به گزارش افکارخبر، انتخاب رئیس مجلس به ترکیب و استراتژی نمایندگان انتخاب شده بستگی دارد. هیچ جریانی قول خاصی برای ریاست به کسی نخواهد داد. این وضعیت برای جریان اصلاحات نیز وجود دارد و اصلاح‌طلبان به کسی قول ریاست مجلس نمی‌دهند تا وی در انتخابات شرکت کند. ما باید در فضای واقعی درباره انتخابات بحثکنیم. حضور افراد مختلف در انتخابات یک موضوع است و انتخاب رئیس مجلس موضوع دیگری است که باید در جای خود مورد بررسی قرار بگیرد.

او همچنین از احتمال چیزی به نام «لیست مشترک اصولگرایان معتدل و اصلاح‌طلبان» خبر داده و گفته است: اگر اصولگرایان معتدل قصد داشته باشند حساب خود را از تندروها جدا کنند بعید نمی‌دانم که در شهرهای بزرگ اصلاح‌طلبان و اصولگرایان معتدل لیست مشترک انتخاباتی داشته باشند.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در بخش دیگری از صحبت‌های خود نیز با اشاره به روند بررسی برجام در مجلس شورای اسلامی اظهار کرده است: ‌ ممکن است به پاس خدماتی که آقای لاریجانی در مساله برجام انجام داده است اصلاح‌طلبان در حوزه انتخابیه قم که ایشان حضور دارند از معرفی یک کاندیدای بزرگ و مشهور خودداری کنند تا شرایط ورود دوباره ایشان به مجلس فراهم شود!


*حسین مرعشی در حالی از این گفته است که اصلاح‌طلبان به کسی قول ریاست مجلس نمی‌دهند و یا شاید اصولگرایان و اصلاح‌طلبان لیست مشترک داشته باشند که ۴ ماه قبل مواضعی دقیقاً بر خلاف این سخنان را بر زبان رانده بود…

او ۴ ماه قبل هم به نوعی قول ریاست مجلس را به عارف داده بود و هم بر عدم یکسانی لیست انتخاباتی حزب کارگزاران با اصولگرایان تأکید کرده بود.

مرعشی در تیرماه گذشته در بخشی از مصاحبه خود با سایت خبرآنلاین درباره بحثریاست مجلس دهم گفته بود: «عارف ظرفیت خوبی برای ریاست مجلس دارد و در میان اصلاح طلبان همه این را قبول دارند. بین اصلاح‌طلبان کسی نیست که این حرف را قبول نداشته باشد و هیچ کس مشکلی با عارف ندارد و همه او را قبول دارند.»

عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی در همان مصاحبه نیز راجع به چیزی به نام لیست مشترک گفته بود: «اصلاً لیست ما با لیست اصول‌گرایان متفاوت است.»

اکنون مشخص نیست که طی ۴ ماه گذشته چه اتفاقاتی برای مرعشی رخ داده است که هم قول ریاست مجلس آینده از عارف پس گرفته می‌شود و هم لیستی که اصلاً قرار نبود مشترک باشد، اکنون عنوان می‌شود که بعید هم نیست مشترک باشد؟!

بدیهیست که این سیاست یک بام و دو هوا، در روزهای آینده ابعاد دیگری هم به خود خواهد گرفت و افکار عمومی هر روز باید شاهد بخشی از همین چرخش‌های موضعی باشند.

در زمینه نگرش جریان خاص به محمدرضا عارف و تمایل آنها به پشت دَر نشینی عارف، قابل بیان است که عبدالواحد موسوی لاری پیش از این حتی در احتمال کاندیداتوری عارف هم ابراز تردید کرده است و حتی در مواردی در برخی مصاحبه‌ها و گفت‌وگوهای جریان مذکور، این کنایه مطرح شده است که عارف باز هم باید برای کمک به جریان خاص، فداکاری کند!

جالب‌تر آنکه چندی قبل یکی از چهره‌های حزب کارگزاران نیز طی یادداشتی مطبوعاتی از این گفت که عارف باید برای اصلاح‌طلبان «پیمان‌نامه تشکیلاتی» امضا کند.

در اشاره به صحبت مرعشی درباره لاریجانی هم پر واضح است که نحوه رفتار زیگزاگی اصلاح‌طلبان با کسانی همچون آقای هاشمی رفسنجانی، حجت‌الاسلام ناطق نوری و محمدرضا عارفی می‌تواند یک درس بزرگ باشد.

و این در حالی است که آینده برجام و مانایی یا میرایی آن (نظیر آنچه که سرنوشت توافقات هستهای سال ۸۳ هم به آن مبتلا شد!) محل تردید است...