به تازگی در شركت نفت و گاز پارس با شعار طرحهاي ۳۵ ماهه كه سرعت اجرای آنها، تنها و تنها روي كاغذ معنا پيدا كرده، قانوني وضع شده به نام طرح اقماري ويژه كه در آن همه مديران و رؤساي اين شركت، دو تا سه روز در هفته، پروازي به منطقه عسلويه میروند.

به گزارش افکار نیوز به نقل از «تابناک»، این در حالی است که حقوق و مزایای این گونه مدیران بر پایه جدول کارکنان جنوب به صورت اقماری ۱ ۲(دو هفته کار، یک هفته استراحت) و یا ۱ ۱(یک هفته کار، یک هفته استراحت) پرداخت می‌شود که با یک حساب سرانگشتی می‌توان پی برد، چه هزینه هنگفتی، اعم از رفت و برگشت با هواپیما، جلسات تکراری و پرداختی‌های آنچنانی متوجه این شرکت و نهایتا دولت شده است.

جالب اینجاست که پیشتر از زبان مسئولین دولتی می‌شنیدیم که با پدیده مدیران پروازی در دستگاه‌های دولتی برخورد می‌شود، ولی نه تنها برخورد نشده، بلکه برعکس؛ به عبارتی این بار مدیرانی که هفتگی با پرواز از تهران به جنوب می‌روند، در عین سکونت در تهران حقوق و مزایای جنوب نیز می‌گیرند.

با اجرای سیاست‌های نادرست و انتصابات سفارشی که به تازگی در این شرکت انجام گرفته، نه تنها هزینه گزافی متوجه شرکت و دولت شده، بلکه بیشتر طرح‌های شرکت نفت و گاز پارس به دلیل نیمه وقت بودن حضور مدیران زمینگیر شده و انگیزه کار را از تمامی کارکنان گرفته و تنها برخی مدیران پروازی از این موقعیت، در حال کسب و درآمد بیشترند.

بر پایه مقررات اداری نفت، حقوق و مزایای دریافتی کارکنان صنعت نفت بنا به محل خدمت آنان که شمال و یا جنوب است، تعیین می‌شود. کارکنانی که در جنوب خدمت می‌‌کنند یا ساکن و روزکار جنوب هستند و یا ساکن جنوب نبوده و اقماری۱-۱(دو هفته کار، دو هفته استراحت) و یا اقماری ۱ ۲(دو هفته کار، یک هفته استراحت) به مناطق نفتی جنوب می‌فرستند که بالطبع به دلیل شرایط سخت محیط کارگاهی و بدی آب و هوا و دوری دو هفته ای از خانواده از ضرایب حقوق و مزایای بیشتری برخوردارند.

اکنون پرسش اینجاست، این طرح به اصطلاح اقماری ویژه که در مجموعه مقررات اداری نفت نمی‌گنجد و تنها در برگیرنده مدیران و رؤسای شرکت نفت وگاز پارس شده، با توجه به حقوق و مزایای ویژه آنان به دلیل این طرح، چه هزینه هنگفتی بر بیت المال وارد می‌کند؟

این طرح توسط چه مقامي بر خلاف مقررات اداري صنعت نفت و با چه توجيهي آنهم با عنايت به دیرکردهای چند ساله پروژههاي شركت مذكور طراحی و به اجرا گذارده شده است؟ چگونه ميشود، فلان رئيس و يا مدير دو تا سه روز در هفته به صورت پروازي و با صندليهاي درجه یک هواپيما به منطقه عسلويه برود و بنا بر مقررات به جاي اينكه اين دو تا سه روز در هفته مأموريت به شمار رود، به مانند كارمندي كه دو هفته دور از خانواده و در آب و هواي گرم جنوب مشغول به كار است، با همان ضرايب كاركنان اقماري حقوق و مزايا بگيرد؛ آن هم در اشل مدیریت و مهمتر اينكه كارمند جنوب به شمار میرود تا در موعد بازنشستگي از مزاياي آن بهرهمند شود؟