حالا معلوم شد چرا دولت نمی تواند با فساد مبارزه کند؟!

گروه سیاسی- اینکه چه کسی با "غفلت" خود سرمایه های مادی این کشور را به ثمن بَخس و دست و دلبازی در اختیار مشتی مدیر دائم السِمَت قرار داده است جای بحث بسیار دارد به هر حال عمه و خاله این مردم به این مدیران پست نداده اند و با آنان عکس های خندان و در حال قدردانی نگرفته اند که رئیس جمهور کشور وقتی می خواهد از ضرورت مبارزه با فساد صحبت کند می گوید باید چنین و چنان کنیم و هنوز سه سال است که همین ها را می گوید و معلوم نیست پس چه زمانی، چه کسی باید با فساد مبارزه کند؟

به گزارش افکارنیوز، راستش این است که گویی باید گاهی هم فکر کنیم که ما چرا در این کشور رئیس جمهور انتخاب می کنیم؟ اگر قرار است یک نفر برود بالای سِن، پشت بلندگو بایستد و مدام بگوید باید با قاچاق کالا مبارزه کنیم، باید با فساد اداری مبارزه کنیم و باید جلوی رشوه خواری را بگیریم که خب این حرف ها را خودمان هم بلدیم بزنیم. یعنی همینطوری بین خودمان قرعه کشی می گذاریم یک ماه من بروم بالا این حرفها را بزنم و یک ماه شما! اصلاً یک هفته در میانش کنیم که اختلافی هم پیش نیاید. البته همایش روز گذشته قوه قضاییه نکته جالب توجه دیگری هم داشت.

ناصر سراج رئیس سازمان بازرسی کل کشور به خبرنگارانی که از او درباره گلایه رئیس‌جمهور از سازمان بازرسی و دیگر سازمان‌های نظارتی نسبت به چرایی عدم ورود به ماجرای فیش‌های حقوقی مدیران، پیش از رسانه‌ای شدن این مسئله پرسیده اند گفته است: یک مقام دولتی اصرار زیادی در انتصاب مدیرعامل متخلف بانک رفاه داشته. و هرچند من با این انتصاب به دلیل تخلفات وی در بانک ملی مخالف بودم اما با فشار این مقام دولتی نهایتاً او به این مقام منصوب شد. ناصر سراج که خود قضاوت پرونده مه آفرید امیر خسروی را بر عهده داشته و او را به اعدام محکوم کرده بود در ادامه گفته است: "من امروز هم که این شخص را در این همایش دیدم به او گفتم که با فشار شما این اتفاق افتاد و ما معتقدیم که هر فردی که مشکل داشته باشد در هر سمتی قرار بگیرد مشکل‌آفرین خواهد بود.

 هرچند سراج نامی از مقام دولتی نیاورده اما چنانکه برخی از رسانه ها پیش از این هم اشاره کرده بودند این شخص حسین فریدون برادر رئیس جمهور بوده که با علی صدقی مدیرعامل بانک رفاه در یک صرافی شراکت داشته است. حالا باید از رئیس جمهور سوال کرد که چه کسی غفلت می کند که کار به اینجا کشیده می شود؟ و هزینه این غفلت ها از جیب چه کسی پرداخت می شود. به هر حال جنجال فیش های حقوقی نهایتاً در مسیری قرار گرفت که با متخلفان برخورد شود اما سوال اینجا است که هنوز چند پرونده دیگر دور از دسترس رسانه ها قرار دارد و چه تخلفاتی در جریان است که کسی از آن ها خبر ندارد؟