نیویورک‌پست می‌نویسد: دولت اوباما در اتخاذ سیاست نرم خود در برابر ایران این توجیه را دارد که نشان دادن حسن‌نیت در برابر ایران می‌تواند به میانه‌روهای ایران فرصت حضور پررنگ‌تر در بدنه قدرت را فراهم ساخته و امید تغییر رفتار دولت ایران را همچنان برای واشنگتن زنده نگه دارد. روز جمعه و همزمان با برگزاری انتخابات مجلس و خبرگان رهبری نتیجه این تئوری مشخص خواهد شد. سوال اینجاست که میانه‌روهایی که اوباما به آنها امیدوار است چه کسانی هستند؟ شعار حزب منتسب به رفسنجانی «بله به سرمایه‌داری، نه به دموکراسی» است.
این روزنامه می‌افزاید: ترکیب هاشمی‌رفسنجانی و حسن روحانی هسته اصلی حزبی را تشکیل می‌دهند که اوباما امیدوار به پیروزی آن در انتخابات آتی ایران است. این دو نفر سابقه پوشیدن لباس میانه‌روها را دارند. در سال 1985-86 آنها حتی دولت ریگان را متقاعد ساختند که می‌توانند به بسته شدن فصل انقلاب در ایران کمک کرده و ایران را به سمت شرایط عادی هدایت کنند. هر سه نفر در مذاکرات محرمانه‌ای که به رسوایی‌های ایران گیت منتهی شد نقش داشتند.
این حزب همواره تحت تاثیر مدل چینی ایجاد شده توسط دنگ ژیائوپنگ و افراد بعد از وی در دهه 1980 و 90 قرار داشته‌اند. مدل چینی بر این اصل استوار است که هر چند ورود دموکراسی غربی برای مللی که در سیستمی پدرسالارانه زندگی می‌کنند، دردناک و به صورت بالقوه خطرناک است اما اتخاذ سرمایه‌داری هم نسبتا آسان و هم به شدت سودآور است.
