به گزارش عصر ایران وی در بخشی از این مصاحبه، اضافه كرد: در زمان جنگ و بمباران های تهران، در اسفند ۶۶ قرار شد ۷۰ درصد كاركنان صدا و سیما از تهران برای شب عید به زیباكنار بروند و ما با ۳۰ درصد كاركنان، صدا و سیما را اداره كنیم. خب وقتی با ۳۰ درصد نیرو هم می توان صدا و سیما را اداره كرد، چرا باید این سازمان را تا این حد بزرگ كنیم؟ هم اكنون بهترین سریال هایی كه تلویزیون می سازد، مثلا همین تیتراژ كارهای آقای میرباقری را نگاه كنید و ببینید چند نفر از دست اندركاران آن كارمند صدا و سیما هستند؟ هیچی! این یعنی فاخرترین كارهایی كه آقای ضرغامی یا هر مدیر دیگری به آن افتخار می كند، توسط همین بخش خصوصی ساخته می شود. این همه كارمند و این همه ساختمان چه كاری برای صدا و سیما می كنند كه باز هم آنها را گسترش می دهیم؟

مشاور احمدی نژاد در پاسخ به سئوالی درباره اینکه چرا احمدی نژاد با رسانه های داخلی به ویژه رسانه های منتقد مصاحبه نمی کند اما مدام در حال مصاحبه با رسانه های خارجی است نیز گفت: ایشان به دنبال سازو کاری برای این موضوع است. برخلاف خیلی ها که روزنامه هاشان را کثیرالانتشار می دانند، من چون به استان های زیادی رفته ام، روزنامه های محلی کوچکی را دیده ام که خیلی قوی تر و بهتر از روزنامه های تهران کار می کنند. متاسفانه تهران سالاری که در خیلی از سطوح جامعه همچنان وجود دارد، در رسانه ها بیشتر حاکم است. به همین دلیل اگر یک سازوکاری پیدا شود که ما بتوانیم نمایندگانی از رسانه های منتقد داخلی جمع کنیم، مطلوب است. واقعا رییس جمهور این امکان را ندارد که مثلا با ۲۰۰ رسانه منتقد داخلی مصاحبه کند.

وی اضافه کرد: زمانی مدیر سابق بین الملل بی بی سی از انگلیس آمده بود و به من می گفت حاضر هستیم هر خبری که شما می دهید و مصاحبه هر مسوولی را که بخواهید، در بی بی سی فارسی پخش کنیم و هر جایی که مطلب نادرستی پخش کردیم، اشتباه خود را عنوان می کنیم و اگر خبری را از ایران پخش کردیم که مسوولی به آن معترض بود، آن اعتراض را نیز پخش خواهیم کرد. این به این معنا نیست که بی بی سی برای دوام انقلاب آمده است، نه بی بی سی از همان زمان که این کانال شروع به کار کرد، با هدف براندازی انقلاب به وجود آمد ولی به این نکته می خواهم اشاره کنم که این رسانه می داند ارزش اعتماد چقدر است.

کلهر ادامه داد: این از ضعف های رسانه های ماست که ارزش اعتماد مخاطب به خودشان را نمی شناسند و برای به دست آوردن تیراژ و مخاطب روزانه یا هفتگی یا حداکثر یک ماهه، حاضر هستند بخش مهمی از مخاطبان خود را از نظر اعتماد متزلزل کنند و اگر این اعتماد متزلزل شود، دو نکته مهمی که در ابتدای بحثبه آنها اشاره شد، محقق نمی شود. بی اعتماد بودن مخاطب به رسانه به این معنا هم هست که باید اطلاعات رسانه ها همواره توسط مخاطب چک شود.

وی در بخش دیگری از این گفت وگو، توضیح داد: من سال ۸۵ در صحبت هایی در یک میزگرد صدا و سیما که ۲۰ دقیقه از حرف های من در آن برنامه سانسور شد، گفتم که آیا فقط در ۲۲ بهمن مردم ما غیور هستند؟ فقط در راهپیمایی ها، اینها مردم هستند؟ نه خیر، اینها همیشه مردم هستند که در معدن کار می کنند، پشت ترافیک می مانند و دود می خورند؛ اینها همه همان ملت غیور هستند، خیلی بد است که مثلا ما ملتی را تایید بکنیم و فقط سالی ۵ روز ملت ما باشند اما چرا به عنوان تماشاگر سینما، اینها ملت غیور نیستند؟!

كلهر در پاسخ به سئوالی درباره دلیل " انتخاب بی بی سی فارسی برای واكنش اوباما به سخنان احمدی نژاد، در حالی كه دولت آمریكا صاحب رسانه ای فارسی زبان مانند "صدای آمریكا" نیز گفت: برآوردشان این بود كه بی بی سی فارسی در سال گذشته در مورد مسایل داخلی كشور ما موفق تر عمل كرده است. اصولا بی بی سی شناخت فرهنگی اش از كل جهان بسیار دقیق تر و كم عارضه تر از دیگر رسانه هاست و به همین دلیل برای دیالوگ با فرهنگ ها می داند چه چیزی را باید بگوید. بی بی سی در این زمینه از صدای آمریكا جلوتر است. این یكی از ویژگی های رسانه های حرفه ای است. به نظر من انتخاب اوباما برای مصاحبه با بی بی سی، انتخاب غلطی نبود، زیرا می خواست پیامش را فقط به مردم ایران بدهد. اتفاقا انتخاب بی بی سی، انتخاب حرفه ای است، یعنی اینها منیت و گرایش را كنار گذاشتند و نیامدند از صدای آمریكا استفاده كنند.