محسن رهامی اظهار داشت: اغلب چهره‌های اصلاح‌طلب به دلیل اینکه برخی از وعده‌های آقای روحانی در سه سال گذشته عملی نشده بر این باورند که جریان اصلاحات نباید در انتخابات 96 به آقای روحانی چک سفید امضا بدهد. نکته دیگر اینکه اصلاح‌طلبان برای کاهش میزان آسیب‌پذیری انتخابات در اندیشه معرفی یک کاندیدای دیگر نیز در کنار آقای روحانی هستند. در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 نیز اصلاح‌طلبان با دو کاندیدا یعنی آقای عارف و آقای روحانی در انتخابات حضور پیدا کردند. در شرایط کنونی نیز عقل سیاسی حکم می‌کند که چون ممکن است آقای روحانی به هر دلیلی در انتخابات شرکت نکند اصلاح‌طلبان به گزینه جایگزین ایشان فکر کنند. در نتیجه جریان اصلاحات تصمیم گرفته علاوه بر آقای روحانی که گزینه اول اصلاح‌طلبان برای انتخابات آینده است در «طول» ایشان یک گزینه دیگر معرفی کند.

وی ادامه داد: در ماه‌های آینده گزینه‌های مورد نظر اصلاح‌طلبان با سفر به مناطق مختلف کشور و سخنرانی در این شهرها از نظر سیاسی خود را عرضه خواهند کرد تا استقبال مردم از آنها مورد سنجش و ارزیابی قرار بگیرد. در نهایت نیز اصلاح‌طلبان با بررسی‌های دقیق و موشکافانه یک گزینه را در کنار آقای روحانی معرفی خواهند کرد. این نکته که برخی عنوان می‌کنند جریان اصلاحات بدون آقای روحانی هیچ گزینه دیگری در انتخابات آینده ندارد، خلاف واقع است و یک نقطه ضعف برای جریان اصلاحات به‌شمار می‌رود.

جریان اصلاحات دارای گزینه مناسب در کنار آقای روحانی یا به عنوان جایگزین ایشان است و در این مسئله هیچ‌گونه تردیدی وجود ندارد.

رهامی افزود: یکی از گزینه‌های اصلاح‌طلبان در انتخابات 96 آقای عارف است و اصلاح‌طلبان به ایشان هم فکر می‌کنند. برخی از روایت‌ها بیانگر این مسئله است که ممکن است آقای روحانی در انتخابات شرکت نکند. به همین دلیل آقای عارف گزینه‌ای است که ممکن است در چنین شرایطی مورد استفاده اصلاح‌طلبان قرار بگیرد.

او این را هم گفته که؛ «برخی از اعضای دولت نسبت به نگرانی‌ها بی‌اعتنایی نشان می‌دهند. اصلاح‌طلبان به هیچ عنوان مجبور نیستند از آقای روحانی در انتخابات 96 حمایت کنند، بلکه به دنبال مصلحت کشور و حل مشکلات مردم هستند. از سوی دیگر دولت آقای روحانی نسبت به برخی اتفاقات در کشور بی‌اعتناست. نمونه بارز این مسائل بازداشت روزنامه‌نگاران و خبرنگاران و فعالان مدنی و سیاسی است.

رهامی همچنین گفت، از سوی دیگر دولت آقای روحانی گوش شنوایی برای شنیدن سخنان طبقات فرودست جامعه ندارد و نسبت به حل مشکلات طبقه فرودست اهتمام جدی ندارد. بدون شک همه این مسائل در پایگاه اجتماعی آقای روحانی تردید به وجود می‌آورد.

وی تاکید کرد: قرار نیست همیشه اصلاح‌طلبان از دولت حمایت کنند و حامیان دولت نیز به هر شکلی که تمایل داشتند رفتار کنند. در انتخابات ریاست جمهوری 92 آقای عارف که کاندیدای جریان اصلاحات بودند بدون هیچ قید و شرطی به سود آقای روحانی از انتخابات کناره‌گیری کردند. این در حالی است که در اغلب کشورهای دنیا هنگامی که یک جریان یا حزب سیاسی به سود یک جریان یا حزب دیگر از انتخابات کناره‌گیری می‌کند در مقابل حزب پیروز بخش‌هایی از قدرت را به حزبی که از انتخابات کناره‌گیری کرده واگذار می‌کند. با این وجود چنین اتفاقی در انتخابات ریاست جمهوری 92 رخ نداد و اصلاح‌طلبان نیز به دنبال چنین مسئله‌ای نرفتند. به همین دلیل در انتخابات ریاست جمهوری 96 چنین اتفاقی رخ نخواهد داد و اصلاح‌طلبان به آقای روحانی چک سفید امضا نخواهند داد. کار سیاسی با خیرات کردن متفاوت است. اگر قرار باشد ما خیرات کنیم باید در کمیته امداد فعالیت کنیم نه اینکه در فضای سیاسی کشور حضور داشته باشیم. هدف اصلی فعالیت سیاسی سهیم شدن در قدرت و به دست آوردن فضای بیشتر برای بازی سیاسی است. در نتیجه اگر چنین شرایطی برای جریان اصلاحات فراهم نشود دلیلی برای حضور فعال در فضای سیاسی و حمایت از آقای روحانی وجود نخواهد داشت.