمله نظامی به ایران را دارد و حمله نمیکند یا چون توانایی این کار را ندارد حمله نمیکند؟ در پاسخ باید گفت اگر آمریکایی‌ها توان چنین کاری را داشتند قطعا لحظه‌ای درنگ نمی‌کردند چرا که یکبار هم رییس جمهور آمریکا از آرزوی خود برای برچیدن پیچ و مهره‌های تا سیاست هسته‌ای ما سخن گفته بود، و بلافاصله تاکید کرده بود که چنین کاری امکانپذیر نیست پس اگر توان حمله به ایران داشته باشند بدون در نظر گرفتن مذاکرات و قوانین بین‌المللی حمله خواهند کرد پس چون نمیتوانند، حمله نمیکنند.
کلام آخر
در هرصورت باید به توان نظامی داخلی کشور اعتقاد و اعتماد داشته باشیم چرا که اکثر تجهیزات نظامی به دست متخصصان ایرانی ساخته شده و در اثبات قدرتمند بودن ایران در حوزه نظامی هیمن بس که آمریکایی‌ها تلاش میکنند به هر طریق ممکن به مراکز نظامی ایران دسترسی بیایند، چرا که اگر ایران قدرت نظامی نداشت آمریکایی اصراری برای محدود کردن قدرت موشکی کشورمان نمی‌کردند.
البته آنها به خوبی می‌دانند غیرتمردانی در وسعت جغرافیایی ایران اسلامی زندگی میکنند که اگر لازم باشد هر کدام از آنها حماسه ۱۷۵ غواص دست بسته را تکرار خواهند کرد که نمونه عینی آن ۲۶ خرداد ماه در میدان بهارستان تهران به نمایش گذاشته شد.
از همه مهمتر اینکه بهتر است مسئولان غیر نظامی ایران برای اظهار نظر در مورد توان نظامی و قبل از بروز ترس خود از حمله نظامی آمریکا به ایران با فرماندهان ارشد نظامی کشور مشورت کنند تا در جریان قدرت و جرات حافظان این مرز بوم قرا بگیرند، حافظانی که اگر ۲۹ سال پیش با دستان بسته حماسه آفریدند امروز دستشان باز است و هر دستی که به سوی مرزهای ایران اسلامی دراز شود را خواهند بست.
پس شاید جمهوری اسلامی ایران در ظاهر تجهیزات نظامی همچون ایالات متحده آمریکا ندارد، اما قطعا جراتی دارد که هر روز خواب از نظامیان آمریکایی میرباید.
