انتقاد فاطمه دانشور از شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان/ دیگر اصلاح‌طلب نیستم

شورای‌عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان در سال 94 برای انتخابات مجلس به دستور سیدمحمد خاتمی، رئیس دولت اصلاحات با حضور برخی چهره‌های سیاسی اصلاح‌طلب جهت تجمیع لیست نامزدهای این جبهه برای دهمین انتخابات مجلس شورای اسلامی تشکیل شد.

بعد از پیروزی بعضی از لیست‌های این شورا در برخی از استان‌ها با رایزنی‌ها و تایید مجدد خاتمی این شورا بار دیگر فعالیت خود را با وسعت بیشتری ادامه داد. در همان ابتدای راه افرادی همچون احمد حکیمی‌پور و حسین کمالی که خود از موسسان و پیشنهاددهنده‌های این شورا بودند از روند فعالیت آن انتقاد و ابراز ناراحتی کردند.

حجت‌الاسلام رسول منتجب‌نیا، قائم‌مقام حزب اعتماد ملی برای اولین بار این انتقادات را در گفت‌وگو با «فرهیختگان» مطرح کرد. او از شورای سیاستگذاری اصلاحات بسیار ناراحت بود و از وجود این شورا احساس خطر می‌کرد و شورای‌عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان را صرفا یک دکان در مقابل احزاب می‌داند.

منتجب نیا درخصوص شورای عالی سیاستگذاری می‌گوید: «یک حلقه چندنفره در حال سوءاستفاده از رئیس دولت اصلاحات هستند و جز بی‌آبرویی برای او چیز دیگری ندارند. شاید به اسم، دو انتخابات گذشته را شورای سیاستگذاری برده است ولی در آینده مردم قضاوت خواهند کرد که تصمیم‌گیری مستبدانه چه بلایی سر جریان اصلاحات خواهد آورد. همان‌طور که برخی اصلاح‌طلبان بعد از دوم خرداد چندین سال جریان اصلاح‌طلبی را به عقب انداختند.»

حکیمی‌پور و محسن رهامی هم در ادامه وارد گود انتقاد از این شورا شدند و اعضای شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان را پدرخوانده جریان دانستند. هرچند همه آنها از نحوه مدیریت و انتخاب لیست از سوی عارف به‌عنوان رئیس شورای‌عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان انتقادات شدیدی داشتند به‌گونه‌ای که منتجب‌نیا بر این باور بود که عارف در تمام جلسات فقط مدیریت جلسه را برعهده گرفته است.

از سوی دیگر مرتضی حاجی بر این باور است که برای خراب کردن یک کار موفق همچون تشکیل شورای‌عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان برخی با هم مسابقه می‌دهند و این کار را زیرسوال می‌برند، بدون اینکه حرف مشخصی داشته باشند.

البته او هم معتقد است که یکسری نواقصی در فرآیند شورای‌عالی سیاستگذاری وجود دارد. هرچند افرادی همچون منتجب‌نیا، رهامی، حکیمی‌پور و کمالی معتقد بر انحلال این شورا بودند ولی مرتضی حاجی بر این باور است که در حال حاضر انحلال این شورا به مصلحت نیست.

بعد از این سخنان شکوری‌راد، دبیرکل حزب اتحاد ملت گفته بود «شورای‌عالی سیاستگذاری بعد از انتخابات وا رفته است.» در سلسله مصاحبه‌های «فرهیختگان» درخصوص شورای‌عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان، به سراغ عبدا... ناصری، عضو این شورا رفتیم.

او می‌گوید: «از اول هم بحث روی این بوده  که احزاب باید اندازه خود را از لحاظ کمی و کیفی بدانند. در همه دنیا نیز این‌گونه است. یک حزب ممکن است تعدادش به‌اندازه یک فولکس واگن باشد ولی آن زمان که تحلیل قرار می‌داد همه به دنبال او می‌رفتند و می‌گفتند که برنامه دارد. در حالی که ممکن است یک حزب در سراسر کشور دفتر داشته باشد اما تاثیر‌گذاری نداشته باشد.»

ناصری همچون مرتضی حاجی که هر دو عضو بنیاد باران هستند بر این باور بود که هیچ استبدادی در این شورا وجود ندارد. قبل از بسته شدن لیست امید برای شورای شهر پنجم از سوی شورای‌عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان خانم دانشور در مصاحبه‌ای اعلام کرد که برای حضورش در لیست دو میلیارد وجه‌نقد طلب شده است.

