بنی‌صدر فردی بود که سابقه انقلابی مشخصی نداشت و تنها در زمان حضور امام خمینی(ره) در پاریس، به ایشان پیوسته و خود را به عنوان یک انقلابی جا زده بود. البته بعدها مشخص شد که وی و افرادی مانند «صادق قطب‌زاده» و «ابراهیم یزدی» و افرادی از نهضت‌آزادی و جبهه ملی، با هدف انحراف در مسیر انقلاب ملت ایران و از طریق آمریکاییها به جمع یاران امام پیوستند. در اسناد لانه جاسوسی آمریکا هم اسنادی مبنی بر ارتباط بنی‌صدر با سفارت آمریکا در قبل و بعد از انقلاب بیرون آمد.
«ابوالحسن بنی‌صدر» با آنکه آیت‌ا… زاده بود، اما مسیر خلاف جهت انقلاب‌اسلامی را در پیش گرفت و در دوران ریاست جمهوری خود، انحراف خود از مسیر انقلاب را نشان داد و نهایتاً به‌همراه دیگران دشمنان داخلی انقلاب اسلامی، در لباس زنانه به خارج گریخت و از آن زمان تا کنون در دامان دولت‌های غربی در پاریس روزگار می‌گذراند.
به این مناسبت، در این مقاله نگاهی می‌کنیم به برخی از خیانت‌های «ابوالحسن بنی‌صدر» به انقلاب اسلامی و ملت ایران به نقل از برخی شخصیتهای سیاسی و نظامی ایرانی که با او ارتباط داشتند:
یکی از توطئه‌های بزرگ آمریکا برای سرنگونی نظام جمهوری اسلامی ایران، تحریک و تشویق رژیم صدام حسین برای حمله نظامی به ایران بود. سردار محمد کوثری فرمانده سابق لشکر محمد رسول الله (ص)، در مورد بی‌اعتنایی بنی صدر به هشدارهایی که در مورد حمله عراق داده میشد، چنین اظهار میگفت: «پنج روز مانده بود به شروع جنگ تحمیلی و ما خبرهایی را که به مرکز می آمد دسته بندی می کردیم و برای رئیس شورای عالی دفاع که در آن موقع بنی صدر بود ، می‌فرستادیم. با وجود اینکه در گزارش‌ها آمده بود که نیروهای ما ارتش عراق را تحت نظر دارند و آنها به طور قطع به ما حمله خواهند کرد ، اما بنی‌صدر به این گزارش‌ها توجهی نمی‌کرد…»
حدود ۱۰ روز قبل از شروع جنگ تحمیلی، جلسه‌ای با حضور بنی‌صدر ، اعضای شورای عالی دفاع، «محمدعلی رجایی» نخست وزیر، «محمد بروجردی» فرمانده سپاه غرب کشور ، «ناصر کاظمی» و «رحیم صفوی» در ستاد لشکر ۸۱ زرهی کرمانشاه تشکیل گردید. در این جلسه شهید بروجردی خطاب به بنی‌صدر گفت: «تحلیل ما این است که عراق می‌خواهد به ایران حمله کند و باید آمادگی لازم را برای دفاع داشته باشیم و بدانیم که جنگ می‌خواهد آغاز شود». بنی‌صدر با لحن تمسخرآمیزی پاسخ داد: «شما سپاهی‌ها اصلاً نمی‌دانید که جنگ چگونه آغاز می‌شود. برای آغاز جنگ ، باید موازنه قدرت در سطح بین‌الملل به هم بخورد … شما اصلاً درک سیاسی ندارید. همین کردستان را آرام کنید و کاری هم به مسئله جنگ نداشته باشید!» بعد از این جلسه ، بنی صدر به منطقه دهلران رفت و در مصاحبه‌ای اعلام کرد: «ما در شهر مرزی دهلران هستیم. این شایعاتی که می‌گویند عراق می‌خواهد به ایران حمله کند ، تنها برای به هم ریختن جو داخلی کشور است…»
«سردار غلامپور» نیز با اشاره به همین جلسه بنی‌صدر با فرماندهان سپاه در کرمانشاه ، میگوید: «پس از آنکه کاظمی و بروجردی گزارش دادند ، بنی‌صدر در آن جلسه بچه‌های ما را توده‌ای خطاب کرد و گفت که شما می‌خواهید عراق را تحریک کنید. شما دارید این گزارشات را می‌دهید که ما را تضعیف کنید …»
«علی شمخانی» فرمانده سابق سپاه خوزستان نیز طی سخنانی نقل می‌کند که وقتی احتمال بروز جنگ به دلیل تحرکات مرزی و بعضی اطلاعات استخباراتی ، به مسئولان رده بالای کشور منتقل میشد ، آقای بنی‌صدر میگفت: «اگر شما در مرز حضور پیدا نکنید ، عراقی‌ها حمله نمی‌کنند». این جمله‌ای است که من خودم از ایشان شنیدم.
شهید «محمد ابراهیم همت» نیز در تحلیل دوران فرماندهی بنی صدر بر مجموعه نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران میگفت: «قبل از جنگ، برادران سپاه در مناطق غرب و جنوب ، به دفعات مکرر اخطار می‌کردند که عراق چند ماهی است نیروهایش را در مرز جابه جا کرده است ؛ اما هر بار که ما این مطالب را می‌گفتیم ، بنی‌صدر و عوامل دست نشانده او در ارتش میگفتند: چنین چیزی امکان ندارد. عراق غلط می‌کند به ایران حمله کند …»
«هانی الحسن» فرستاده ویژه یاسر عرفات نیز گزارشی در مورد برنامه عراق برای حمله به ایران به آقای هاشمی رفسنجانی می‌دهد، اما بنی‌صدر به این گزارش نیز بی‌اعتنایی می کند.
