یکی از موضوعات اصلی که به حربه‌ای برای مقابله با جمهوری‌اسلامی توسط دشمنان ملت ایران تبدیل شده، موضوع حقوق‌بشر است. حقوقی که در نگاه داعیه‌داران آن شامل قاچاق‌چیان بین‌المللی مواد مخدر، متجاوزان به عنف، تروریست‌ها و امثالهم می‌شود!
در این میان جالب آنجاست که بازماندگان و طرفداران رژیم سرنگون‌شدن پهلوی هم برای وضعیت حقوق‌بشر در ایران اشک تمساح می‌ریزند! «ربع پهلوی» که خود را بازمانده و تاجدار خاندان پهلوی می‌داند، در اقداماتی مضحک، در سالهای اخیر چند نامه به مجامع بین‌المللی ارسال کرده و خود را حامی حقوق‌بشر، البته حقوق‌بشرِ تعریف شده غربی‌ها، معرفی کرده است. هرچند که همان مجامع غربی به سخنان او هم توجهی نمی‌کنند و هدف اصلی‌اش مطرح کردن خود است.
شاید داستان به تنور انداختن و سوزاندن یک نانوا توسط «رضا شاه»، یعنی پدر بزرگ «ربع پهلوی» را شنیده باشید. نانوایی که مقداری قیمت نان را بدون هماهنگی گران کرده بود که به زعم «رضا میرپنج» مجازات این فرد سوختن داخل تنور بود، تا شاید درس عبرتی برای سایرین باشد!
سلطنت‌طلب‌ها سالهاست این اقدام را به‌عنوان اقتدار رضاخانی ثبت کرده‌اند و همه جا بر سر زبان دارند، که «آقا! اقتدار یعنی اقدام رضا خانی!!»
البته شما این اقتدار را دیکتاتوری و خشونت‌طلبی نخوانید؛ آدم‌سوزی و خشونتی که «رضا خان» انجام دهد، دیکتاتوری و استبداد نیست، بلکه اقتدار است!!!
به عبارت دیگر، از نظر برخی از مخالفان جمهوری‌اسلامی آدم‌سوزی، جنایت، قتل و کشتار را اگر رضا خان انجام دهد، «اقتدار» است، اما اگر جمهوری اسلامی افرادی را که دست به جنایت، تجاوز به عنف، قتل و جنایت می‌زنند را اعدام کند و با قاچاق‌چیان مواد مخدر که زندگی هزاران جوان را تباه می‌کنند، به شدت برخورد کند، استبداد است!
اپوزیسیونی که به اسم حقوق‌بشر از افرادی که ضدبشر عمل می‌کنند، دفاع می‌کند، برای پیشبرد اهداف خود هم از هیچ اقدامی دریغ نمی‌نماید. البته غرض اصلی مخالفان جمهوری‌اسلامی برای دفاع از افراد فوق‌ذکر، تخریب کردن اسلام و جمهوری اسلامی است.
