پایگاه اینترنتی روزنامه واشنگتن پست در گزارشی مدعی شد: هرچند دولت «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا، لفاظی‌های شدیدی علیه ایران دارد؛ اما در عمل اقدامات بسیار اندکی برای مقابله با فعالیت‌های این کشور در منطقه انجام داده است. در عوض، در سوریه، آمریکا با روسیه به توافق‌هایی دست پیدا کرد و این موضوع راه را برای نیروهای تحت حمایت ایران هموار کرد تا یک گذرگاه میان دمشق و بغداد ایجاد کنند.
در افغانستان نیز با وجود آنکه ترامپ استراتژی حمایت از دولت افغانستان را در پیش گرفته، ایران به طور پیوسته در حال بنا نهادن استراتژی خود است. همچنین در یمن، آمریکا متحدان خود در منطقه خلیج فارس را برای جنگی پیروزنشدنی تقویت کرده است تا بطور نیابتی با تهران مقابله کند؛ اما بوجود آمدن بدترین بحران انسانی در جهان تنها نتیجه آن بود.
این روزنامه آمریکایی در ادامه نوشت: فقط می‌توان گفت در یک مورد ایران از ادامه فعالیت‌های خود بازماند و آن، غنی‌سازی اورانیوم در مقیاس بالا بود. به استناد گزارش بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و نهادهای اطلاعاتی آمریکا، ایران تاکنون تا حد زیادی به توافق هسته‌ای سال 2015 پایبند بوده است. توافقی که در سطح وسیعی ذخایر اورانیوم غنی شده ایران را کاهش داد و برای فعالیت‌های اتمی این کشور محدودیت قائل شد. اگر ایران همچنان به توافق هسته‌ای پایبند باقی بماند، یک دهه یا بیشتر به طول می‌انجامد تا بار دیگر به یک قدرت هسته‌ای تبدیل شود. با این حال ترامپ قصد دارد انفعال خود در برابر فعالیت‌های منطقه‌ای ایران را با برهم زدن توافق هسته‌ای جبران کند.
پس از آنکه کابینه ترامپ در ماه ژوئیه با سختی و اکراه، پایبندی ایران به توافق هسته‌ای را تایید کرد، ترامپ به وال استریت ژورنال گفت به دنبال طرحی است تا در دوره 90 روزه بعدی، پایبندی ایران به توافق هسته‌ای تایید نشود. اما چطور ترامپ می‌تواند چنین کاری انجام دهد، وقتی قضاوت دیگر نهادهای بین المللی کاملا برعکس نظر وی است؟ ترامپ برای انجام این کار، دستور ایجاد یک کارگروه سیاسی را داده است که استیو بنن، مشاور تازه اخراج شده او نیز در آن عضویت داشت، تا دلیلی منطقی برای ثابت کردن عدم پایبندی ایران بیابند.
کارشناسان درمورد این موضوع که ترامپ در اعلام عدم پایبندی ایران به توافق هسته‌ای، به دنبال چیست و چه هدفی را دنبال می‌کند، بدون پاسخ مانده‌اند. فقط می‌توان گفت او تنها به دنبال برهم زدن میراثی است که از دوران «باراک اوباما» بجا مانده است. اما اگر ترامپ نتواند ادعای خود درمورد پایبند نبودن ایران به توافق هسته‌ای را ثابت کند، دیگر شرکای این کشور که در توافق هسته‌ای حضور داشتند، مانند اتحادیه اروپا، روسیه و چین، بدون شک ادعای آمریکا را نمی‌پذیرند. ایران هم احتمالا با ازسرگیری غنی‌سازی اورانیوم به این اقدام آمریکا پاسخ خواهد داد، حتی اگر ترامپ تحریم‌های هسته‌ای را دوباره علیه این کشور اعمال نکند.
در ادامه مطلب واشنگتن پست آمده است: اگر ترامپ از توافق هسته‌ای خارج شود، آنگاه آمریکا بار دیگر با این مشکل زشت قدیمی مواجه می‌شود که چطور ایران را از دستیابی به بمب اتم بازدارد. در این صورت، آیا ترامپ می‌تواند ایران را تهدید نظامی کند، درحالیکه همزمان چنین تهدیدی را علیه کره شمالی نیز بکار بسته است؟!
واشنگتن پست در پایان نوشت: اصلی‌ترین نقطه ضعف توافق هسته‌ای، ماهیت موقتی آن است. اغلب مفاد آن طی 8 تا 13 سال آینده منقضی می‌شوند و به ایران اجازه می‌دهد پس از این مدت به صورت نامحدود به هر حجمی از مواد اتمی غنی‌سازی‌شده که بخواهد، دست پیدا کند. چالش اصلی برای یک دولت منطقی در آمریکا این نیست که چگونه از توافق هسته‌ای خارج شود؛ بلکه موضوع مهم این است که چطور این توافق را تمدید و محدودیت‌های آن را دائمی کند. متحدان آمریکا احتمالا با این استراتژی موافق‌تر خواهند بود. اما دلیلی وجود ندارد تا از آنها انتظار داشته باشیم از یک طرح احمقانه آمریکایی حمایت کنند که دوباره ایران را به یک تهدید هسته‌ای تبدیل می‌کند.
