پروندة هستهای ایران با پیچ و خمهای بسیار همچنان در جریان است و بهرغم برخی تحریمها و تهدیدها، طرفین بر بایستگی گفتگو برای حل و فصل اختلافنظرها تأکید دارند. در میان گروه ۱ + ۵، روسیه از جمله کشورهایی است که به دلایل مختلف از جمله تعاملات مختلف نظامی و اقتصادی با ایران و به ویژه همکاری با تهران در ساخت نیروگاه بوشهر بر ضرورت گفتگو به عنوان کارآمدترین سازوکار برای حل پروندة هستهای ایران تصریح دارد. بر همین اساس، مقامات کرملین در مقاطع مختلف در گفتگو با مقامات تهران، واشنگتن و بروکسل با تأکید بر این مهم، تلاش کردهاند موضع میانة خود را بین ایران و غرب
حفظ نمایند. مجله «مژدوناردونایا ژیزن»(چاپ روسیه) در همین رابطه و برای تدقیق هرچه بیشتر ابعاد فعالیتهای صلحآمیز هستهای ایران و نیز تعامل مسکو با تهران در این زمینه گفتگویی را با آقای سید محمدرضا سجادی، سفیر ایران در روسیه انجام داده که در ادامه بخشی از آن از نظر میگذرد؛
آقای سفیر، نشست گروه ۱ + ۵ اواسط سپتامبر در چارچوب مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک برگزار شد. اعضاء این گروه در این نشست از تهران خواستند تا هر چه سریعتر به پیشنهاد گفتگو پاسخ دهد. کمی بعد تهران اعلام کرد که تهران موافقت است تا در آینده نزدیک مذاکرات را برگزار کرده و حتی تاریخ آن را اکتبر سال جاری اعلام کرد. آیا این بدان مفهوم است که تهران در نهایت شرایط پیشنهادی گفتگو از سوی ۱ + ۵ و " گروه وین " را پذیرفته است؟
در ابتدا مایلم کمیدر مورد ماهیت برنامه هستهای ایران صحبت کنم. طبیعی است که ما عضو پیمان عدم اشاعه سلاحهای هستهای هستیم. بازرسین آژانس بینالمللی انرژی اتمی بطور منظم از تاسیسات ما بازدید و بازرسی میکنند. دوربینهای آژانس که توسط بازرسین آژانس بینالمللی انرژی اتمی نصب شده اند، بصورت زنده تمامی اتفاقاتی که در آنجا رخ میدهند را به ثبت می رسانند. به همین خاطر طبق مقررات پیمان NPT ما حق داریم تا اورانیوم را تا ۲۰ درصد غنی سازی کنیم. ما یک وقتی آمریکائیها را از ایران بیرون کردیم و به همین خاطر امروز آنها اصرار دارند تا ما بطور داوطلبانه و کلاً از غنی سازی
اورانیوم امتناع ورزیم. آنها میگویند جدای از اینکه این امر حق لاینفک ما است، ما بایستی از غنی سازی امتناع ورزیم. به همین خاطر وقتی تهران میگوید که نبایستی در مورد ایران از استانداردهای دوگانه استفاده کرد، واشنگتن اعلام میکند که ایران را تحریم خواهند نمود.
ایران تعهدات خود را حتی بیشتر از آن چیزی که در چارچوب NPT وجود دارد، انجام داده است. به همین خاطر جدای از اینکه تهران آماده انجام مذاکرات با گروه " شش " باشد، هیچگونه پیش شرطی برای ما قابل قبول نیست. شرکت کنندگان در ملاقات " ۱ + ۵ " در نیویورک نیز نتوانستند نظر واحدی را تدوین کنند. این حاکی از آن است که بوروکراسی بر آنها نیز اشاعه یافته است. یک وقتی صحبت در مورد این بود که فقط اعضاء ۱ + ۵ مذاکره خواهند کرد. بعداً اطلاع یافتیم که بارونس " کاترین اشتون " نماینده عالی امور خارجی و سیاست امنیت اتحادیه اروپا ریاست گفتگو را بر عهده خواهد گرفت. من فکر میکنم که نه تنها ایران، بلکه
۱ + ۵ نیز بایستی موضع خود را مشخص کرده و اعلام کنند که چه چیزی را میخواهند پیشنهاد کنند و این پیشنهاد در چه چهارچوبی قرار خواهد داشت.
