به گزارش افکارخبر، کاری به اتفاقی که در روزنامه اطلاعات افتاده و ادعاهای که دعایی در پی آن داشته، نداریم؛ بالاخره جناب دعایی هم متفکری است برای خودش و اطلاعات هم مهد آزادی بیان!
خاتمی هم که حالا ممنوع التصویر بودنش سوژه ناب برخی رسانه ها شده خودش در جای خودش قابل پرداختن است و علی ای حال به این مقوله هم کاری نداریم و خطا یا صحیح بودن این تصمیم، فعلا به کنار. در بین این موارد نسبتا مهم که ما اصلا کاری به آنها نداریم، اما برخی موارد انگار مهم تر هستند و به قول معروف حواشی مهم تر از متن هستند.
اینکه واقعا آقای دعایی کاری مهمتر از ستایش خاتمی در روزنامه اطلاعات ندارد و سوژه ای بهتر از این برای روزنامه پیدا نمی کند؟ گرفتن هر ساله جشن تولد برای این مرد فتنه بزرگ 88 کم بود حالا عبور از قانون به قیمت خاتمی و عشق ورزیدن به او هم اضافه شده و به قول معروف گل بود به سبزه نیز آراسته شد.
به هر حال دعایی همانطور که قبلا تاکید کرده خود را مدیون خاتمی می داند و اکنون که خاتمی روزهای ممنوع التصویری را طی می کند، اگر دین خود را به او ادا نکند و خاتمی را سوژه صفحات اطلاعات نکند، چه روز دیگری می خواهد از «حجت دینداری خود» دفاع کند؟ چنانکه در سال 89 و در جشن تولد 67 سالگی خاتمی گفته بود: «آقای خاتمی حجت دینداری خیلی از ماها هستند.»
البته احتمال دیگری هم می رود که مهمتر و اصلی تر به نظر می رسد. آنکه مردم، بینا هستند و هر روز می بینند روزنامه سیاه و سفید اطلاعات، صبح ها که به دکه های روزنامه فروشی می آید تا آخر شب دست نخورده باقی می ماند و روز بعد همان تعداد به علاوه تمام روزنامه های روز قبل به عنوان برگشتی، عودت داده می شود و یحتمل در سال بین 5 الی 15 عدد از این روزنامه در سطح کشور به فروش می رسد.
بنده خدا، دعایی هم تقصیری ندارد؛ مدیرمسئول روزنامه است و کارمندان روزنامه از او انتظار دارند، نه فقط انتظار حقوق که شان قلم آنها نیز باید در روزنامه حفظ شود و لااقل 4 نفر در روز مطالبشان را ولو در حین پاک کردن شیشه مشاهده بفرمایند.
از این روست که شاید اگر من و شما هم در این شرایط سخت و بغرنج آقای دعایی به سر می بردیم، راهکار جلب توجه جهت فروش بیشتر روزنامه را هزینه کردن از شخصیتی می دیدیم که برای هر دو طرف چپ و راست، جذب داشته باشد؛ برای برخی جذب از قطب منفی و برای برخی جذب از قطب مثبت.
خاتمی هم امروز نقش بازاریاب را برای دعایی دارد و از این طریق دعایی سعی دارد روزنامه همیشه برگشت خورده خود را کمی رونق دهد و از این بی رمقی در آورد.
به همین خاطر است که خاتمی یک روز حجت دینداری دعایی می شود، روز دیگر دعایی خود را مدیون خاتمی می داند، روز دیگر حتی از رهبری به نفع خاتمی هزینه می کند و مدعی می شود که رهبر انقلاب هم با او در این مسیر هم نظر است!
اما ای کاش جناب دعایی که این راه را 6 سال مداوم طی کرده و به نتیجه مطلوب و دلخواه نرسیده یکبار هم راهی را می رفت که مورد خواست ملت باشد؛ راهی که در امتداد 9 دی تا امروز کشیده شده و نشان می دهد که مبارزه با فتنه یک خواست عمومی برآمده از افکار عمومی است.
ای کاش یک بار هم روزنامه اطلاعات، مواضعی را اتخاذ کند که از اهمیت بیشتر از خاتمی برخوردارند و ایشان تلاش می کرد واقعیت ها را برای مردم تفسیر کند و حجت دینداری خود را رهبر انقلاب می دانست.
آنوقت است که دیگر سفره و کیک تولد برای خاتمی جایی پیدا نخواهد کرد و دعایی راهی را می رود که مردم دعای خیر به جان او کنند و مشتاقانه روزنامه اطلاعات را بخوانند، ولو اینکه خاتمی آقای مدیرمسئول را نفرین و لعنت کند.