«نورالدین کیانوری» دبیر کل حزب توده ، در فروردین ۱۳۶۱ به نکته مهم ارتباط پنهانی بنی‌صدر با عراقی‌ها اشاره کرده ، میگوید که پس از غائله ۱۴ اسفند ۱۳۵۹ در دانشگاه تهران، دکتر تقی زاده که از مشاوران نزدیک بنی صدر بود ، از تهران به لندن پرواز کرد و در آنجا به سفارت عراق رفت و پس از دو ساعت مذاکره ، محل را ترک کرد. معنای عبارات فوق آن است که بنی صدر در پشت صحنه با دولت عراق ارتباط پنهانی برقرار کرده بود.
بنی صدر که با بی‌اعتنایی نسبت به هشدارهای مکرر در مورد حمله قریب‌الوقوع عراق ، سعی کرده بود مقامات ارشد نظام را در بی‌خبری نگه‌دارد تا صدام بتواند ضربه کاری خود را وارد کند ، پس از حمله عراق، سعی کرد تا راه را برای سلطه صدام بر خوزستان هموار کند. آیت الله خلخالی در مورد برخی خیانت‌های بنی‌صدر در سال اول جنگ میگوید: «بنی صدر مستقیماً در سقوط قصرشیرین و خرمشهر دست داشت. حدود چهل روز ، پاسداران و مردم در خرمشهر استقامت کردند ولی او حتی یک قبضه اسلحه سنگین به خرمشهر نفرستاد ؛ بلکه دستور داد که همه اسلحه های سنگین از جزیره آبادان نیز خارج شود . گویی می‌خواست به عراقی ها امتیاز بدهد و پس از مرگ امام با آنها در پشت میز مذاکره بنشیند و مسئله جنگ را حل کند و به عنوان یک قهرمان به تهران برگردد و اوضاع را قبضه کند»
همچنین سردار «سید حسن فیروزآبادی» رئیس سابق ستاد کل نیروهای مسلح ، در مورد خیانت بنی‌صدر اظهار می‌دارد: «سقوط خرمشهر ناشی از بی‌تدبیری و خیانت بنی‌صدر بود …»
حجت الاسلام «اکبر هاشمی رفسنجانی» نیز در مورد خیانت بنی صدر در سقوط خرمشهر چنین نقل گفت: «بنی‌صدر حاضر نشد به خرمشهر نیرو بفرستد . در خرمشهر عده کمی از نیروهای ما میجنگیدند . آنها میگفتند اگر شما فقط ۵۰۰ نفر نیرو به ما بدهید ، ما خرمشهر را حفظ می کنیم . در دزفول گریه کردیم که برای آنها نیرو بفرستید ولی بهانه آوردند که ما نیرو نداریم، شما بیاورید. من تعهد کردم و گفتم از تهران نیروی کمیته را می‌آوریم. به اهواز رفتم و به آقای مهدوی‌کنی تلفن زدم و تعدادی نیرو از کمیته با سرعت به اهواز آمدند. با این حال آنها را با انواع بهانه تراشی از اهواز به خرمشهر منتقل نکردند و اسلحه نیز به آنها ندادند …»
«مرتضی الویری» نیز نقل می‌کند که در ابتدای جنگ بنی‌صدر از پیوستن نیروهای مردمی به جبهه‌های نبرد ممانعت می‌کرد و آنهایی را هم که بی‌اجازه رفته بودند ، برمی‌گرداند.
سیاست بنی‌صدر این بود که میگفت باید بگذاریم دشمن هر مقداری که می‌خواهد جلو بیاید. ما بعدها به تدریج دشمن را از سرزمین خود بیرون می‌کنیم ! وی میگفت باید زمین بدهیم تا زمان بگیریم!
دکتر «منوچهر محمدی» استاد دانشگاه تهران نیز در مورد نقش بنی‌صدر در آماده کردن زمینه برای پیشروی عراق در خاک جمهوری اسلامی ایران ، میگوید: « آمریکا و متحدانش پیش‌بینی کرده بودند که با توجه به نامتوازن بودن ارتش ایران در بعد از انقلاب ، جنگ کمتر از یک هفته به طول خواهد انجامید … البته باید توجه داشت که آمریکایی ها در این زمان حساب ویژه‌ای نیز روی بنی‌صدر به عنوان فرمانده کل قوا باز کرده بودند و او نیز تا حد قابل توجهی ، میدان را برای پیشروی نیروهای عراقی فراهم کرده بود …»
یکی از اقدامات بنی‌صدر برای تضعیف نیروهای مدافع انقلاب و بازکردن راه پیشروی نیروهای عراقی آن بود که به ارتش گفته بود بدون دستور او به سپاه و بسیج اسلحه ندهند. امیر سرتیپ «ناصر آراسته» جانشین گروه مشاوران نظامی فرمانده کل قوا ، طی مصاحبه‌ای در مورد دستور بنی‌صدر برای ندادن اسلحه به سپاه و بسیج میگوید: «بنی‌صدر رسماً به ارتش میگفت که به سپاه و بسیج اسلحه ندهید.»