شما در مورد تاریخ احتمالی برگزاری ملاقات چه نظری دارید؟
در مورد تاریخ هیچگونه مشکلی وجود ندارد. ایران با این تاریخها موافق است.
یعنی تهران با نشست موافق است؟
بله.
شما سناریو اقامه شکایت از سوی ایران علیه روسیه بخاطر امتناع از صدور سیستم موشکی اس۳۰۰ را با توجه به اظهارات اخیر " سرگئی لاورف " وزیر امور خارجه روسیه در مورد بروز شرایط فورس ماژور در این معامله، چگونه ارزیابی میکنید؟
ایران تقریباً بایستی دو سال پیش این سیستمها را دریافت میکرد. پس از اینکه بارگیری اس۳۰۰ در ابتدا برای سه ماه به تعویق افتاد، به ما اعلام کردند که صدور این سیستمها بدلایل فنی باز هم برای پنج ماه به تعویق می افتد. من در آن موقع به " سرگئی ریابکوف "، معاون وزیر امور خارجه روسیه گفتم که طبق اطلاعات ما هیچ گونه نقص فنی وجود ندارند. من از او سوال کردم: آیا شما فکر نمیکنید که تاخیر صدور دلایل سیاسی دارد؟ او قاطعانه اینگونه اظهارات را رد کرده و گفت که این واقعیت ندارد. شاید هم کمی از این سئوال من ناراحت شد.
در اوایل تابستان سال ۲۰۰۹ هیأت رسمی وزارت دفاع روسیه به ایران سفر کرد. این هیأت به ما گفت که تا آخر سپتامبر سال ۲۰۰۹ تمامی سیستمهای موشکی به ایران صادر خواهند شد. باز هم تاخیر صورت گرفت. پس از این مدت، تاخیرها ادامه یافتند. میدانید، شرایط فورس ماژور - ویژه هستند. شرایط فورس ماژور شامل زلزله، آتش سوزی، انفجار آتشفشانها و یک چنین بلایای طبیعی دیگر میشوند. امتناع از صدور اس۳۰۰ با شرایط فورس ماژور ارتباطی ندارد. همان طوری که عرض کردم، این برنامه یکسال و نیم پیش محقق شده بود، به همین خاطر طبیعی است که اظهارات آقای " لاورف " وقتی با واقعیت مطابقت خواهند داشت که ما
مفاهیم این اصطلاحات را در فرهنگها تغییر داده و کاملاً یک تفسیر دیگری را به آنها بدهیم.
آیا در اسناد اس۳۰۰ شرایط فورس ماژور تصریح شده است؟
شرایط فورس ماژور و وضعیت فورس ماژور در روال بینالمللی حقوقی مفهوم خود را دارند. نمیتوان آنها را طبق تمایل خود تفسیر نمود. مطلبی که آقای " لاورف " اظهار کرد اصلاً هیچ مطابقتی با مفهوم فورس ماژور ندارد.
یعنی تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل متحد از نظر ایران شرایط فورس ماژور نیست؟
من میخواهم بگویم که روسیه یکسال و نیم قبل از تصویب قطعنامه به ما علامت میداد که تصمیم ندارد این سیستمها را به ایران صادر کند. حتی پس از تصویب قطعنامه علیه ایران، " هیلاری کلینتون " وزیر امور خارجه آمریکا اعتراف کرد که قطعنامه شورای امنیت بر اس۳۰۰ اشاعه نمی یابد، ولی آمریکا از فدراسیون روسیه خواهش کرده تا از صدور این سیستمها به ایران امتناع ورزد.
