به گزارش سرویس قاب نقره برنا، در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران، مردم متدیّن کشورمان در تلاش بودند تا تمام عرصههای زندگی خود را با مبارزه آشنا سازند و به همین جهت در کوشش بودند تا فرهنگ مبارزه و جهاد را زنده نگه دارند و آن را با صراحت بیان کنند. یکی از اقداماتی که در اوایل انقلاب اسلامی کشورمان توسط مردم انجام گرفت، سه صلواتی بود که به هنگام شنیدن نام حضرت امام(ره) میفرستادند و در واقع با این اقدام خود میخواستند تا هم موضع خودشان را نسبت به انقلاب اسلامی نشان دهند و هم با آن مبارزه نمایند.فرس آنچه در ادامه میخوانید خاطرهای از حضرت آیت الله العظمی خامنهای درباره حکمت تادن سه صلوات به هنگام شنیدن نام امام(ره) و بصیرت برخی از مردم است:

در دوران پیش از پیروزى انقلاب، بنده در ایرانشهر تبعید بودم. در یکى از شهرهاى هم‌جوار، چند نفر آشنا داشتیم که ‏یکى از آن‌ها راننده بود، یکى شغل آزاد داشت و بالاخره، اهل فرهنگ و معرفت، به معناى خاص کلمه نبودند. به حسب ‏ظاهر، به آنها عامى اطلاق مى‌شد. با این حال جزو خواص بودند. آن‌ها مرتّب براى دیدن ما به ایرانشهر مى‌آمدند و از ‏قضایاى مذاکرات خود با روحانى شهرشان مى‌گفتند. روحانى شهرشان هم آدم خوبى بود؛ منتها جزو عوام بود.

ملاحظه مى‌کنید! راننده‌ کمپرسى جزو خواص، ولى روحانى و پیش‌نماز محترم جزو عوام! مثلاً آن روحانى مى‌گفت: ‏‏ «چرا وقتى اسم پیغمبر مى‌آید یک صلوات مى‌فرستید، ولى اسم «آقا» که مى‌آید، سه صلوات مى‌فرستید؟!» ‏نمى‌فهمید. راننده به او جواب مى‌داد: روزى که دیگر مبارزه‌اى نداشته باشیم؛ اسلام بر همه جا فائق شود؛ انقلاب ‏پیروز شود؛ ما نه تنها سه صلوات، که یک صلوات هم نمى‌فرستیم! امروز این سه صلوات، مبارزه است! راننده ‏مى‌فهمید، روحانى نمى‌فهمید!

این را مثال زدم تا بدانید خواص که مى‌گوییم، معنایش صاحب لباسِ خاصى نیست. ممکن است مرد باشد، ممکن ‏است زن باشد. ممکن است تحصیل‌کرده باشد، ممکن است تحصیل‌نکرده باشد. ممکن است ثروتمند باشد، ممکن ‏است فقیر باشد. ممکن است انسانى باشد که در دستگاه‌هاى دولتى خدمت مى‌کند، ممکن است جزو مخالفین ‏دستگاههاى دولتىِ طاغوت باشد.
بیانات در جمع فرماندهان لشکر ۲۷ محمد رسول الله(ص) - ۱۳۷۵/۳ / ۲۰