احساس علاقه و وابستگی در موجودات امری ذاتی بوده و تنها منحصر به انسان‌ها نیست. دل کندن و جدایی از علاقه‌مندی‌ها بسیار دشوار است و به سادگی کسی نمی‌توان به چنین کاری اقدام کرد، حالا ممکن است این علاقه‌مندی به یک شیء کوچک و بی‌ارزش باشد که از یک دوست صمیمی هدیه گرفته باشی، یا یک جنس گران‌بها و با ارزش باشد و یا نه، پرنده‌ای زیبا و گران قیمتی باشد که همچون جوان نی ریزی از سر دلسوزی آن را به طبیعت باز می‌گرداند.
میثم قربان‌نژاد، جوان ۲۵ ساله ساکن شهرستان نی‌ریز از عاشقان محیط زیست است. او که آرزو دارد همه مردم مانند خودش دوست‌دار محیط زیست و طبیعت باشند اخیراً به کاری زیبا اقدام کرده که تشویق علاقمندان محیط زیست را به همراه داشته است.
میثم در مورد این کار خود می‌گوید: صبح یک روز جمعه به همراه پدرم در بازار پرندگان مشغول تردد بودیم که در آنجا فردی را دیدم که یک عقاب را برای فروش آورده و مشخص بود این پرنده نگون بخت در شرایط نامناسب نگهداری و مراقبت شده است.
حس دلسوزانه میثم به پرندگان سبب می‌شود برای کمک به این پرنده اقدام به خرید آن کند.
او ادامه می‌دهد: قیمت پرنده را از فروشنده جویا شدم، او قصد داشت عقاب زیبا را به قیمت ۵۰۰ هزار تومان به فروش برساند.
میثم که قدرت خرید پرنده با این قیمت را ندارد تصمیم می‌گیرد هر طور شده برای نجات جان عقاب و رهایی آن به طبیعت اقدام کند.
این جوان نی‌ریزی بیان می‌کند: توان دیدن وضعیت پرنده نگون بخت را نداشتم، تصمیم گرفتم به هر نحوی که شده آن را از چنگ فروشنده خارج کنم و موفق شدم عقاب را از او بخرم.
او اظهار می‌کند: خوشحال بودم که بالاخره توانستم عقاب را صاحب شوم؛ خواستم آن پرنده را همان جا پرواز دهم، اما متوجه مشکلاتی در بال عقاب شدم که به سبب آن قادر به پرواز کردن نیست.
این جوان طبیعت دوست تصمیم می‌گیرد عقاب را به خانه خود برده و از او پرستاری کند. او بیان می‌کند: عقاب را به خانه بردم و از او نگهداری کردم؛ دو ماه طول کشید که پرنده به شرایط طبیعی خود بازگشت.
میثم در یک روزنامه خوانده بود که اداره محیط زیست پرندگان آسیب دیده را تحویل می‌گیرد و آن را پس از تیمارداری به طبیعت باز می‌گرداند.
او گفت: با آقای مهدی پور، مسئول محیط زیست نی‌ریز تماس گرفتم و پس از بازگویی و شرح وقایع، پرنده را برای بازگشت به طبیعت به اداره محیط زیست تحویل دادم.
میثم که برای نخستین بار است اقدام به انجام چنین کاری کرده از احساس لذت بخش کمک به حیوانات می‌گوید که طعم شیرین آن هرگز از یادش نمی‌رود.
او آرزو دارد تمام مردم و علاقمندان به طبیعت نیز حس کمک به حیوانات را داشته باشند و نه تنها از اذیت و آزار زیستمندان خودداری کرده بلکه به مراقبت از آنها و رها کردنشان به طبیعت اقدام کنند.
میثم تنها یک آرزو دارد و این است که برای همیشه دوست‌دار محیط زیست باقی بماند.