طرف روس همین چندی پیش پیشنهاد بازنگری پیشنهادهای گروه " شش " را با توجه به واقعیات جدید، بدلیل انعقاد توافقتنامه برزیل، ترکیه و ایران مطرح کرد. نظر شما در مورد پیشنهاد روسیه چیست؟ شرایط گفتگو با ۱ + ۵ تا چه حد برای شما قابل قبول است؟
ما اعتقاد داریم که این اقدام بسیار مثبتی است و طبیعی است که ما از این پیشنهاد حمایت میکنیم. این حاکی از رویکرد سازنده وزارت امور خارجه روسیه است. در وزارت امور خارجه روسیه - ایران و اوضاع پیرامون ایران را درک میکنند. این حاکی از آن است که روسیه در هر صورت علاقمند است تا این مسئله از راه مذاکرات حل شود. این کار علی رغم تمایل کشورهای غربی انجام میگیرد، اما آنها همیشه بدنبال بهانه برای امتناع از گفتگو هستند. به همین خاطر پیشنهاد روسیه حاکی از رویکرد اصلاحی و سازنده نسبت به این مسئله بر خلاف تمایل کشورهای غربی است.
شما اعلام کردید که رویکرد روسیه در مورد این مشکل سازنده است، اما " ویکتور زاوارزین " رئیس کمیته دفاع دومای کشوری روسیه دیروز خاطر نشان کرد که توسعه اوضاع پیرامون برنامه هستهای ایران در مسیر فعلی میتواند باعثعواقب " غیرقابل برگشت " گردد. مسکو از نظر ماهوی برای اولین بار اعلام کرد که حل نظامی اوضاع پیرامون ایران نیز امکان پذیر است. تهران بالاخره چه وقتی به جامعه جهانی نشان خواهد داد که حل مشکل آن کشور منحصراً دیپلماتیک بوده و حل نظامی ندارد؟
اظهارات نماینده پارلمان روسیه حاکی از آن است که طبیعی است، اگر مسئله ایران از طرق دیپلماتیک حل و فصل نگردد، سناریوهای دیگر نیز امکان پذیر است. طبیعی است، شما میدانید که " صدام حسین " یک وقتی جنگ علیه ایران را براه انداخت. این جنگ با تحریک ایالات متحده آمریکا آغاز شد. بعداً برخی از کشورهای اروپائی و عربی از آن حمایت کردند. اتحاد شوروی نیز از " صدام حسین " در این جنگی که ۸ سال بطول انجامید، حمایت کرد. ما با خون خود از کشورمان دفاع کردیم و به تمامی جهان ثابت کردیم که دیکتاتوری از سوی دیگر کشورها برای ما قابل قبول نیست. من میخواهم بگویم که بسیاری از جنگها به آمریکا
ثابت کرد که اتکاء به حل نظامی مسئله، برای مثال: جنگ ویتنام، جنگ ایران و عراق، اوضاع فعلی افغانستان و عراق - عواقب مثبتی ندارد. بایستی راه دیگری برای حل مشکلات جهانی پیدا کرد. در حال حاضر حتی نسل جوان در تمامی جهان این مطالب را درک میکند. فقط نظامیان آمریکا نمیخواهند این مطالب را درک کنند. آنها میخواهند شکستی که یک وقتی در ویتنام با آن روبرو شدند را جبران کنند.
