انتقال آب سیستان به زاهدان و ناکارآمدی دولت در بهره‌برداری بهینه‌ از آن

به نقل از مطالبه گر، بحران کمبود آب چند سالی است که کشور را تهدید می‌کند این امر به حدی جدی است که بسیاری از مسئولین کشور بارها در ارتباط با صرفه‌جویی در مصرف آب توسط مردم هشدار داده‌اند به گفته کارشناسان این بحران در استان سیستان و بلوچستان و خصوصا منطقه سیستان جدی‌تر از سایر نقاط کشور است.

 طبق گزارشات در حال حاضرسالیانه قریب به سی و سه میلیون متر مکعب آب از چاه ‌نیمه‌های سیستان به شهر زاهدان انتقال می‌یابد و این در حالی است که خود منطقه سیستان به شدت دچار کم آبی است که این امر سبب مهاجرت تعدادی از ساکنین این منطقه به شهرهای دیگر از جمله زاهدان شده است .

حال به ‌رغم تزریق این میزان آب به شبکه‌ شهری زاهدان توسط خط انتقال آب از زابل باز هم  شاهد کمبود آب شیرین در مرکز استان هستیم و متاسفانه برخی از شهروندان زاهدانی از آب شرب مناسبی برخوردار نیستند تا جایی که چندی قبل، تعدادی از نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی درباره ی وضعیت شبکه  آبرسانی در اطراف شهر زاهدان به وزیر نیرو تذکر دادند.

عباس نورزائی قائم مقام سابق سازمان جهادکشاورزی سیستان و بلوچستان در این رابطه در گفتگو با پایگاه خبری مطالبه گر اظهار داشت : معضل کم آبی سال هاست که در استان وجود داشته و دارد اما متاسفانه گاها سوء مدیریت ها نیز باعث تشدید آن شده است.

وی افزود : در دولت اصلاحات از گوشه و کنار متوجه شده بودیم که بخش قابل توجهی از اعتبارات خشکسالی آن سال‌ها که باید به کشاورزان آسیب دیده اختصاص می‌یافت یا طرح‌هایی برای کاهش آسیب‌های خشکسالی در مناطق روستایی استان اجرا می‌شد به دانشگاه سیستان و بلوچستان داده شد تا فضای سبز ایجاد شود و همین‌طور هم شد و با اعمال فشار بر اداره آب و فاضلاب شهری زاهدان برای ایجاد و نگهداری باغات و فضای سبز وسیع این دانشگاه از آب شرب شهری تأمین شد و به گواه گفته‌های رئیس پیشین دانشگاه این موضوع باعث مشکل تأمین اعتبار برای خرید آب برای آنها گردید.

قائم مقام سابق سازمان جهادکشاورزی سیستان و بلوچستان گفت : چندی پیش در برخی رسانه‌ها مصاحبه‌ای از رئیس سابق دانشگاه سیستان و بلوچستان انتشار یافته بود که گفته بود: «این دانشگاه از بالاترین حجم فضای سبز برخوردار است و باید هر ۴۵ روز۲۵۰ تا ۲۷۰ میلیون تومان هزینه‌ی آب پرداخت کند که این مسأله برای دانشگاه مشکل ایجاد کرده است این دانشگاه از بالاترین حجم فضای سبز برخوردار است و این فضا به آب فراوانی نیاز دارد و با توجه به قیمت بالای آب در زاهدان باید دولت اعتبارات دانشگاه را بیشتر نماید.»

وی در ادامه افزود : نکته جالب تر اینکه رییس فعلی دانشگاه یعنی دکتر بندانی هم به جای اینکه از تجربیات ریاست قبلی دانشگاه عبرت بگیرند با افتخار از این هدر رفت آب و سرمایه دفاع کرد و همان رویه را دنبال کرد.

نورزایی گفت : چنانچه طبق گفته‌ رئیس قبلی دانشگاه مبنی بر هزینه‌ی 270 میلیون تومانی برای 45 روز تأمین آب فضای سبز دانشگاه را ملاک قرار دهیم با احتساب قیمت حدود 420 تومانی هر متر مکعب آب شهری سالیانه قریب به پنج میلیون مترمکعب آب انتقال یافته از سیستان برای شرب مردم زاهدان به کام فضای سبز دانشگاه می‌رود و ما فرض را بر این می‌گیریم که فضاهای مشابه دیگری از این آب استفاده نمی‌کند.

این مدرس دانشگاه افزود : به طور متوسط هر خانوار شهری در زاهدان براساس آمار ارائه شده توسط مدیر امور آب و فاضلاب شهرستان زاهدان روزانه 160 لیتر آب مصرف می‌کند که سالیانه رقمی معادل 60 مترمکعب برای هر خانوار می‌باشد بنابراین مصرف سالیانه‌ی فضای سبز دانشگاه معادل مصرف 83000 خانوار زاهدانی خواهد بود.

نورزایی با اشاره به این اعداد و ارقام افزود : سئوال اساسی این است که آیا واقعاً علم،اخلاق و مروت انسانی ایجاب می‌کند که آب را از سر سفره‌ی عده‌ای کشاورز مظلوم سیستانی حذف کنند و آنان و خانواده‌های‌شان را به خیل حاشیه‌نشینان شهرهای دیگر از جمله همین شهر زاهدان بیفزایند و پس از انتقال آب آن را برای فضای سبز دانشگاه یا هر مکانی دیگر با این وسعت مصرف قرار دهند و در عین حال قریب به 83000 خانوار شهری زاهدان از آبی که برای آنان انتقال داده شده محروم باشند و در بدترین وضعیت بهداشتی آب و سطح زندگی قرار داشته باشند و بعد تصمیم غلط دیگری برای لاپوشانی این سوء مدیریت‌ها مبنی بر اجرای خط دوم انتقال آب به زاهدان از سیستان بگیرند.