تخلیه و بسته شدن پادگان اشرف در عراق را می‌توان سراشیبی سقوط و پایان کار منافقین دانست، زیرا به یکباره منافقین مکان امن و اصلی‌ترین پایگاه خود را از دست دادند. از آن پس در کنار رایزنی‌های گسترده سرکردگان این گروه برای بازگشت به اشرف، که البته هیچ‌گاه به نتیجه هم نرسید، اولویت این گروهک پیدا کردن پایگاهی دیگر برای اعضایش بود. زیرا که منافقین به دلایلی همچون نیاز به نظارت‌های تشکیلاتی و کنترل‌های فرقه‌ای همواره نیاز دارند تا اعضای خود را در محیطی بسته و در کنار یکدیگر حفظ کنند. همچنین بسیاری از نیروها به دلیل نارضایتی به دنبال کوچکترین فرصتی برای جدایی از گروه می‌گردند. ریزش‌های این گروهک طی چند سال اخیر با وجود همه سختگیری‌ها و تهدیدات سرکردگان نیر مؤید این مطلب است.
ورود به کمپ لیبرتی و ناامیدی کامل از بازگشت به اشرف، سرکردگان این گروه را به طمع انداخت که هر طور شده این کمپ را تبدیل به مکانی برای ماندن در عراق کنند، اما تصمیم جدی دولت عراق در اخراج منافقین به علاوه خشم مردم این کشور که بارها واکنش‌هایی را علیه اعضای منافقین در لیبرتی به همراه داشت، باعث شد تا اعضای این گروهک در کنار تلاش برای حفظ اعضا در لیبرتی، نیم‌نگاهی نیز به دست و پا کردن پایگاهی دیگر داشته باشند.
در این میان چند مرحله انتقال اعضای این فرقه به کشور آلبانی و کمپ تیرانا فضایی را به وجود آورد تا سرکردگان منافقین برای تشکیل پایگاهی در این کشور اروپایی برنامه‌ریزی کنند. برخی قوانین متفاوت آلبانی با دیگر کشورهای اروپایی هم که دست منافقین برای کنترل، نظارت و فشار بر اعضا را بازتر کرده، به طمع سرکردگان این گروه افزوده است.
در این میان نشانه‌هایی نیز وجود دارد که حکایت از برنامه‌ریزی‌های جدی منافقین برای این مکان دارد. به عنوان مثال انتقال تعدادی از اعضای رده بالا و قدیمی سازمان از عراق به آلبانی که عموماً با هدف کنترل و نظارت بر اعضای حاضر در آلبانی صورت گرفت، به علاوه خبرهایی که از تحرکات این گروهک برای ساخت و ساز در این کشور و خرید مسکن حکایت می‌کند، همه و همه حاکی از برنامه‌ریزی بلندمدت اعضای سازمان برای حضور در آلبانی است.
حال با توجه به این موارد، اخیراً خبرها حکایت از انتقال اعضایی دارد که جزو نفرات تحت تعقیب پلیس بین‌الملل هستند و تعدادی از آنها نیز ارتباطات نزدیکی با شخص رجوی داشته‌اند.
در این میان نکته مهم دیگری نیز در مجموعه احتمالات موجود وجود دارد و آن هم حضور خود رجوی در کمپ لیبرتی است. اذعان برخی از اعضای جدا شده سازمان که پیش از این از کمپ لیبرتی فرار کرده بودند، به وجود برخی مخفیگاه‌ها در این کمپ و همچنین حضور حلقه اصلی حفاظت شخص رجوی در لیبرتی اشاره دارد. حال با مشاهده تلاش‌های سازمان برای انتقال این حلقه شامل همین سه تن یعنی سیما وطنخواه یکی از مسئولان اصلی حفاظت مسعود رجوی، ژاله مهرام‌نیا از اعضای دفتر رجوی و رقیه عباسی مسئول زنان کمپ لیبرتی با اسم مستعار رعنا عباسی، که اخیراً تلاش می‌شود در پوشش جعلی به آلبانی منتقل شوند، این احتمال قوت مییابد که رجوی در حال آماده‌سازی کمپ تیرانا در آلبانی برای حضور خودش است.
در چنین شرایطی اول از همه مسئولیت بر گردن مسئولان عراقی است که با عدم نظارت دقیق بر انتقال اعضای منافقین به عراق و احتمالاً دریافت رشوه توسط برخی نیروهای رده پایین عراقی، راه را برای فرار اعضایی از سازمان باز کرده‌اند که جزو سرکردگان اصلی و جنایتکار این گروه محسوب می‌شوند و هر چه زودتر باید نسبت به محاکمه آنها اقدام شود.
این افراد همان کسانی هستند که مسبب سال‌ها غارت اموال ملت عراق بوده‌اند و بسیاری از مردم مظلوم این کشور به دست همین تروریست‌ها در حوادثی چون کُردکشی و انتفاضه شعبانیه به شهادت رسیده‌اند، پس باید محاکمه شوند.
و در آخر سازمان ملل و مسئولان سیاسی آلبانی باید نسبت به این اتفاق واکنش نشان دهند، زیرا رفته رفته و در یک پروسه ظاهراً قانونی اعضای این گروه خطرناک در حال تشکیل یک پایگاه ثابت در این کشور هستند و این کشور اروپایی در حالی که قرار بود فقط به شکل موقت پذیرای تعدادی پناهجو باشد، حالا میزبان یک گروه تروریستی بسیار خطرناک شده است.