به نظر شما در شرایط حاضر تا چه حد شانس برای حل و فصل دیپلماتیک مشکل هستهای ایران وجود دارد؟
تهران مدتها است نشان میدهد که آماده است تا مذاکرات سیاسی و دیپلماتیک را انجام دهد و ما تمایل داریم تا این مسئله فقط از طریق دیپلماتیک حل گردد. ایران در این زمینه حتی با تبادل سوخت موافقت کرد تا ما سوخت ۳،۵ درصد غنی شده خودمان را با سوخت ۲۰ درصد غنی شده معاوضه کنیم. وقتی که سال گذشته شرایط این تبادل مورد بحثو بررسی قرار گرفت، گروه " شش " شرایطی را پیشنهاد کرد که برای ما غیرقابل قبول بود و به همین خاطر ما برای اینکه دریافت سوخت ۲۰ درصد غنی شده را تضمین کنیم، با ترکیه و برزیل به توافق رسیدیم. چند روز پس از امضاء توافقتنامه، شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه چهارم را
بر علیه ایران به تصویب رساند. آمریکا معامله ما را نادیده گرفت. این روند حاکی از آن است که کشورهای غربی نمیخواهند این مسئله حل و فصل شود. آنها نمیخواهند به حق ما برای انرژی هستهای اعتراف کنند. آنها تمایل دارند که ما در برابر آنها زانو بزنیم.
شما در سخنان خود به توافقتنامه ایران با ترکیه و برزیل در مورد تأمین سوخت اشاره کردید. طبق اعلامهای رسمی، اولین محموله سوخت بایستی در عرض یکسال ارسال شود. این مدت یکساله در حال پایان است. ما چه زمانی میتوانیم شاهد تحقق عملی این توافقتنامه باشیم؟
ما دقیقاً با این شرط موافق هستیم، ما آماده ایم تا اورانیوم خود را در اختیار ترکیه قرار داده و پس از شش ماه یا پس از یکسال وقتی که سوخت مورد نیاز آماده باشد ترکیه میتواند سوخت را تحویل گرفته و به ما تحویل دهد.
چرا تاکنون اورانیوم تحویل نشده است؟
زیرا کشورهای غربی با این فرمول موافق نیستند. متوجه هستید، وقتی که آنها یک قطعنامه دیگر را به تصویب رساندند در واقع با این کار، توافق ما با ترکیه و برزیل را به رسمیت نشناختند. آمریکائیها بطور شفاف این مطلب را به ما اعلام کردند. آنها تمایل داشتند تا ما با شرایط جدید موافقت کنیم. آنها میخواهند به تمامی جهان و مردم ما ثابت کنند، حالا که ایران علیه اراده تمامی جامعه جهانی است، آمریکا نیز از شناسائی حق قانونی ایران بر انرژی هستهای امتناع می ورزد. در عین حال، از طرف دیگر، اسرائیل است که تابع آمریکا است و از سوی آمریکا کنترل میشود. اسرائیل دارای بمب اتمی است و به
همین خاطر همه در مورد اسرائیل سکوت میکنند و هیچکس هیچ چیزی نمیگوید.
یعنی از طرف ترکیه هیچ گونه مشکلی در مورد صدور سوخت هستهای وجود ندارد؟
خیر.
و ایران الان در انتظار تائید توافقتنامه سهجانبه خود از سوی جامعه جهانی است؟
خیر، ما الان در انتظار این نیستیم. اگر ۱ + ۵ با شرایط ما موافقت نکند، این بدان معنی خواهد بود که ما خودمان اورانیوم را تا ۲۰ درصد غنی سازی خواهیم کرد، زیرا ما از یک چنین ظرفیتی برخوردار هستیم. آمریکائیها میتوانند حل این مسئله را به مدت ۲۰ سال دیگر نیز به تاخیر بیاندازند، ما که نمیتوانیم فقط در انتظار باشیم. ما بیماران مبتلا به سرطان داریم و بایستی رادیو ایزوتوپ تولید کنیم. ما در برابر مردم خودمان پاسخگو هستیم و به همین خاطر اگر آنها امروز با این توافقات موافقت کنند، ما آماده ایم این کار را انجام دهیم.