 

 عارف و شورای‌عالی سیاستگذاری هیچ‌وقت به پرسش‌های ما پاسخ ندادند

یکی دیگر از منتقدان لیست امید و شورای‌عالی سیاستگذاری فاطمه دانشور، عضو سابق شورای شهر تهران است. فاطمه دانشور  انتقادهای بسیاری به شورای‌عالی سیاستگذاری کرد.

وی درباره چرایی عدم ورود خود به لیست امید در پنجمین انتخابات شورای شهر تهران گفت: «بعد از اعلام اسامی لیست امید و پس از انتخابات، من و دیگر دوستانی که در شورای شهر چهارم حضور داشتیم سکوت کردیم تا مشکلی برای جریان اصلاحات و انتخابات رخ ندهد اما شورای‌عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان و آقای عارف هیچ‌وقت به پرسش‌های ما پاسخ ندادند.»

 

 هیچ‌وقت به ما گفته نشد که برچه معیاری نتوانستیم به لیست امید ورود کنیم

او ادامه داد: «باتوجه به اینکه در شورای چهارم در اقلیت قرار داشتیم، من و دیگر دوستان به مدت چهار سال در فراکسیون اصلاح‌طلبان شورای شهر تهران بسیار تلاش‌ کردیم. ما نقش بسزایی در بالا بردن آگاهی جامعه نسبت به جایگاه شورای شهر داشتیم تا اینکه زمان انتخابات شد و نسبت به رویه چیدمان لیست هم معترض شدیم ولی متاسفانه با عدم‌پاسخگویی شورای‌عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان مواجه شدیم و هیچ‌وقت به ما گفته نشد که برچه معیاری نتوانستیم به لیست امید ورود کنیم یا کلا چرا فارغ از بحث لیست حذف شدیم.»

 

 همواره به آرمان‌های اصلاحات وفادار بودم

دانشور تصریح کرد: «من خیلی خاستگاه حزبی نداشتم اما همواره به آرمان‌های جریان اصلاحات وفادار بودم در حالی که بعضی از افراد در شورای شهر چهارم با اینکه پشتوانه حزبی داشتند اما به آرمان‌های اصلاحات پشت کردند.»

عضو سابق شورای شهر تهران افزود: «من این انتظار را از شورای‌عالی سیاستگذاری داشتم که حداقل یک بار ما را صدا بزند و بگوید شما به‌عنوان نماینده‌ جریان اصلاحات که به مدت چهار سال در شورای شهر تهران حضور داشتید بیایید و در شورای‌عالی صحبت کنید یا اینکه آقای عارف و دیگر اعضای شورای‌عالی به من می‌گفتند که شما در پنجمین انتخابات شورای شهر تهران ثبت‌نام نکن و اصلا صلاح نیست که کاندیدا شوی.»

 

 شورای‌عالی رزومه یک عده را کلا حذف کرد

دانشور تاکید کرد: «متاسفانه هیچ‌یک از این اتفاقات در شورای‌عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان درباره من و دیگر دوستان رخ نداد و تاکنون هم پاسخی از سوی این شورا به ما داده نشده و به گروه و فراکسیون اصلاح‌طلبان که در شورای شهر چهارم در اقلیت قرار داشت بی‌احترامی کردند. ما با وجود محدودیت‌‌ها در شورای شهر به معنای واقعی کلمه ایستادیم و جنگیدیم.»

وی در این باره افزود: «ما همه این نکات و موارد را به شورای‌عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان و آقای عارف به صورت مکتوب و شفاهی اعلام کردیم و از آن زمان تاکنون هیچ پاسخی به ما ندادند. متاسفانه شورای‌عالی رزومه یک عده را کلا حذف کرد و به قول خودشان امتیازی به ما تعلق نگرفت.»

این چهره اصلاح‌طلب گفت: «اینها باید ما را صدا می‌کردند و می‌گفتند که ما به فلان دلایل شما را اصلاح‌طلب نمی‌دانیم در حالی که مردم باید درباره من قضاوت کنند زیرا من بیش از 13 سال است که برای فقیرترین قشر جامعه تلاش می‌کنم و این دوندگی‌های من هیچ‌وقت منتهی به منابع مالی و غیرمالی دولت، شهرداری و شورای شهر نشد و تلاش‌ها و منابع تنها متکی بر اقدامات، کارآفرینی‌های خودم و حمایت مردم بوده است.»

