وی همچنین در خلال همین صحبتهای خود گفته است: در سال 92، نه ستادهای بنده و نه ستادهای آقای روحانی فعالیت چشمگیر نداشتند، اما آنچه باعث پیروزی ما در انتخابات شد، ستادهای مردمی بود!
*اعتراف عارف به تقاضای 300 کاندیدای اصلاحطلب برای حضور در فهرست این جریان سیاسی خاص، به هیچ وجه با داعیهی اخیر اصلاحطلبان مبنی بر ردّ صلاحیت گسترده داوطلبان آنها، ردّ صلاحیت 99 درصد اصلاحطلبان، رقابت یکطرفه و... تطابق ندارد.
اما اینکه چه شد که در آستانه انتخابات مجلس دهم چنین حملات گستردهای علیه شورای نگهبان از جانب سیاسی خاص ترتیب داده شد و چرا جریان سیاسی خاص همچون همیشه با مردم ناراستی کرد و از نبود کاندیداهایش در انتخابات گفت؟! سندی جدید است که به پرونده این جریان سیاسی خاص در پیشگاه مردم افزوده میشود.
کما اینکه اصلاحطلبان در زمینه آمادهسازی آقای رفسنجانی برای انتخابات 92 نیز بیش از یکسال آزگار را با مردم ناراستی کردند و حتی از این گفتند که آقای هاشمی قصدی برای حضور در انتخابات ندارد.
جالب آنکه در آن مقطع حتی عباس عبدی نیز که به انتقاد از آقای هاشمی شهره است؛ بصورت تلویحی از آمدن آقای هاشمی بعنوان کاندیدا حمایت میکرد اما نامی از وی نمیبرد.
جریان خاص همچنین در ماجرای بزرگنمایی اثر تحریمها، القای فروپاشیدگی اقتصادی کشور و تشویق برای دستاوردهای نداشتهی برجام نیز در محضر افکار عمومی متهم است و معلوم نیست چه جوابی به مردم در این رابطه خواهد داد؟!
کما اینکه مردم صحبتهای چهرههای این جریان خاص را نیز به یاد دارند که چگونه مردم را برای عدم برگزاری جشن هستهای نکوهش کردند، از این گفتند که مردم متوجه دستاوردهای برجام نیستند و یا بیان کردند که «تحریمها لغو نشد اما فشارها برداشته شد»!
وانگهی جریان خاص در ماجرای «القای تقلب» در انتخابات سال 88 نیز جرمی جبران نکرده و نابخشوده دارد که بعد از گذشت 6 سال حتی حاضر به برائتجویی رسمی از این القاگری فتنهبار نشده و از عذرخواهی استنکاف میکند.
درباره اظهارات عارف مبنی بر «پیروزی من و روحانی در سال 92»! لازم به ذکر است که کاندیدای اصلی اصلاحطلبان در انتخابات 92 آقای رفسنجانی بود که یکسال برای معرفی وی تلاش کرده بودند.
پس از ردّ صلاحیت آقای هاشمی نیز جریان سیاسی خاص تصمیم گرفت بر اساس حرکت خود در ریل اعتراضی سال 88، با حالت نه جنگ نه صلح در انتخابات شرکت کند.
به این معنی که هیچ کاندیدایی را با طمطراق بعنوان کاندیدای اصلی خود معرفی نکند اما بصورت تلویحی نیز رأیی را به صندوق بیاندازد.
چهرههای جریان خاص حتی صراحتاً اعلام کرده بودند که محمدرضا عارف کاندیدای آنها نیست و لیدر جریان خاص و حتی آقای هاشمی نیز هرگز حاضر به حمایت رسمی (در قالب بیانیه یا مصاحبه تلویزیونی) از شیخ حسن روحانی نشدند.
با این حال اما در روزهای آخر تبلیغات انتخاباتی به این دلیل که محمدرضا عارف با جامعه پایین رأی خود بعنوان کاندیدای اصلاحطلبان شناخته شده بود، ستاد جریان خاص به این دلیل که 12 سال در هیچ انتخاباتی پیروز نشده بود و تحمل شکست جدیدی را هم نداشت؛ تلاش کرد عارف را از صحنه انتخابات خارج کند.
و سرانجام نیز به این کار موفق شد و عارف هم بدون حمایت از هیچ کاندیدای خاصی و بدون اینکه حتی نامی از شیخ حسن روحانی ببرد، با نارضایتی (که خود بعدها بر آن صحّه گذارد) از صحنه کنار رفت.
اصلاحطلبان اما بعد از پیروزی رئیسجمهور روحانی اعلام کردند که عامل اصلی رأیآوری او بوده و از او حمایت کردهاند!
برخی چهرههای جریان سیاسی خاص البته بعدها اذعان کردند که روحانی برای آنها یک مستأجر و رحم اجارهای است و عارف هم اساساً به نفع روحانی کنار نرفته است...!