اما شما قبل از آن گفتید که ایران آماده مذاکرات بدون پیش شرط است؟
به عبارت دیگر، ما با هیچ گونه پیش شرطی از سوی ۱ + ۵ موافق نیستیم. آن چیزی که ما با مشارکت ترکیه و برزیل پیشنهاد میکنیم، حل منطقی مسئله است. اگر پیشنهاد منطقی دیگری وجود دارد، ما آماده بررسی آن هستیم.
برگردیم به روابط ایران و روسیه. پس از آنکه " دمیتری مدویدیف " رئیس جمهور روسیه چندی پیش دستور منع صدور مجموعهای از تسلیحات نظامی را به تهران امضاء کرد، مشخص شد که همکاری فنی و نظامی با ایران کاهش خواهد یافت. شما با توجه به لزوم پایبندی مسکو به قطعنامه شورای امنیت، چشماندازهای همکاری با روسیه را چگونه ارزیابی میکنید؟
میدانید، ایران و روسیه - کشورهائی هستند که از نظر تاریخی با یکدیگر دوست هستند. ما اشتراکات زیادی در فرهنگ و تاریخ داریم. ما در منطقه ژئوپلیتیک زندگی میکنیم و به همین خاطر منافع و تهدیدهای مشترکی داریم. تمامی مسائلی که مربوط به امنیت، مبارزه با مواد مخدر و مبارزه با تروریسم میشوند، جزء مسائل بنیادین همکاری ما هستند. طبیعی است که موضوع مسائل دریای خزر، امنیت در جمهوریهای آسیای میانه و قفقاز نیز جزء مسائل مهم همکاری دو کشور هستند. علاوه بر آن، زمینه های بسیاری در حوزه های اقتصادی و فرهنگی برای همکاری وجود دارند. بهینه سازی همکاری در چارچوب کریدور بینالمللی
" شمال - جنوب " به نفع ایران و روسیه است. دیالوگ دو کشور در خصوص منابع انرژی، ارتباطات، صنایع و معادن، توسعه و اشاعه زبان روسی در ایران و زبان فارسی در روسیه، همکاری خوب در زمینه ورزش برقرار است. اختلافات را فقط میتوان با چند خط توصیف کرد، در حالیکه در مورد چیزهائی که ما را به یکدیگر مربوط میکنند، بایستی یک کتاب قطوری را نوشت. زمینه های بسیار زیاد دیگری برای آینده همکاری بین دو کشور وجود دارند.
در عین حال اطمینان دارم که آمریکائیها دیر یا زود به شما ثابت خواهند کرد که آنها شرکاء و دوستان قابل اطمینانی نیستند. سیاستمداران آمریکائی خیرخواه نیستند و نسبت به مردم خودشان نیز صادق و پاکدل نیستند، حالا نسبت به شما که دیگر هیچ. به همین خاطر آینده تعاملات ایران و روسیه را بسیار خوشبینانه ارزیابی میکنم.
دیدگاه شما در مورد همکاریهای دو کشور در زمینه فنآوریهای جدید چیست؟
زمینههای بسیار زیاد دیگری نیز وجود دارند. هر دو کشور آمادهاند تا در حوزه فناوریهای خبری، بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی سرمایهگذاری کنند. روسیه زیرساختارهای بسیار خوبی و منابع وسیع فکری دارد. نسل جوان ما نیز بسیار توانا است و همه چیزهای نو، از جمله در زمینه تکنولوژی و صنایع را دوست دارد. بسیاری از دانشجویان و دانشمندان جوان ما در المپیادهای بینالمللی پیروز میشوند. این حاکی از آن است که نسل جوان ما بسیار توانا است و به همین خاطر فکر میکنم تعامل ما در زمینه نوآوری از بیشترین چشم انداز برخوردار است. علاوه بر آن، کشورهای غربی علاقمند نیستند تا کشورهای
دارای نفت و گاز از فناوریهای پیشرفته برخوردار باشند. به همین خاطر شانس بیشتری برای همکاری ایران و روسیه وجود دارد.