 

 اصلاحات حتما دچار انحراف شده است

دانشور تاکید کرد: «حداقل اعضای شورای‌عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان و آقای عارف بگویند به چه دلیل و دلایلی ما را به این شکل حذف کردند؟ متاسفانه عدم توضیح آقایان درباره لیست امید باعث شده که ذهنیت بزرگی برای همه ما ایجاد شود که جریان اصلاحات حتما دچار انحراف شده است.»

وی ادامه داد: «اگر جلوی انحراف گرفته نشود قطعا تبعات بسیار سنگینی برای اصلاحات به همراه خواهد داشت. اگر معنای اصلاح‌طلبی این چیزی است که من دیده‌ام، دیگر نمی‌توانم بگویم که من اصلاح‌طلب هستم.»

 

 دیگر اصلاح‌طلب نیستم

دانشور در ادامه افزود: «اگر به من بگویند که خانم دانشور شما با رفتارهایی که دیدید آیا هنوز اصلاح‌طلب هستی یا خیر؟ می‌گویم نه. اگر معنا و تعریف اصلاح‌طلبی این باشد، باید بگویم نه.»

 

 بی‌تجربگی در اظهارنظرهای اعضای جدید شورای شهر تهران موج می‌زند

عضو سابق شورای شهر ادامه داد: «جریانی پایدار می‌ماند که در اخلاق حرف اول را بزند. متاسفانه شورای‌عالی و آقای عارف نه جواب ما را دادند و نه توجیهی برای کارهایشان آوردند و الان هم در حال پرداخت هزینه رفتارهای دوستان هستیم. شما هیچ‌وقت نمی‌توانید روی تجربه قلم بگیرید زیرا در اظهارنظرهای اعضای جدید شورای شهر تهران این بی‌تجربگی موج می‌زند.»

او اذعان کرد: «چه تضمینی وجود دارد که چهار سال یا دو سال دیگر مردم دوباره به جریان اصلاحات اعتماد کنند و به لیست اصلاح‌طلبان رای بدهند؟ متاسفانه مردم ما همواره در حالی از انتخاب قرار گرفتند که برای اینکه فلان کس رای نیاورد به آن دیگری رای دادند، نه اینکه آن آدم خوبی باشد. برای اینکه آدم راستی رای نیاورد، به آدم چپی رای دادند، به این معنی هم نیست که این چپی آدم خوبی است. بنابراین اگر شورای‌عالی سیاستگذاری این رویه غلط را ادامه دهد قطعا جوانان این رویکرد را بر نمی‌تابند و خودشان جریان‌ساز خواهند شد.»

 

 برای شهردار نشدن هاشمی ما را حذف کردند

دانشور در بخش دیگری از سخنان خود به پسر ارشد آیت‌ا... هاشمی‌رفسنجانی اشاره کرد و افزود: «ما جزء کسانی بودیم که از شهردار شدن محسن هاشمی در شورای چهارم حمایت کردیم و ایشان هم در پنجمین شورای شهر تهران به‌عنوان کاندیدا در انتخابات ثبت‌نام کرد.»

دانشور اذعان کرد: «بعد از نام‌نویسی آقای هاشمی، گروهی منتسب به جریان اصلاحات نگران شدند و گفتند شاید دوباره محسن هاشمی مانند شورای چهارم به دنبال شهرداری تهران باشد. این گروه که در شورای‌عالی اصلاح‌طلبان هم حضور داشت برای اطمینان، من و دیگر دوستان حامی ایشان را مانند آقایان دوستی، حکیمی‌پور و... از حضور در لیست حذف کردند تا مبادا همانند شورای چهارم از شهردار شدن محسن هاشمی حمایت کنیم.»

 

 ژنرال‌ها را پیاده و سربازان را سوار کرده‌اند

دانشور در پایان درباره لیست‌های انتخاباتی به‌خصوص لیست امید گفت: «اینکه ما ژنرال‌ها را پیاده و سربازان را سوار کنند دارای یک پیام است؛ یعنی دیگر نیازی به ژنرال‌هایی که خودشان می‌توانند حرف بزنند و صاحب اندیشه هستند، نیست. زیرا تفکری خارج از مجموعه قرار است این جریان را مدیریت کند و برای مدیریت تفکر بیرونی باید سربازانی را به بدنه حاکمیت بفرستند که فقط بگویند چشم.»