دلمشغولی این روزهای اصلاحات؛ از ستیز در بهشت تا سهم‌خواهی در پاستور!

 امروز و پس از فروکش کردن تب انتخابات، موضوعاتی همچون چگونگی چینش نیروها در دولت دوازدهم و همچنین سرنوشت شهردار آینده تهران، داغ تر از گذشته به ویژه در جبهه اصلاحات مطرح می شود که از جمله آنها گفتگوی تفصیلی علی شکوری راد دبیرکل حزب اتحاد ملت با روزنامه اعتماد پیرامون این دو موضوع است.

 

جنگ ژنرال ها سر بهشت!

 

پیش از این شنیده شده بود که دوقطبی شدیدی میان دو حزب اتحاد ملت و کارگزاران بر سر انتخاب شهردار تهران ایجاد شده است؛ در همین ارتباط  شکوری راد اصل وجود اختلاف میان حزب متبوعش با حزب کارگزاران را رد نمی کند و می گوید: «اختلاف معناداری میان ما و آن ها(حزب اتحاد ملت و کارگزاران) نیست. اینطور نیست که اگر رقابتی هم باشد به منازعه برسد.»

 

شکوری راد همچنین در بخش دیگری از این گفتگو از محمود حجتی، حسین مرعشی و محمدعلی نجفی به عنوان گزینه های مورد نظر حزب اتحاد ملت برای تصدی شهرداری تهران سخن می گوید.

 

شکوری راد در حالی از حجتی به عنوان یکی از گزینه های شهرداری تهران یاد می کند که روز یکشنبه ۱۱ تیر شائبه ای منقول از حجتی مبنی بر کنارکشیدن از وزارت جهاد کشاورزی و شهرداری تهران به فضای رسانه ای درز کرد؛ دلیل این کنارکشیدن، «مشکلات قلبی» عنوان شد.

 

البته پیش از این، یک بار در سال ۹۲ محمدعلی نجفی به دلیل بهانه مشکلات قلبی از سمت سرپرستی سازمان میراث فرهنگی استعفا داده بود؛ استعفایی که سر وی را از مشاوری ویژه روحانی در امور اقتصادی درآورد.

 

به نظر می رسد گزینه شهرداری تهران هر کسی که باشد، از دالان لابی های سنگین ژنرال های کارگزارانی و اتحاد ملتی ها (مشارکتی های سابق) عبور کند.

 

باج خواهی اصلاح طلبانه

 

دبیرکل حزب اتحاد ملت در بخشی از این گفتگو درباره ترکیب دولت آینده گفت: «ما فکر می کنیم کابینه اصلاح‌طلبانه‌تری انتخاب شود.»

 

پیش از شکوری راد، سیدمحمود میرلوحی عضو شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان نیز در گفتگو با خبرگزاری مهر درباره لزوم تغییر فضای دولت به سمت اصلاح طلبی گفت: «طبیعتا جهت گیری های اصلاح طلبانه رئیس جمهور - همان طور که در انتخابات بروز کرد- باید در دولت آینده کاملا بروز پیدا کند.» 

 

اظهاراتی از این دست در حالی مطرح می شود که حسام الدین آشنا مشاور ویژه رئیس جمهور در روز ۱۷ خردادماه سال جاری با انتشار مطلبی در صفحه توییتر خود از «باج خواهی رسانه ای اصلاح طلبان» از رئیس جمهور زبان به شِکوه گشود. آشنا نوشت: «کاسبان به اصطلاح اصلاح طلبی که باج خواهی رسانه ای و سیاسی از رئیس جمهور را آغاز کرده اند، بدانند روحانی خاتمی نیست؛ نه تعارف می کند نه ماخوذ به حیا می شود.»

 

محمود واعظی وزیر ارتباطات نیز در اظهاراتی درباره سهم خواهی اصلاح طلبان از کابینه آینده گفته بود: «موافق سهم خواهی اصلاح طلبان از کابینه نیستم. دولت روحانی نباید تحمیلی باشد.»

 

همچنین روزنامه اعتماد (متعلق به الیاس حضرتی نماینده اصلاح طلب مجلس) در یادداشتی عنوان کرد که رئیس جمهور باید در دولت دومش، گزینه های اصلاح طلبانه تری به مجلس معرفی کند.

 

اعتماد می نویسد: «گزارش‌ها حاکی از این است که رییس‌جمهور به زودی در مورد گزینه‌های مدنظر خود برای کابینه به جمع‌بندی می‌رسد. اصلاح‌طلبان انتظار دارند او در دولت دومش کابینه‌ای اصلاح‌طلبانه‌تر از دولت قبل به مجلس معرفی کند».

 

در بخش دیگری از این یادداشت آمده: «مهم‌ترین استدلال آنان این است که دولت یازدهم بر اساس مناسبات حاکم بر مجلس قبل بسته شده و حالا که قاطبه مجلس همنوا با دولت است، انتظار می رود رییس‌جمهور به گزینه‌های حداقلی اکتفا نکند و مطالبات اکثریتی که به او رای داده‌اند را در کابینه پیشنهادی متبلور کند تا در نخستین گام پاسخی شایسته به ٢٤ میلیون نفری بدهد که روز جمعه ٢٩ اردیبهشت به او رای داده‌اند».

 

اصلاح طلبان به واسطه حمایت بی چون و چرای خود از روحانی در رقابت های انتخاباتی، مترصد سهم بیشتری در کابینه آینده هستند؛ جریان اصلاحات حالا مدعی تر از ۴ سال پیش است و قاعدتا عطشش تنها با سهم بیشتر در دولت دوازدهم  کم می شود.

 

از طرف دیگر باید به انتظار نشست و دید، حسن روحانی که همواره سعی داشته با تندکردن فضای سیاسی کشور، عملکرد غیرقابل دفاعش در امور تخصصی از جمله اقتصاد را به مِحاق نادیدگی ببرد، آیا این بار و در آستانه معرفی ترکیب وزیران دولت جدیدش، فضا را به سمت تخصصی شدن می برد یا باز هم کمافی سابق روی پاشنه گذشته خود خواهد چرخید؟ تا یک ماه دیگر معلوم می شود کابینه دوازدهم باز هم عرصه دور هم جمع شدن ژنرال های سیاسی است یا فضای کار و ابتکار عمل متخصصان تازه نفس.