به گزارش افکارنیوز به نقل از ايسنا، تصلب شرايين كه منجر به تنگ شدن شريانها و گسترش بيماري قلبي عروقي ميشود، عامل مرگ بسياري در سراسر جهان است.
تاکنون هیچ راهکار منحصر به فردی برای افزایش کارآمدی داروهای موجود و کاهش عوارض جانبی آن‌ها ارائه نشده است.
تزریق درون‌وریدی یک نوع ماده گشاینده عروق مانند نیتروگلیسرین، هم شریان‌های بیمار و هم سایر رگ‌ها را گشاد می‌کند. این امر منجر به افت فشار خون شده و جریان خون مطلوب و مورد نیاز به هنگام حمله قلبی که با گشادکردن عروق رگ‌های بیمار تولید شده را محدود می‌کند.
تیمی از محققان سوئیس به منظور افزایش کارایی درمان تصلب شرایین و کاهش عوارض جانبی آن، موفق به طراحی نوعی نانوکانتینر با توانایی آزاد کردن محتوای گشاینده عروق در نواحی صرفاً بیمار شدند.
تاکنون هیچ بیومارکر خاصی برای تصلب شرایین شناسایی نشده و در این حالت، یک پدیده فیزیکی موسوم به تنش برشی رخ می‌دهد. این نیرو از نوسان‌های جریان خون تحریک شده بر اثر تنگی شریان‌ها، ناشی و وارد خون می‌شود.
تیم تحقیقاتی با استفاده از این پدیده نوعی " بمب ساعتی " طراحی کرده‌اند. این نانوکانتینر، تحت فشار حاصل از تنش برشی در عروق تنگ شده، محتوای گشاینده را آزاد می‌کند.
با بازآرایی تعدادی از مولکول‌ها در نانوکانتینرهای سنتی مانند لیپوزوم، این دانشمندان موفق شدند یک شکل عدسی‌وار بر خلاف شکل کروی نرمال به آن‌ها اعمال کنند.
نانوکانتینر عدسی شکل درون شریان‌های سالم بدون شکستن حرکت می‌کند و این درست هدف مطلوب این فناوری است. با استفاده از این تکنیک محتوای گشاینده عروق، فقط در شریان‌هایی با مجرای تنگ توزیع شده و این امر به طور قابل توجهی کارایی درمان و کاهش عوارض جانبی را موجب می‌شود.
در این شیوه، محققان، سپس سیستم قلبی عروقی را با استفاده از لوله‌های پلیمری مسدود شده در درجات متغیر و برای نمایندگی کردن شریان‌های سالم و تنگ، مدل‌بندی کردند.
آن‌ها در مرحله بعد یک پمپ قلبی عروقی مصنوعی را به این شریان‌ها با هدف بازتولید تنش برشی تحریک شده بر اثر تنگی شریان‌ها متصل کردند. این نانوکانتینر درون سیستم تعبیه و نمونه‌هایی از هر دو نواحی سالم و تنگ شده گرفته شدند.
با انجام این عمل، مشخص شد که داروی فعال در نواحی بیمار شده، در تراکم‌های بالاتری نسبت به نواحی سالم، قرار داشته و این تراکم‌ها به طور قابل توجهی بزرگتر از هنگامی بود که دارو به شکل همگون توزیع می‌شد. نانوپزشکی شاخه‌یی است که از علوم نانو نشات گرفته است. تعامل میان‌رشته‌یی بین شیمی، فیزیک، علوم پایه و پزشکی بالینی در محیط تکنیکی بسیار بالا می‌تواند به حوزه جدید تحقیقاتی منجر و در مورد نانوپزشکی این امر به تولید محصولات بالینی ختم می‌شود.
