ناکامی غرب مسیحی در جنگ صلیبی جدید

 با شروع سال جدید میلادی، مسیحیان جهان با امید و آرزوهای تازه‌ای به استقبال آینده می‌روند. لکن با مروری در کارنامه دنیای مسیحیت در سال گذشته انتظار می‌رود حداقل از این پس شاهد تکرار همین عملکردهای نامبارک مسیحیان در گوشه و کنار جهان نباشیم و در پایان سالی که مسیحیان در آغاز آن قرار دارند، کارنامه درخشانی را شاهد باشیم چرا که تمامی کارنامه‌های گذشته موجب شرمساری و تاسف است.

نخستین روزهای سال گذشته دونالد ترامپ وارد کاخ ریاست جمهوری شد ولی بلافاصله بسیاری از مردم آمریکا به خیابان‌ها ریختند و به خاطر انتخاب مشکوک چنین رئیس جمهوری اظهار شرمندگی و تاسف کردند و بسیاری از مردم در معرض تهاجم سنگین پلیس قرار گرفتند و آسیب دیدند. شروع کار ترامپ در میان اعتراضات گسترده مردم آمریکا نشانگر آغاز یک بحران بود که هنوز هم دامن گیر آمریکا و سایر کشورهای جهان و از جمله متحدین واشنگتن است.
اگرچه ترامپ با دشمنی و کینه توزی علیه مسلمانان جهان و خشم مضاعفی علیه ایران وارد صحنه سیاست شد ولی این روزها فریبکارانه سعی دارد خود را عاشق مردم ایران معرفی کند. کسی که مردم ایران را تروریست و حامی تروریسم قلمداد می‌کرد اکنون رنگ عوض کرده و سعی دارد حافظه تاریخی ملت بزرگ ایران را تحت الشعاع تبلیغات عوام فریبانه قرار دهد. ندانم کاری‌های ترامپ به قدری ابلهانه و رسواست که منتقدان و حتی مشاوران وی توصیه می‌کنند که دهان گشادش را ببندد تا رسوائی‌های بیشتری به بار نیاورد.
انتظار می‌رود دنیای مسیحیت از شکست ‌های استراتژیک خود در سال گذشته میلادی درس‌های لازم را گرفته باشد و از این پس روی تروریست‌ها سرمایه‌گذاری نکند. چرا که تمامی تلاش‌های غرب و متحدانش برای بهره کشی از تروریست‌ها علیه ملت ‌های مسلمان و دولتهای اسلامی با شکست مواجه شد و کاملاً مشخص گردید که دست‌های ناپاک دولت‌های مسیحی در پشت این فجایع و جنایات شرم آور قرار دارد.
پیش از این در جریان مناظره‌های انتخاباتی آمریکا، هر دو نامزد اصلی ریاست جمهوری یعنی ترامپ و هیلاری کلینتون به وضوح فاش ساختند که داعش و سایر تروریست‌ها دست پرورده آمریکا و متحدانش هستند. غرب مسیحی در سال گذشته بیشترین حمایت‌های آشکار و نهان از تروریست‌ها را صورت داد و هنوز هم سعی دارد تروریست‌ها را یکبار دیگر و در سایر کشورها علیه مسلمانان به کار گیرد. البته با شکست سنگین داعش در سوریه و عراق، بخشی از تروریست‌های سرخورده به خانه‌های خود بازگشتند و در اروپا و آمریکا دست به شرارت زدند که تلفات سنگینی به بار آورد و هنوز هم سایه رعب و وحشت آنها بر فضای جوامع غربی حاکم است. آماده باش پلیس و نیروهای امنیتی غرب در بالاترین سطح ممکن در روزهای اخیر به وضوح ابعاد نگرانی جوامع غربی از عملکرد آنها در سازماندهی تروریست ‌ها و بازخورد آنرا آشکار می‌سازد. غرب مسیحی در سال گذشته نیز با حمایت همه جانبه از اشغالگران صهیونیست سعی کرد خنجر اسرائیل در قلب منطقه نفت خیر جهان اسلام را برنده‌تر سازد. از یکطرف ترزامی نخست‌وزیر انگلیس با افتخار از شرارت لندن در شکل گیری غده سرطانی اسرائیل در یکصدمین سالگرد صدور وعده بالفور سخن گفت و از سوی دیگر ترامپ با به رسمیت شناختن بیت المقدس به عنوان پایتخت رژیم اشغالگر صهیونیستی به مسلمانان جهان دهن کجی کرد ولی البته انزوای مطلق آمریکا را نیز شاهد بودیم که هیچ کشوری از این تکروی‌های جاهلانه ترامپ حمایت نکرد.
غرب مسیحی با ارسال جنگ افزارهای بیشتر و تلاش برای تقویت ماشین جنگی ائتلاف سعودی در یمن سعی کرد از استمرار کشتار مردم و نابودی یمن جانبداری کند تا بلکه از منافع چنین شرارتی بیشترین بهره را ببرد. علاوه بر این، حجم تولید مواد مخدر در افغانستان در پرتو ادامه حضور ارتش‌های ناتو در این کشور به بیش از 50 برابر رسیده که خود به تنهایی پرونده‌ای قطور علیه شرارت‌های غرب مسیحی در دنیای اسلام و به ویژه افغانستان است. ترامپ در اولین سفر خارجی خود به ریاض رفت و تشکیل یک ائتلاف از 54 کشور عربی و اسلامی علیه ایران و محور مقاومت را رسماً اعلام کرد ولی چنین حرکتی حتی یکروز هم دوام نیاورد و برخی کشورها با صراحت اعلام کردند که از صدور و محتوای بیانیه اجلاس ریاض به کلی بی‌اطلاع بوده‌اند و این توطئه مشترک ترامپ و بن سلمان بوده که به جای همه و به نام همه سخن بگویند و تصمیم بگیرند. سعودی‌ها با چراغ سبز واشنگتن، در طرح ناکام همه پرسی تجزیه اقلیم کردستان عراق، کودتای سیاسی در لبنان و قطر و اخیراً اردن! هم سنگ تمام گذاشتند ولی به جز شکست و ناکامی کمترین بهره‌ای عایدشان نگردید. غرب مسیحی در تدارک تغییر ساختار سیاسی خاورمیانه بوده و هست ولی سال گذشته نتوانست چیزی از انزوای اشغالگران صهیونیست بکاهد. اگرچه آنها اتحادیه عرب را هم بازیچه قرار دادند تا علیه سوریه، عراق، یمن، لبنان، ایران و محور مقاومت ضد تروریستی موضع گیری کند ولی همین تصمیمات و القائات عمدتاً به زیان اتحادیه عرب تمام شد و آنرا به بازوی سیاسی – تبلیغاتی صهیونیستی تبدیل کرد.
غرب مسیحی به وضوح خود را در یک «جنگ صلیبی جدید» علیه دنیای اسلام درگیر ساخته است اما آیا از شکست‌های استراتژیک خود برای تجدیدنظر در این سیاست ابلهانه استفاده خواهد کرد؟ این، سئوال مهمی است که برای درک پاسخ آن باید به رویدادهای سال جدید میلادی بنگریم.