به گزارش افکارنیوز، هاشمي در خاطرات خوددر روز ۲۲ فروردين ۱۳۶۰ چنين نوشته است : پاکتي آوردند که در آن يک صورت حساب جعلي به عنوان حساب من، در يکي ازبانکهاي اروپا بود که مبلغ کلاني موجودي نشان ميداد. خوشبختانه من در خارج از کشور ابدا و اصلا حساب بانکي و غيربانکي ندارم. ظاهرا اين جعل، توطئهاي براي بدنام کردن روحانيونمسئول است. خوشبختانه جاعل، فاميل واقعي من را نميدانسته و به اسم مشهور من جعل کردهاست. بايد تحقيق کنيم و به موقع توطئه افشا شود.راستي که ضد انقلاب چه بي وجدان و بي اخلاق است. سند جعل شده که چندروز بعد، تصوير آن در روزنامه کيهان هم چاپ شد ، حسابي بانکي را نشان مي داد که متعلق به هاشمي رفسنجاني است ، حال آنکه نام خانوادگي هاشمي ، هاشمي بهرماني است ؛ اين موضوعي بود که آن روزها افراد کمي مي دانستند و همين عدم اطلاع ، سند مزبور را بي اثر ساخت!

اشمی در گفت‌وگویی که در روزنامه کیهان مورخ ۲۷ فروردین ۶۰ منتشر شد، ضمن تکذیب مورد ادعا شده در سند جعلی، خواستار شناسایی عاملان جعل این سند شد. وی گفت: من به طور کلی در خارج از کشور هیچ وقت حسابی نداشته و ندارم و در همین مصاحبه هم اعلام می کنیم هر حسابی در هر بانکی که در خارج از کشور دارم، پولش(اگر هست!) بماند پهلوی خود بانکها و مال خود آنها…این گونه توطئه ها با وجود نو بودنش، شکست خورده است. یعنی این دفعه به این شکل درست کرده اند و دفعه قبل ورقه دیگری را در این رابطه درست کرده بودند اما اینهایی که در تهیه این ورقه ها کار می کردند از شهرت معروف من استفاده کردند و نام و مشخصات دقیق من را نمی دانستند. هاشمی در آن مصاحبه از مردم خواست که در مقابل رویه های گوناگون دشمنان برای ضربه زدن به انقلاب، هوشیاری خود را حفظ کنند؛ خواسته ای که گویی باید همواره تکرار شود، چرا که آن روش که در آن روزها به قول هاشمی «نو» بود، در این سالها علی رغم نخ نما شدنش، همچنان به شکل های متفاوت تکرار شده است و سعی شده به تواتر برسد! مثلا درجریان مناظره های انتخابات سال ۱۳۸۸ حرفهایی از این دست بازگو شد که البته این بار هاشمی مجال پاسخگویی به آن را پیدا نکرد.

از نکات قابل ذکر این است که در همان سال ۱۳۶۰ و دو ماه پس از افشای این سند!، طرح قانونی عدم کفایت سیاسی بنی صدر، رئیس جمهور وقت در مجلس شورای اسلامی به ریاست هاشمی رفسنجانی مطرح شد. در میان افرادی که این طرح را با قید دو فوریت درخواست کرده بودند این نامها به چشم می‌خورد: سید محمد موسوی خوئینی، حسن روحانی، مجید انصاری، حبیب الله عسگر اولادی، منوچهر متکی، دری نجف آبادی، محمد یزدی، علی اکبر ناطق نوری، عبدالمجید معادیخواه، اسدالله بیات، علی اکبر ولایتی، مهدی کروبی، مرتضی الویری، عطاء الله مهاجرانی، محمد منتظری، محمد امامی کاشانی، هادی غفاری و اسدالله کیان ارثی.

به گزارش مردم سالاری،ابوالحسن بني صدر در جلسه علني ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ ، در روزهايي که مخفي بود ، با راي نمايندگان از رياست جمهوري برکنار شد . هاشمي رفسنجاني در خاطراتش در اين زمينه نوشته است : جلسه علني در ساعت هفت و نيم شروع شد و بحث عدم کفايت سياسي رئيس جمهور ادامه يافت . امروز موافقان طرح خيلي خوب صحبت کردند ، مخصوصا آقايان موسوي خوئيني ها و سيد علي خامنه اي و مخالفها بعضي منصرف شدند و بعضي غيبت داشتند و بعضي در موافقت صحبت کردند و رئيس جمهور هم که مخفي است ، براي دفاع نيامد. بعد از ظهر راي گرفتيم . عده حاضر ۱۹۰ نفر ، راي در موافقت با عدم کفايت سياسي ۱۷۷ ، راي مخالف يک راي متعلق به آقاي بياتي نماينده خواف و راي ممتنع ۱۲ راي . عده اي از مخالفان هم نيامده بودند.