آیا شما میتوانید پروژه مشخصی که ایران در حال حاضر علاقمند به سرمایهگذاریهای روسی در آن است را نام ببرید؟
ما چهار پروژه احداثراهآهن را داریم. پروژههای بسیار دیگری نیز در زمینه اکتشاف میدان، معادن و پروژه افزایش دِبی چاههای نفتی وجود دارند. ما در حال حاضر در زمینه پتروشیمی نیز مذاکره انجام میدهیم.
در زمینه فنآوریهای جدید نیز مذاکره میکنید؟ منظورم بیوتکنولوژی، نانوتکنولوژی و غیره است؟
بله، یک چنین پروژههائی نیز وجود دارند. ما مشترکاً با متخصصین روسی بر روی جستجوی داروی دو بیماری فعالیت میکنیم. تعامل در زمینه فناوریهای پیشرفته و طراحی بازیهای کامپیوتری وجود دارد و نرم افزارهای کامپیوتری را از یکدیگر خریداری میکنیم.
به مسائل امنیتی بازگردیم. شما گفتید که ایران و روسیه موضوعات بسیاری برای همکاری در زمینه امنیت دارند. سرگئی لاورف بارها اعلام کرده که ایران را بایستی به حل بسیاری از مشکلات بینالمللی، از جمله خاورمیانه و افغانستان جلب کرد. آیا ایران موافق است تا نقش حافظ صلح را ایفاء نموده و اگر بله، بر اساس چه شرایطی آماده انجام این کار است؟
اگر این مسئله را از این نظر مورد بررسی قرار داد که ایران ماموریت صلح بانی خود را بر طبق قوانین غرب و جهان بینی غرب انجام دهد، در آنصورت ایران آمادگی چنین همکاری را ندارد. ما همچنین اعتقاد داریم که حضور خارجی در کشورهای منطقه باعثایجاد تشنج میشود و کشورهای غربی با این کار منافع خود را تامین میکنند. مرگ انسانها - فشار روحی بزرگی برای مردم ما خواهد بود. ما نیز طبیعتاً ابراز نگرانی میکنیم. اما ما آماده همکاری با روسیه در زمینه حل و فصل مناقشات منطقهای هستیم.
نظر ایران در این خصوص که در این اواخر کشورهای خلیج فارس مقدار زیادی تسلیحات خریداری کردهاند، چیست؟ این مسئله به امنیت منطقه ارتباط دارد؟
ما بسیار متاسف هستیم از اینکه پولهائی که میتوانند برای آبادی این منطقه مورد استفاده قرار گیرند، برای خرید تسلیحات و اشاعه روحیه تهاجم مصرف میشوند. طبیعی است که سیاستمداران آمریکائی در پشت تمامی این مسائل قرار دارند، زیرا آنها درآمد هنگفتی از این صادرات و ابتکار پشت آن بدست می آورند. مایلم خاطر نشان کنم که دقیقاً سلاح آمریکائی است که علت اصلی از بین رفتن هژمونی و نفوذ آمریکا در ایران شد. به همین خاطر امکان دارد که حضور سلاح آمریکا باعثیک چنین سرانجامی در دیگر کشورهای منطقه شود. علاوه بر آن، کشورهای عربی نسبت به آمریکا احساس نفرت دارند، زیرا در حل و فصل
مسائل اعراب و اسرائیل خود را تحقیر شده از سوی آمریکا احساس میکنند.
