پس‌لرزه‌های اظهارات جدید عارف

در همین راستا، محمد عطریانفر از مشاهیر حزب کارگزاران سازندگی در واکنش به صحبت‌های عارف گفته است: قاعدتا استدلال فرمایش آقای عارف را باید از خودشان شنید که چرا چنین موضوعی را طرح کرده اند. اما اظهار نظر روی مباحث کلان، کلیدی و راهبردی نمی تواند اظهار نظر فردی باشد و حتما باید در زمان و درکانون جمعی اصلاح طلبان وبا رعایت اقتضائات سیاسی و البته با محوریت شخصیت های جامع الاطراف از جمله آقای عارف طرح شود.

 

او می‌افزاید: اظهار نظرهای فردی بیش از آنکه ناشی از جمع بندی راهبردی و تشکیلاتی باشد به خاطر برخی از ارتباطات مقطعی و تماس های لحظه ای است که بعضی خبرنگاران عزیز در محافل یا مجالس ختم با شخصیت‌ها گفت و گو می کنند و در رسانه ها بزرگنمایی می شود. البته من تصور نمی کنم این اظهار نظر جناب آقای عارف که شما به آن اشاره کردید نشان دهنده نظر نهایی ایشان باشد. حتما قبل یا بعد از این اظهار نظر نکات و جملات دیگری را بیان کرده‌اند که نظر ایشان را بیشتر روشن می‌کند.

 

در کنار او، محسن رهامی، دیگر فعال اصلاح‌طلب نیز در مصاحبه با ایسنا به اظهارات عارف اشاره کرده و با بیان اینکه موضع گیری نسبت به چگونگی آرایش سیاسی در انتخابات ۹۸ خیلی زود است، تصریح می‌کند: فکر می‌کنم نظر عارف در مورد چگونگی حضور درانتخابات مجلس یازدهم نظر شخصی او باشد نه نظر مجموعه اصلاحات .

او می‌افزاید: سیاست مثل مسائل شرعی نیست که بتوان از قبل احکام حلال و حرام صادر کرد. تصمیمات سیاسی بر واساس اقتضائات زمان و شرایط روز ومصالح  کل کشور اتخاذ می‌شود.چه بسا در انتخابات ۹۸ به علت مصالح کشور لیستی ارائه نشود یا از فرد دیگری حمایت شود یا اصلاحات موضع دیگری بگیرد. این مسائل باید در زمان خود مطرح شود. موضع آقای عارف نه در شورای هماهنگی مطرح شده است نه تک تک احزاب اصلاح طلب چنین نظر و موضعی داشتند.

 

*اگرچه برخی تحلیلگران حتی پیش از عارف معتقد بودند که اصلاح‌طلبان دیر یا زود فرایند «طلاق سیاسی» خود از روحانی را با صدای رساتری جار خواهند زد؛ اما گویا این کار توسط عارف نمی‌بایست صورت می‌گرفت.

به سخن دیگر اینکه سخن عارف اگرچه شاید درباره انتخابات مجلس یازدهم در سال ۹۸ درست باشد اما قضیه این است که این اعلان سیاسی نمی‌بایست از جانب او رخ می‌داد.

چه اینکه ستاد جریان خاص، عارف را اصطلاحاً یک اصلاح‌طلب مجاز و یا بدلی می‌داند و تمایلی به مطرح شدن او به عنوان نمایه اصلاح‌طلبان ندارد. تمایلی که در سال ۹۲ هم مانع از معرفی عارف بعنوان کاندیدای اصلاح‌طلبان می‌شد. (اگرچه بعدها و پس از پیروزی روحانی شاهد این نمایش بودیم که چپ‌ها گفتند عارف کاندیدای ما بود اما به نفع روحانی کنار رفت! ۲ گزاره‌ای که هیچیک راست نبودند و سندی هم برای آنها وجود ندارد...)

ماجرای دیگری که ناخشنودی عمومی اصلاح‌طلبان از اظهارات عارف را سبب شده؛ کارنامه ضعیف و پرهزینه عارف در مجلس برای اصلاح‌طلبان بوده است.

چه اینکه ستاد جریان خاص با توجه به رأی نیاوردن تنها وزیر اصلاح‌طلب پیشنهادی در روز رأی اعتماد، ماجرای سلفی حقارت و ایضاً ماجرای «ژن خوب» که توسط پسر عارف در رسانه عنوان شد و اعتراضات عمومی را علیه اصلاح‌طلبان برانگیخت؛ دل خوشی از عارف ندارد و نمی‌خواهد که مردم عارف را بعنوان سلسله‌جنبان اصلاح‌طلبی ببینند و در نتیجه هزینه رفتارهای منشأ گرفته از عارف، دامان ستاد اصلاحات را بگیرد.