مرکز مطالعات راهبردی و بین‌الملل در گزارش مفصلی در مارس ۲۰۱۷ به بررسی توانمندی‌های نظامی ایران پرداخته است؛ به‌عنوان مثال، «قدرت سایبری» یکی از موضوعاتی است که در این گزارش به آن اشاره شده است: «ایران به‌عنوان یک قدرت تکنولوژیکی در حال رشد، می‌تواند از شبکه‌های داخلی خودش در برابر دشمنان دفاع کند و از توانمندی سایبری خود برای وارد کردن خسارت به دشمنان خود استفاده کند». این مرکز در ادامه‌ی گزارش خود، به «قدرت دریایی و موشکی» ایران نیز اشاره کرده و می‌نویسد: «نیروی دریایی ایران توانایی آن را دارد که با مسدود کردن و یا کند کردن ترافیک در تنگه‌ی هرمز، اثر منفی روی اقتصاد جهانی بگذارد... آمریکا و اسرائیل می‌دانند که موشکهای ایران قابلیت آن را دارد که خسارت‌های زیادی را به آنان وارد سازد؛ لذا از حمله مستقیم به این کشور خودداری می‌کنند».
موضوع بعدی که در این گزارش به آن پرداخته شده است توانمندی‌های هسته‌ای ایران است: «فناوری هسته‌ای مهم‌ترین نمادِ دستاوردهای علمی در نظمِ بعد از جنگ جهانی دوم به شمار می‌رفت که ایران با دست‌یابی به آن توانست با قدرت‌های بزرگ جهانی مذاکره کند». در ادامه‌ی این گزارش نیز پیروزی ایران و حزب‌الله در جنگ ۲۰۰۶ با اسرائیل، پیروزی در عراق، یمن و سوریه و افزایش نفوذ ایران در منطقه بررسی شده است.
بنیاد دفاع از دموکراسی نیز در بخشی از گزارش خود در مورد برنامه موشکی ایران و آزمایش موفقیت‌آمیز موشکهای فاتح۳۱۳ و ذوالفقار، که برد و دقت زیادی دارند، می‌نویسد: «جمهوری اسلامی ایران با وجود آنکه در مقایسه با دشمنان منطقه‌ای، هزینه‌ی خیلی کمتری را صرف امور نظامی می‌کند، اما در دهه‌های اخیر در صنعت دفاعی مخصوصاً موشکهای بالستیک پیشرفت چشم‌گیری داشته است»۵ در همین‌حال، نشریه‌ی «امریکن اینترنست»، سال گذشته در گزارشی هشت قدرت برتر جهانی در سال ۲۰۱۶ را معرفی کرد که ایران بعد از آمریکا، چین، ژاپن، آلمان، روسیه، هند در رتبه‌ی ۷ این رده‌بندی قرار داشت.
همچنین نشریه‌ی هافینگتون‌پست در گزارشی می‌نویسد که «قدرت ایران تنها در قدرت سخت این کشور نیست؛ آن چیزی‌که باعث رشد حضور ایران در منطقه شده است همان قدرت نرم این کشور است. جمهوری اسلامی در حالی تشکیل شد که تقریباً هیچ متحدی در منطقه نداشت؛ اما ایران توانست با کمترین هزینه‌ای در کشورهای عراق، سوریه، لبنان و دیگر مناطق منطقه نفوذ پیدا کند و با این روند، بدون شک نفوذ ایران طی ۱۰ تا ۲۰ سال آینده در منطقه افزایش خواهد یافت». در ادامه‌ی این گزارش آمده است: «قدرت نرم ایران تنها تکنولوژیک نیست بلکه ایدئولوژیک هم هست و با کمک اهداف مشترکی همچون مخالفت با آمریکا و اسرائیل توانسته است متحدانِ قوی‌ای در منطقه پیدا کند».۷
در بخشی از گزارش مرکز مطالعات راهبردی و بین‌الملل نیز «قدرت بسیج منطقه‌ای ایران» از مهم‌ترین ابزارهای بازدارندگی ایران برای دفاع از جهان اسلام در برابر نفوذ بیگانگان عنوان شده است: «سپاه پاسداران به بسیجِ گسترده‌ی نیروهای نظامی در سوریه (نیروهای دفاع ملی) و عراق (نیروهای بسیج مردمی) کمک کرده است. این نیروها هم برای مبارزه با نیروهای معارض عراق و سوریه است و هم برای بیان این مسئله که قدرت‌های خارجی بایستی از این کشورها دور بمانند.» در ادامه‌ی این گزارش آمده است: «ایران محور مقاومت را تبدیل به یک ارتشِ مقاومتِ منطقه‌ای کرده است.»۸
شبکه‌ی العربیه‌ی عربستان حضور ۴میلیون شیعه به رهبری شیخ زکزاکی را در نیجریه، که تأمین‌کننده‌ی اصلی نفت خام اروپا و کانادا است، از دستاوردهای قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در آفریقا می‌داند.۹ سایت E-International Relations نیز در مقاله‌ای در سال ۲۰۱۶ می‌نویسد: «ایران همواره با قدرت سخت شناخته شده است، اما چه دوست داشته باشید چه نه، ایران با کمک قدرت هوشمند (ترکیبی از قدرت سخت و نرم)، به صورت تدریجی اما مداوم در حال دست یافتن به موقعیت فوق‌العاده‌ای در خاورمیانه است».
