به گزارش افکار نیوز به نقل از ايسنا، در آمريکا سالانه حدود ۱۴ هزار نفر دچار سرطان مغز ميشوند که از اين تعداد حدود ۳۰۰۰ نفر گيليوبلاستوماز هستند که بدخيمترين نوع اين سرطان محسوب ميشود. پيشبيني زمان زنده ماندن کساني که دچار اين نوع سرطان هستند، بسيار سخت است؛ اما به صورت ميانگين اين بيماران بدون درمان تنها سه ماه زنده ميمانند. با جراحي ميتوان اين مدت زمان را به نزديک يک سال رساند.
یکی از دلایل کم بودن شانس زندگی در بیماران آن است که حتی ماهرترین جراحان نیز قادر به زدودن تومور از سلول‌های مغز نیستند. پس از جراحی، سلول‌های سرطانی باقیمانده قادرند تکثیر یافته و جای سلول‌های زدوده شده را پر کنند که به آن «میکرومتاستاز» گفته می‌شود. مشاهده «میکرومتاستازها» با چشم غیر مسلح امکان‌پذیر نیست.
اخیرا روشی مبتنی بر نانوذرات ارائه شده است که با استفاده از آن می‌توان تومورها را قبل و در حین جراحی تصویربرداری کرد. نانوذرات مورد استفاده در این روش از جنس طلا بوده که با عوامل شیمیایی پوشانده شده است.
«گامبهیر» از محققان این پروژه می‌گوید: ما فرض کردیم که این ذرات تنها به بافت‌های سرطانی بیمار نفوذ می‌کنند، نه سلول‌ها سالم. از آنجایی که رگ‌های خونی تغذیه کننده تومور دارای نشت هستند، بنابراین این ذرات می‌توانند شانس خروج از رگ و وارد شدن به تومور را داشته باشند که با پوشش منحصر به فرد خود می‌توانند به تومور متصل شوند. پس از اتصال می‌توان با روش‌های مختلف تصویربرداری جای آنها را مشخص کرد و نتیجه جراحی را بهبود داد.
یکی از این روش‌ها MRI است که با آن می‌توان مرز تومور را مشخص کرد، اما در حین جراحی امکان تعیین دقیق محل تومور وجود ندارد. با استفاده از نانوذرات دارای پوشش گادولینیوم و مواد شیمیایی کنتراست دهنده MRI می‌توان این مشکل را حل کرد.
روش دوم، تصویربرداری فتواکوستیک است که در آن پالس‌های نوری با استفاده از هسته نانوذرات طلا جذب می‌شوند. با گرم شدن نانوذرات، سیگنال‌های فراصوت تولید می‌شوند که این سیگنال‌ها قابل تبدیل به تصویر است. این روش حساسیت زیادی دارد، بنابراین می‌توان برای زدودن توده تومور مورد استفاده قرار گیرد.
روش سوم، تصویربرداری رامان است که در آن نانوذرات طلا قادرند سیگنال‌های کم رمق رامان را تقویت و با استفاده از میکروسکوپ ویژه‌ای آنها را ضبط کرد.
