گروه سیاسی- رئیس جمهور روز پنج شنبه در سخنانی که برای استانداران و فرمانداران سراسر کشور انجام داد ضمن حملات لفظی شدید به رد صلاحیت تعدادی از داوطلبان حضور در رقابت های انتخابات مجلس شورای اسلامی گفت: همانطور که رهبری گفتند باید مر قانون انجام شود نه اینکه مر سلیقه انجام شود.
به گزارش افکارخبر، وی گفت: من نمی‌دانم در این قانون اساسی، یهودی‌ها و زرتشتی‌ها هرکدام نماینده خود را دارند و این خیلی خوب است، اما مگر ما چند یهودی و زرتشتی در کشور داریم، حال جناحی که در این کشور جمعیت ۷ یا ۱۰ میلیونی دارد ما قانون اساسی را چگونه تفسیر می‌کنیم و چگونه اجرا می‌کنیم؟ چرا که اسم مجلس خانه ملت است و این خانه یک جناح نیست.
اظهارات رئیس جمهور البته از باب آنکه در آستانه انتخابات و در آن همایش می بایست قاعدتاً از همین نوع جملات بکار ببرد چندان عجیب و دور از انتظار نیست اما حمله وی به نتیجه کار شورای نگهبان بدون آنکه مستقیماً نامی از آن نهاد انقلابی ببرد شیوه ای است که به نظر می رسد اخیراً توسط دولتمردان مورد استفاده قرار گرفته است.
رئیس جمهور در این سخنان می کوشد تا به هواداران اصلاح طلب خود اطمینان بدهد پیگیر خواسته ها و مطالبات آن ها است. نمونه این جملات اتشین از سوی وی هم درباره حصر و هم درباره ممنوع التصویری رئیس دولت اصلاحات مطرح شده است.
در مورد آخر سخنگوی دولت هرگاه در برابر سوال نشریات اصلاح طلب درباره اقدامات شورای عالی امنیت ملی و دولت درباره رفع ممنوع التصویری سید محمد خاتمی قرار گرفت تنها به ذکر این نکته اکتفا کرد که موضوع را با آقای شمخانی در میان می گذارد. فرار از توقعی که رئیس جمهور برای بخشی از هوادارانش ایجاد کرد تا همراهی آنان را همچنان حفظ کند. حسن روحانی نمونه این سخنرانی های آتشین را درباره حصر نیز بر زبان آورد تا بتواند از وزن رای بخشی از اصلاح طلبان در انتخابات به سود خود بهره بگیرد.
او همچنین در نشست خبری که اوائل شهریور ماه سال جاری برگزار کرد در پاسخ به سوال روزنامه مردمسالاری درباره اینکه چرا در این دوسال دولت علیرغم قول هایی که داده برای رفع حصر اقدامی انجام نداده گفت: "تلاش دولت از ابتدا بر این بوده که در داخل جامعه ما همه احساس آرامش بیشتری کنند و اگر موضوعی در گذشته در این کشور بوده و ما می توانیم طبق قانون آن را پایان بدهیم، خب پایان بدهیم. ادامه مشکلی که در جامعه بوجودآمده، حالا حق با این بوده یا آن، به هر حال قوه قضائیه و دادگاه های ما حکم میکنند اما اینکه موضوعی را تبدیل کنیم به یک مسئله دائم در کشور، کسی سود نمی برد این وسط. چه خاصیتی دارد. باید تلاش کنیم قانون اجرا شود. اگر کسی خطا و اشتباهی کرده باید قانون نسبت به او اجرا شود. اما اینکه تبدیل کنیم به شعار دائم و مداوم و هی تکرار کنیم، گفت ثم ماذا؟ نتیجه چی؟ اقتدار یک نظام و دولت این است که بتواند سریعتر مسائلش را نهایی کند"
به نظر نمی رسد حسن روحانی (فارغ از اختیارات محدودی که در این زمینه دارد) به جز یکی دو سخنرانی تند دیگر اقدام خاصی برای تایید صلاحیت اصلاح طلبان انجام دهد.
از قضا او مجلسی را که با علی لاریجانی هماهنگ باشد بسیار بیشتر بر مجلسی که اصلاح طلبان اداره ان را بر عهده دارند ترجیح می دهد. تجربه خاتمی از مجلس ششم پیش چشم او است. مجلسی که فقط برای رئیس جمهور وقت هزینه زا بود. با این وجود چرا روحانی باید قلباً مایل به تایید صلاحیت تعداد بیشتری اصلاح طلب باشد؟