ایران خودش نمیخواهد در حل و فصل صلحآمیز در خاورمیانه شرکت کند؟
از همه مهمتر آن است که بایستی ثابت کرد حضور بینالمللی در این منطقه بخاطر تامین منافع شخصی نیست. تا زمانی که هیأت حاکمه آمریکا سالیانه میلیاردها دلار تسلیحات برای حمایت از رژیم اشغالگر و بمنظور استفاده آن کشور علیه مردم بی گناه فلسطین صادر کند، هیچ گونه صلحی در این کشورها وجود نخواهد داشت. علاوه بر آن، طبیعی است که مردم خاور نزدیک و میانه نیازی به آن ندارند که کسی آنها را کنترل کند. حل طبیعی و منطقی صلح خاورمیانه میتواند فقط با اتکاء به اراده مردم این کشورها بدست آید.
آیا ایران از امضاء اخیر موافقتنامه همکاریهای فنی و نظامی روسیه و اسرائیل نگرانی است؟
ما اعتقاد داریم که هر گونه حمایت روسیه از رژیم اشغالگر - خدشه زدن به حقوق مردم فلسطین و مردم این منطقه است. روسیه در حال حاضر مواضع خوبی در مسائل انسان دوستانه و سیاسی در منطقه دارد. ملاقات اخیر " دمیتری مدودیف " رئیس جمهور روسیه با " خالد مشعل " رهبر حماس - قدم مثبتی از سوی مسکو است. اما جدای از اینکه روسیه به اسرائیل کمک کند یا نکند، ایالات متحده آمریکا مقدار بسیار زیادی تسلیحات برای اسرائیل ارسال میکند. من فکر میکنم که بهتر بود تا روسیه با صدور تسلیحات به منطقه خاور میانه به آبروی خود لطمه نمیزد. این توصیه شخصی من است. من این را با توجه به آگاهی شخصی از این
منطقه میگویم. بگذار آمریکائیها این ننگ را بر روی خود باقی بگذارند.
با توجه به اِعمال تحریمهای جدید شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران روشن است که اوضاع اقتصادی بسیار خوبی در کشور شما وجود نخواهد داشت. آیا تهران تصمیم دارد تا در سطح رسمی از روسیه بخاطر شرکت در جنگ جهانی دوم درخواست غرامت نماید؟
اولاً مایلم بگویم که با شما موافق نیستم. من فکر میکنم که این تحریمها تاثیر آن چنانی بر اقتصاد ایران نخواهند داشت، زیرا بسیاری از کشورها حتی آنهائی که به قطعنامه رأی دادهاند، به این تحریمها باور ندارند. آنها بر خلاف اراده خود و تحت فشار ایالات متحده آمریکا به قطعنامه رأی دادند. ایران کشور بزرگ با ظرفیتهای بسیار و منابع عظیم است. متوجه هستید، این تحریمها فقط به ما کمک میکنند: بجای اینکه فناوریها را خریداری کنیم، ما یاد گرفتهایم تا خودمان آنها را تولید و طراحی کنیم. در خصوص غرامت … میدانید اگر شما به دوست خود سنگ پرتاب کنید، نبایستی انتظار داشته
باشید که او بجای این کار به شما گل هدیه دهد. در عرض دو سال گذشته ما شاهد آن هستیم که برخی از افراد عالیرتبه روسیه اظهارات تندی در مورد ایران کردهاند. به همین خاطر اگر شما می بینید که در حال حاضر علائم مشابهی از سوی تهران در خطاب به مسکو ارسال میشوند، نبایستی ناراحت شد. ما پاسخ مشابهی به اظهارات تند میدهیم. علاوه بر آن، طرح این مسئله بخاطر مشکلات مالی ما بوجود نیامده است. ما کشور ثروتمندی داریم و نیازی به این پولها نداریم.
یعنی شما انتظار دارید که روسیه نیز در نهایت پاسخ دهد؟
میدانید، ما میخواهیم که روسیه نشان دهد که واقعاً دوست خوبی برای ایران است، نه اینکه در اوضاع سخت در ردیف دشمنان ما حضور داشته باشد.
منبع: ایراس
شناسه خبر:
۹۶۷۴
روسیه و پروندة هستهای ایران در گفتگو با سفیر تهران در مسکو
۰